ขอองค์อินทร์โปรดสงสาร...ปลดซาตานจากเทวา.....”. ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ ซาตานทำผิดต้องคิดใหม่ ๒๒ พฤษภา ๒๕๕๗ ราชอาณาจักรไทยก็กลายเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชอย่างสมบูรณ์ หรือ ระบอบเผด็จการของกษัตริย์ตาบอด ที่ตนเองไม่ต้องทำอะไร มีข้าทาสบริวารเป็นขี้ข้ารับใช้ มีกฏหมายมาตรา ๑๑๒ คอยรองรับไว้สำหรับจัดการกับใครๆก็ได้ที่ตนเองไม่ชอบ มีพรรคการเมืองประชาธิปัตย์ มีศาล มีทหารเป็นเครื่องมือ โดยผ่านร่างทรงเช่น เปรม สุรยุทธ์ โดย มีการเปลี่ยนลูกสมุนตัวใหม่มาเรื่อยๆซึ่งในเวลานี้ได้แก่ไอ้ยุทธ์ตาเหล่ ส่วนตัวเองทำตัวเป็นเตมีย์ใบ้นั่งอยู่บนรถเขนทำเป็นหน้าตาเฉยเหมือนทองไม่รู้ร้อน นี่คือระบอบเผด็จการภูมิพล ดังนั้น ถ้าไม่ไล่ซาตานตัวนี้ออกไปเมืองไทยก็จะตกอยู่ใต้ตีนของพวกศักดินาและอำมาตย์ชั่วไปอีกยาวนานนาน ...

ขอองค์อินทร์โปรดสงสาร...ปลดซาตานจากเทวา.....”.
 
วันที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ภูมิพลสั่งให้ สนธิและพวกยึดอำนาจแล้วเรียกตัวเองว่า คมช.เข้าเฝ้ากษัตริย์และราชินีในยามดึก  ๘ ปีต่อมาประสพความล้มเหลว  วันที่ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗ ซาตานตัวเก่าสั่งให้ประยุทธ์และพวกยึดอำนาจ เรียกตัวเองว่า คสช.  ทำให้ประเทศไทยเพิ่มความเป็นเผด็จการขึ้นไปอีกหรือจนเรียกว่าเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชอย่างเต็มแบบ

 

ขุนเขาบอก :

รอวันเปลื้อง.ถินกาขาว.”สู่ชาววิไล”......

เมื่อเทวา.ส่งผีห่า.มาชิงเมือง
โปรยฝนเหลือง.เปลื้องนคร.ก่อนรุ่งสาง
แผ่นดินไหม้.ไฟอาฆาต.ชาติอับปาง
คนแบ่งข้าง.ท้องช้างเปื้อน.เลือดนองเนือง

สี่คนหาม.สามคนแห่.มือแม่อุ้ม
พ่อคอยคุ้ม.หุ้มแพรพรรณ.ทาชันเหลือง
มือสรวมปลอก.ลอกทิ้งสิ้น.กบิลเมือง
สุรเสียง.จากเบื้องฟ้า.อาญาแรง

สวรรค์เบี่ยง.เพียงคำขอ.คนช่อฉล
สั่งรี้พล.ปล้นเมืองใหญ่.ให้แช่แข็ง
ความเป็นไท.ไม่คงเหลือ.เจือสีแดง
ไว้เติมแต่ง.สีแห่งชาติ.อนาถใจ

ไร้ขื่อแป.ก็แค่ลาน.ใช่บ้านปลูก
ผิดเป็นถูก.ปลูกตามสั่ง.บ้านพังไหม
ขื่อเป็นแม่.แปเป็นพ่อ.หนอเมืองไท
พายุใหญ่.ไร้ขื่อแป.พังแน่นอน

เจียนสิ้นชาติ..สิ้นแผ่นดิน.สิ้นอายุ
จึงได้รู้.องค์เทวา.หน้าสมร
สถิตย์องค์.ตรงทางเบี่ยง.เลี่ยงนคร
ไม่อิงอร.นอนดูไฟ.มันไหม้เมือง

เยี่ยงนี้เล่า.เจ้าดอกเหลือง.จึงเรืองรุ่ง
แดงลูกทุ่ง.ถูกมุ่งร้าย.พ่ายสีเหลือง
องค์เทวา.หน้าผ่องใส.ได้คืนเมือง
รอวันเปลื้อง.ถินกาขาว.”สู่ชาววิไล”......รอ.รอ และรอ.....
ขุนเขาจากแดนไกล,