ขอส่งท้ายปีเก่าด้วยความรำลึกถึงนายกแห่งประเทศไทยที่ โยนเปลือกกล้วยให้แก่นักข่าว ... คงไม่มีคำพูดอะไรที่จะเหมาะสมกับประยุทธ์มากไปกว่าบทกลอนบทนี้...

ถุย ...ไอ้ยุทธ ไอ้ขี้ข้าตาเหล่.... ถุย ...ไอ้ยุทธ ไอ้ขี้ข้าตาเหล่....

ไอ้ขี้ข้าตาเหล่ ....
โดย  unter

มึงก็แค่ขี้ข้า ที่ตาเหล่
มาทำเท่ห์เก๋ไก๋ไอ้ลูกหมา
โถไอ้ยุดอย่าอวดโม้โฆษณา
มาทำบ้าโอชาหรือโอเลี้ยง

มึงก็ไพร่กูก็ไพร่มิใช่หรือ
แค่มีมือถือปืนแล้วยิงเปรี้ยง
เกาะกระโปรงเกย์เฒ่าเคล้าคลอเคียง
มึงก็เพียงขี้ครอกเขาหลอกฟัน

มึงก็ไพร่ใครก็รู้ดูก็เห็น
มึงก็เป็นแค่ขี้ข้ามาข่มขวัญ
ทำขึ้งโกรธจะคาดโทษขู่ลงทัณฑ์
หัวหน้ายามสารขัณฑ์รับบัญชา

ความโง่งมจมปลัก รักจนหลง
ทระนงว่าสูงส่งสูงเสียดฟ้า
เคยเป็นยามยืนตาเหล่ อยู่เอกา
ไปแนวหน้านั่งยองๆเป็นแค่ยาม

บุญนำพาวาสนามากระชาก
เป็นขี้เรื้อนเกลื้อนกลากดูเกรงขาม
เห็นผู้เฒ่าเร้าใจในกลกาม
จึงติดตามมาเลียบเลียงข้างเวียงวัง

มาอวดโอ้โอ่อ่าว่ากูใหญ่
สารพัน ทำจัญไรตามใบสั่ง
พูดลุกลี้ลุกลนให้คนชัง
ทำคุ้มคลั่งดั่งควายคะนองนา

เหวยๆไพร่จงอยู่ในความสงบ
จงเคารพค้อมคำนับนะขี้ข้า
กูแลเห็นมึงเป็นยามตามบัญชา
ใต้ฟากฟ้าไทยแลนด์แดนลิเกย์