เดชคัมภีร์เทวดา(ภาคพิสดาร).....เรือนร่างหญิง ไม่สุงสิง ไม่อิงอร แต่เคียงข้างบรรจถรณ์ ร่างชายนอนก่อนอุษา อาบแสงจันทร์ หลบแสงนั่น สุริยา น้ำนมไล้กายกายา เสพกามาดาราราย

ขุนเขาบอก :

เดชคัมภีร์เทวดา(ภาคพิสดาร).....

ปฐมเหตุ เดชคัมภีร์ เทวดา
เรื่องของคนอยากค้ำฟ้า ดั่งเทวาบนสวรรค์
ถลำลึก ฝึกวิชา คงกระพัน
เฝ้าสะสมพรหมจรรย์ ฝึกปรือมั่น” คัมภีร์เทวดา”

เรือนร่างหญิง ไม่สุงสิง ไม่อิงอร
แต่เคียงข้างบรรจถรณ์ ร่างชายนอนก่อนอุษา
อาบแสงจันทร์ หลบแสงนั่น สุริยา
น้ำนมไล้กายกายา เสพกามาดาราราย

อายุขัย ตัวข้าไซร์ ใกล้หลักร้อย
ยามยาตราข้าชดช้อย ไร้เพชรพลอยร้อยเป็นสาย
ห้อยกระบี่ เลือดผู้ดี สีข้างกาย
ดังติดปีกพยัคฆ์ร้าย ใครใกล้กรายหมายชีวี

ตำหนักใหญ่ ใกล้เทเวศร์ เขตค้าขาย
ความลึกลับดั่งหมอกสาย ใครกล่ำกรายอย่าหมายหนี
เหล่าพยัคฆ์ มากมายนัก ที่ภัคดี
ตำหนักใหญ่ในปฐพี มีสี่เสาเจ้าสุริยัน

บัณเฑาะก์เฒ่า เฝ้าตาดู บนภูสูง
ลูกหลานเหลนเข็นป้าลุง หวังพยุงศรัทธาฝัน
ฟ้ามืดหม่น สุดจะทน คนรำพัน
ทั่วพารามุ่งฆ่าฟัน เพียงหมายมั่นคืนศรัทธา

สุริยัน สุริยน ด้นพยัคฆ์
บูรพาหนึ่งพยัคฆ์ สวามิภัคภาพข้างฝา
หนึ่งพยัคฆ์ ภัคคัมภีร์ เทวดา
ต่างเฝ้ามองท้องนภา รอสุริยาอัศดง

อสนีบาต ฟาดหัวเรา เหล่าชาวยุทธ
พยัคฆ์มาข้าต้องมุด สัปยุทธ์เกรงลูกหลง
ดูพยัคฆ์ กัดพยัคฆ์ หักเผ่าพงศ์
สุริยันอัศดง สุริยงคงมาเยือน

บทสุดท้าย ป่วยก็ตาย ไม่ป่วยก็ตาย
แม้นมีสิบพยัคฆ์ร้าย ก็อย่าหมายจักเสถียร
บัณเฑาะก์เฒ่า โรครุมเร้า พระยมเยือน
เดชคัมภีร์ไม่เสถียร พระยมเยือนก่อนพระยา.....
  ขุนเขาจากแดนไกล,

แก่งี่เง่า เฒ่าทารก งกอำนาจ
เฒ่าปีศาจ อุบาทว์ชั่ว ตัวสับสน
รวมหัวรวน ก๊วนคนแก่ แหลวกวน
สร้างสับสน อลหม่าน พล่านทั้งเมือง

ดีอย่างโน้น ดีอย่างนี้ ดีกว่าเพื่อน
เปรียบตัวเหมือน เทพเทวา มาแก้ไข
ต้องรักษา อย่าให้สูญ ค้ำคูณไทย
รักษาไว้ ให้ดำรง พงษ์เผ่าพันธุ์

วันเวลา พาหลีกลี้ หนีจากโลก
แก่กระโหลก แก่กะลา หาค่าไม่
แก่กินข้าว ยาวยืน หมื่นปีวัย
ถือว่าไร้ คุณค่ายิ่ง กว่าโคลนตรม

เป็นผู้ใหญ่ ใช่อยู่ที่ มีอายุ
ต้องเอกอุ คุณธรรม ค้ำจุนชาติ
ประพฤติชอบ กายวาจา พาองอาจ
เชิดชูชาติ ประชาชน ให้พ้นภัย...แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน อยู่ไปก็มีแต่ความเดือดร้อน

Equality,