måndag 13 oktober 2014

เบาๆสมอง เรี่องราวของกำนันบุญ...กับนิสัยไทยๆ.หนึ่งตัวอย่างเล็กๆในอีกหลายๆอย่างของนิสัยไทยๆ ที่เป็นตัวถ่วงทำให้ประเทศไทยและคนไทยไม่พัฒนาได้เท่าเทียมนานาอารยะประเทศที่เขาเจริญแล้ว จบ!


กำนันบุญไปเยี่ยมลูกสาวซึ่งแต่งงานอยู่กินกับชาวอเมริกัน
เมื่อไปถึงอเมริกาลูกเขยก็ต้อนรับเต็มที่เรียกได้ว่าเลี้ยงดูปูเสื่อสามวันสามคืน
วันที่สาม กำนันบุญจึงถามลูกเขยว่า

"ถามจริง ๆ เถอะ เลี้ยงดูขนาดนี้ ยูเอาเงินมาจากไหน"
"อ๋อ ดูโน่นซีครับพ่อตา" ลูกเขยตอบ
พลางชี้ไปทางแม่น้ำแล้วถามว่า



[​IMG]

"เห็นอะไรไหม"
"เห็น ก็แม่น้ำไง"
"แล้วเห็นสะพานไหม"
"เห็น"

"นั้นแหละครับ สะพานที่ผมสร้างขึ้น เวลารถผ่านแต่ละคัน
ก็ต้องเสียสตางค์ให้ผม เงินก็มาจากนั้นแหละครับ"

ปีต่อมา ลูกเขยมาเที่ยวเมืองไทยพร้อมภรรยา
กำนันบุญเลี้ยงตอบแทนอย่างเอิกเกริกสามวันสามคืนเหมือนกัน
ลูกเขยจึงตั้งคำถามเดียวกันว่า พ่อตาเอาเงินมาจากไหน

[​IMG]

"เห็นแม่น้ำนั้นไหม" กำนันบุญถาม
"เห็น"
"เห็นสะพานไหม"
"ไม่เห็นสะพานเลย" ลูกเขยตอบ
"ก็นั้นแหละ เงินที่เราเลี้ยงกันอยู่นี่ก็เป็นเงินสำหรับสร้างสะพานของตำบลนี้แหละ"



Inga kommentarer:

Skicka en kommentar