ขุนเขาบอก :
เฮ้อเวรกรรม..
เธอสวยจริงๆ ยิ่งดูยิ่งสวย
เธอแสนร่ำรวย ด้วยสมบัติมหาศาล
เป็นเศรษฐีนี ชอบทำบุญสุนทาน
ถูกรัฐประหาร โดยทหาร หน้าตัวเมีย
เธอมีน้ำใจ แก้ไข ไม่แก้แค้น
เป็นนายกไทยแลนด์ จิตใจแมนมากเหลือ
ไม่เหมือนไอ้ห่า ไอ้ผีบ้า หน้าตัวเมีย
เป็นนายทหารเสือ ผู้อยู่เหนือบูรพา
ยิ่งดูยิ่งรัก แทบกระอัก เธอถูกปล้น
ถูกผู้ชายแค่4คน มันปล้นได้ไม่อายหมา
นั่งกินข้าวอยู่บนเรือน แต่ให้เพื่อนขี้รดหลังคา
ทหารไทยใส่ชฎา ยอมเป็นข้าเผด็จการ
ยิ่งนานวันมันยิ่งเจ็บ เหมือนถูกเล็บมาเหน็บเนื้อ
ทหารบกทหารเรือ พังไม่เหลือน่าสงสาร
กองทัพฟ้ากรมตำรวจ เล่นจำอวดถูกประจาน
อนาถหนอท.ทหาร เผด็จการประเทศไทย
เธอยังสวยรวยเสน่ห์ ยังดูเท่แม้ถูกหยัน
เธอไม่บ่นโดนโทษทัณฑ์ ทั้งแสบคันเป็นไหนๆ
มีรอยยิ้มเกลื่อนใบหน้า เธอบอกว่า “ประชาธิปไตย”
ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร เอ็งอยากได้มาแย่งเอา
แสนสงสารทหารบ้า ยอมขายผ้าเอาหน้ารอด
ทุรังไปคงไม่รอด กลัวจะป๊อดเสียรู้เขา
คืนความสุขให้มวลชน เสียด่ากร่นคงทุเลา
เหมือนผีห่ามารุมเร้า ถูกด่าเช้าถูกด่าเย็น
บทสุดท้ายท้ายที่สุด เป็นมนุษย์พึงรับรู้
อันตัวกูใช่ของกู เขาไม่สู้คุณก็เห็น
ไม่อีนังไม่ขังขอบ ปูเขาชอบของเย็นๆ
มีแต่เอ็งที่ลำเค็ญ เช้าจรดเย็นทำตาเอียง....เฮ้อเวรกรรม..
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar