"กลับไปที่ โมเดล 2544-2548" สมมุติว่า ถ้ากลับไปแบบ 2544-2548 จะ "โอเค" เพียงพอไหม? รธน. ในส่วนที่เกียวกับสถาบันกษัตริย์ จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ?...112 จะมีอยู่ต่อไป ?...."โครงสร้าง" อืนๆ เช่น ระบอบการประชาสัมพันธ์ ทางระบบการศึกษา ทางสื่อ กลไก ต่างๆ (สนง.ทรัพย์สินฯ, องคมนตรี ฯลฯ) ทุกอย่าง ก็อยู่ (เหมือนกับทีช่วง 2544-2548 มีสิ่งเหล่านี้อยู่ เพียงแต่ คนไม่รู้สึกว่า เป็นอะไร เพราะรู้สึกกันว่า ไมมีประเด็นบทบาทการเมือง)...........ให้ประชาชนไทยทุกหมู่เหล่าถามตัวเองอีกครั้งว่าพวกท่านต้องการอะไร? กาลเวลาไม่เคยหมุนกลับได้อย่าไปยึดติดกับอดีต เราฝากเตือน "ทักษิณ-เพื่อไทย-นปช " คิดว่าพวกท่านคงไม่ลืมบทเรียนในอดีตที่ผ่านมาเร็วเกินไปและอย่าหลอกประชาชน !! เราประชาชนยังจำได้และไม่ต้องการอยู่ภายใต้ "ระบอบ Neo Absolute monarchy (ระบอบ ราชาธิปไตยแบบใหม่ ) อีกต่อไป."........ เราประชาชนไทยต้องการ ระบอบประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ คืออำนาจสูงสุดเป็นของปวงชนชาวไทยทุกคน และประชาชนเป็นผู้ใช้อำนาจนั้น ไม่ใช่กษัตริย์ เราต้องการให้กษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญตามข้อเสนอของคณะนิติราษฎร์......( ฝากขอบคุณ อ.สมศักดิ์ ... ที่เตือนความทรงจำไม่ให้ลืมอดีต)..

คิดอย่างไร... หากเราจะกลับไปยังปี 44-48 อีกครั้ง... ความเห็นจาก อ.สมศักดิ์ ถึงท่าทีและเป้าหมายของ ทักษิณ นะครับ... อ้างอิง:สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล พูดถึงกรณี 112 ที่ ประธานสภา ปัดตก ร่างแก้ไขของ นิติราษฎร์ คณะรณรงค์แก้ไขมาตรา 112 (ครก. 112) ผมว่า ปัญหาที่ควรถามและอภิปรายกันให้กว้างออกไปคือ อะไรคือ เป้าหมายทางยุทธศาสตร์ ของ ทักษิณ-เพื่อไทย-นปช ในส่วนที่เกี่ยวกับ สถาบันกษัตริย์ โดยรวม? (ประเด็น 112 เป็นเพียงประเด็นหนึงในเรื่องนี้) ผมคิดว่า ถ้าประเมินอย่างเป็นจริง เป้าหมาย ในส่วนที่เกียวกับสถาบันกษัตริย์ ของทักษิณ-เพื่อไทย-นปช คือ กลับไปที่ "โมเดล" 2544-2548 ที่สถาบันกษัตริย์ มีลักษณะ friendly กับรัฐบาล และรัฐบาลบริหารประเทศไปได้เต็มที่ โดยไม่ต้องมีประเด็นอะไรเกี่ยวกับสถาบันฯ (ทักษิณ ระบุเวลา ที่ความสัมพันธ์ลักษณะ friendly นี เปลี่ยนไปอยู่ 2 อัน ในโทรเลขวิกิลีกส์ อันหนึง ระบุว่าหลังการชนะเลือกตั้ง ปี 2548 ของเพื่อไทย อีกอัน ระบุกรณีการขายชินคอร์ป ให้ เทมาเส็ก ในต้นปี 2549 และยืนยันว่า ตลอดช่วง 2544-2548 มีความสัมพันธ์ที่ friendly ต่อกัน) ในส่วนที่เป็น "โครงสร้าง" อำนาจของสถาบันกษัตริย์ ที่เคยเป็นอยู่ จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง หรือแตะต้อง นั่นคือ รธน. ในส่วนที่เกียวกับสถาบันกษัตริย์ จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ระบอบการประชาสัมพันธ์ด้านเดียวในระบบการศึกษาและสื่อต่างๆ จะมีอยู่ต่อไป พิธีกรรมต่างๆ จะยังคงมีอยู่ต่อไป (งานอย่าง "60 ปี ครองราชย์" ทีทักษิณ เป็นเจ้าภาพ จัดอย่างมโหฬาร เป็นตัวอย่าง ทีจะดำเนินต่อไป) 112 จะมีอยู่ต่อไป (ถ้าจะมีการเปลี่ยน - แต่อันนี้ ก็ยังโอกาสน้อยมาก - อย่างมากทีสุด คือ จะกลับไปที่ ตัวบท ก่อน 6 ตุลา ซึงอ้างได้ว่า ใช้มาเป็นร้อยปี ตั้งแต่ ป.อาญา ร.ศ.129 คือ โทษจำคุก ไม่เกินเจ็ดปี ไม่มีโทษขั้นต่ำ) ระบอบองคมนตรี และ กลไก ต่างๆ ของสถาบันกษัตริย์โดยตรง (สนง.ทรัพย์สินฯ, สำนักพระราชวัง ฯลฯ) ยังคงเป็นเหมือนเดิม ผมคิดว่า ทักษิณ-เพื่อไทย-นปช มีวิธีคิดว่า "เวลา" หรือ "ธรรมชาติ" อยู่ข้างฝายตน และ การกลับไปแบบ 2544-2548 เป็นสิ่งที่เพียงพอ และจะเกิดขึ้นได้ ตามเวลา และ "ธรรมชาติ" อยู่นันเอง ("เปรม" อายุขนาดนี้ ยังไง ก็ต้องตาย หรือ "ความเปลี่ยนแปลง" บางอย่าง ในที่สุด ก็อาจจะทำให้ เปรม "ตกเวที" ไป และการกลับไปแบบ 2544-2548 ก็เพียงพอ (โดยไม่ต้อง มีการปฏิรูปอะไร) เพราะ รบ.สามารถบริหารประเทศไป โดยมี ความสัมพันธ์ที่ friendly กับ สถาบันฯ อย่างอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนอะไร อ้างอิง:สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล มี "นัยยะ" สำคัญ อย่างหนึง ที่ผมพูดถึงประเด็นเรื่อง "เป้าหมายทางยุทธศาสตร์" ในส่วนที่เกียวกับ สถาบันกษํตริย์ ของ ทักษิณ-เพื่อไทย-นปช. ในกระทู้ข้างล่าง โดยผมประเมินว่า คือการ "กลับไปที่ โมเดล 2544-2548" ถ้าการประเมินนี้ ของผมถูกต้อง มันมีคำถามสำคัญมากทีตามมาคือ คนที่ขณะนี้ สนใจ พูด หรือ เรียกร้อง เรื่องอย่าง 112 หรือ เรือ่งที่เกี่ยวกับสถาบันฯ จะ "พอใจ" ไหม ถ้า เป้าหมาย อยู่ที่ แค่นั้น? อย่าลืมว่า ในช่วง 2544-2548 แทบไม่มีใคร เห็นว่า สถาบันกษัตริย์ เป็นประเด็น (แม้แต่ในหมู่ปัญญาชน นักวิชาการ ไม่ต้องพูดถึง คนทัวๆไป) ซึงทีสำคัญ มันสะท้อนความรู้สึกในขณะนั้น ทีว่า สถาบันฯ ไม่ได้ มีบทบาท หรือเกี่ยวข้องอะไรในทางการเมือง คำถามที่นาจะลองคิดกันให้ดีๆ คือ (พูดอย่างรูปธรรม) สมมุติว่า ถ้ากลับไปแบบ 2544-2548 จะ "โอเค" เพียงพอไหม? คือ ไมมีประเด็นเรือ่งบทบาทการเมือง แต่ขณะเดียวกัน "โครงสร้าง" อืนๆ เช่น ระบอบการประชาสัมพันธ์ ทางระบบการศึกษา ทางสื่อ กลไก ต่างๆ (สนง.ทรัพย์สินฯ, องคมนตรี ฯลฯ) ทุกอย่าง ก็อยู่ (เหมือนกับทีช่วง 2544-2548 มีสิ่งเหล่านี้อยู่ เพียงแต่ คนไม่รู้สึกว่า เป็นอะไร เพราะรู้สึกกันว่า ไมมีประเด็นบทบาทการเมือง) 2544 - 2548 ยุครุ่งเรืองแห่งระบอบทักษิณ ช่วงเวลาที่ชาวบ้านได้ลืมตาอ้าปาก ประชาธิปไตยที่กินได้ เราจะเป็นเสือตัวใหม่... หากแต่ปัจจัยทุกอย่างในวันนี้ ความคิดของหลายๆคน คงจะไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว... กลับไปสู่ยุคนั้น... แต่จะไม่มีอะไรก้าวหน้าไปกว่านั้น... แค่นี้ล่ะครับ... รับกันได้หรือเปล่า... "งานปฏิวัติ เป็นงานซึ่งต้องทำไม่เฉพาะแต่เปลี่ยนระบอบการปกครอง เปลี่ยนระบอบการเศรษฐกิจ การคลัง และการศึกษาเท่านั้น งานปฏิวัติจะต้องทำให้ตลอดถึงการเปลี่ยนลักษณะนิสัยใจมนุษย์..." หลวงวิจิตรวาทการ