ร้อยปัญหา รุมเร้า เอาไม่อยู่
รู้ทั้งรู้ มันยับเยิน เกินแก้ไข
หัวยันหาง ต่างก็เห็น ความเป็นไป
มองทางไหน ก็ตกต่ำ ช้ำระทม....
ทั้งเด็กกู เด็กมึง ถึงเด็กท่าน
เรื่องร้าวฉาน สารพัน มันหมักหมม
ผลประโยชน์ แอบแฝง ตามแรงลม
มันเพาะบ่ม จนเน่าใน ใครก็รู้....
ประชาชน สิ้นศรัทธา พึ่งพายาก
ผลงานกาก หรือดีเด่น ก็เห็นอยู่
มอบของขวัญ วันสั่งลา ตั้งท่าดู
#เหมือนตายหมู่ ทั้งองค์กร ย้อนเข้าตัว....
๓ บลา
ประชาชน สิ้นหวัง ชาติพังยับ
คำสับปลับ ป่าวร้อง ยังก้องหู
ไร้กฎเกณฑ์ แถมจมปลัก ในหลักกู
ช่างอดสู สมคำว่า กะลาแลนด์....
อ้างประชาธิปไตย เสียงใสแจ๋ว
ด้วยแน่แน่ว ชนชาวไทย ได้โลดแล่น
สุขสงบ จบทั้งสิ้น ทั่วถิ่นแดน
ถูกใจแฟน กองเลีย เชียร์เต็มแรง....
ห้ามพูดคิด ติง ถาม ห้ามเห็นต่าง
ด้วยคำอ้าง เดินตามกฎ ลดขัดแย้ง
#ปิดแผ่นฟ้า ด้วยฝ่ามือ หรือตะแบง
ช่างอับแสง เหลือคณา พามืดมน....
๓ บลา
สมดั่งยุค มืดมน คนไร้สิทธิ์
พูดก็ผิด คิดดังนัก โดนกักขัง
ยิ่งต่อเติม ความเครียด รอยเกลียดชัง
เรื่องมุ่งหวัง จะปรองดอง ต้องพับไป....
พวกเดียวกัน ยังดี๊ด๊า เฮฮาสุข
จะปั่นปลุก ก็อุ้มสม ชื่นชมใหญ่
ฝั่งตรงข้าม เพียงแค่คิด ก็ผิดใจ
พูดอะไร ก็จับขัง ไม่ฟังความ....
เรามาถึง จุดนี้ได้ ยังไงเนี่ย?
ต้องนั่งเลีย เชียร์ได้ ถึงไม่ห้าม
ใครวิจารณ์ ต้องไร้สุข ถูกคุกคาม
หมดคำถาม เอาเลยพี่ #ที่สบายใจ....
๓ บลา
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar