fredag 29 augusti 2014

ขุนเขาบอก : อีกไม่นาน สังขารล่ม ยมบาล....เคยฟูเฟื่อง เรืองอำนาจ ดั่งฟาดฟ้า .พสุธา ข้าเหยียบไว้ ใต้โคนเสา .ดั่งฐานราก มากบารมี ปฐพีเรา เป็นดั่งเสา เอกมงคล ด้นนภา ลมหายใจ ใกล้ปลิดปลิว ลิ่วละล่อง ฟ้าสีทอง มองไม่เห็น เป็นอุษา ความมืดหม่น ล้นจิตใจ ไม่ลืมตา สายโยงยา ล้าทั้งแขน แสนทรมาน...

  ซาตานกำลังนั่งรอ พระยายม ฯ
ตายแน่คราวนี้ไอ้หวังตายแน่ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนช่วยเองได้มีแต่พระยายมกำลังนั่งรอเพื่อจะเอาไอ้หวังไปลงนรกหลังจากเถลิงอำนาจมาได้ ๖๘ ปี ด้วยการโกหกหลอกลวง บ้าอำนาจ ใจดำอำมหิต ฆ่าได้แม้กระทั่งพี่ชายตัวเอง ทรยศคตโกงประเทศชาติ กดขี่ห่มเหง สั่งฆ่าประชาชนมาไม่รู้จักเท่าไหร่จนได้รับฉาญาว่า " ไอ้เหี้ยสั่งฆ่า อีห่าสั่งยิง " คตโกงประเทศชาติจนเป็นกษัตริย์ที่รํ่ารวยมากที่สุดในโลก สั่งให้ทหารเผด็จการยึดอำนาจมาจนถึงวันที่ตัวเองต้องสิ้นลมหายใจ ประวัติศาสตร์ต้องจารึกถึงความเลวทรามตํ่าช้าของกษัตริย์เผด็จการองค์นี้ไว้ให้ลูกหลานได้ศึกษาไปอีกนาน... ( คอมเมนต์โดย ญาติวีรชน ๑๔ ตุลา )



ขุนเขาบอก :

อีกไม่นาน สังขารล่ม ยมบาล......

อำลาลัย ใกล้เยือนแล้ว ดวงแก้วเอ๋ย
ก่อนยังเคย เขนยหนุน ให้อุ่นหัว
บัดนี้ไย ใจเรานั้น สั่นระรัว
ความดีชั่ว กลั้วในใจ ใกล้ตัวเรา

เคยฟูเฟื่อง เรืองอำนาจ ดั่งฟาดฟ้า
พสุธา ข้าเหยียบไว้ ใต้โคนเสา
ดั่งฐานราก มากบารมี ปฐพีเรา
เป็นดั่งเสา เอกมงคล ด้นนภา

ลมหายใจ ใกล้ปลิดปลิว ลิ่วละล่อง
ฟ้าสีทอง มองไม่เห็น เป็นอุษา
ความมืดหม่น ล้นจิตใจ ไม่ลืมตา
สายโยงยา ล้าทั้งแขน แสนทรมาน

กระหน่ำคิด ผิดที่เรา หูเบานัก
ทำลายรัก ทีภัคดี ชี้ประหาร
หลงถลำ คำสอพลอ ให้ก่อการ
ประหัตหาร ความเป็นไท ใช้เผด็จการ

แสงสว่าง ร่างๆฟ้า ข้ามองเห็น
ความเยือกเย็น เร้นไม่ไหว ไล้สังขาร
อีกไม่นาน สังขารล่ม ยมบาล
ธาราธาร กลืนชีวี ธุลีเรา

สำนึกแล้ว ไม่แคล้วตาย ข้าหมายมั่น
อภัยกัน มั่นศรัทธา เพียงข้าเขลา
อภัยกัน วันผ่านมา ข้าหูเบา
ล้างความเขลา เอาคืนมา ประชาธิปไตย.....

ขุนเขาจากแดนไกล, 

.....................................................


ก่อนจิตดับ ลับหาย ตายจากโลก
ญาติมิตรโศก วิโยคหา พาเศร้าหมอง
พอจิตดับ ลับลี้ลา น้ำตานอง
ลอยเร่ล่อง หมองไหม้ ไปตามกรรม

ตอนหายใจ ไม่คำนึง ถึงดีชั่ว
ไม่เคยกลัว ชั่วช้า มาตามหลัง
ขอให้ข้า ญาติพวกพ้อง ต้องยืนยัง
ใครจะพัง ล้างลาลับ กลับไม่แคร์

จิตใกล้ดับ กลับคิดได้ ก็สายแล้ว
คงไม่แคล้ว แจวอบาย ฉิบหายแน่
เกิดเป็นคน ไม่เคยให้ ได้แต่แบ
พอร่อแร่ แย่ใกล้ดับ กลับไม่ทัน

คนอย่างนี้ ให้ใกล้ลา หาสำนึก
กรรมลงลึก ตรึกตรึง ซึ้งความชั่ว
บาปทับหนา ตาบอดใส ใจมืดมัว
ความเกรงกลัว ชั่วช้า หาไม่มี...คนเช่นนี้ เมื่อกายแตก ย่อมไปสู่อบาย ลงนรกหมกไหม้ ชั่วกาลนาน


Equality,  
                                               

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar