เห็นที่มา ที่ไป ใจหดหู่
รู้ทั้งรู้ มันเอียงข้าง อย่างด้านหนา
ประเทศชาติ คงสิ้นหวัง พังกับตา
ยุคเหี้ยห่า จำหมองหม่น ทนกันไป....
ประชาชน คิดพึ่งพา สุดหายาก
เมื่อพวกกาก มันรวมหัว ชั่วยกใหญ่
ต้องชอกช้ำ กล้ำกลืน ฝืนทำใจ
ลากดิ่งเหว เลวจังไร ไม่เคยพอ....
๓ บลา
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar