จดหมายปรับทุกข์เกี่ยวกับ"วงจรอุบาทว์" เรื่องราวความจริงที่กำลังจะเกิดขึ้นกับประเทศไทยและประชาชนไทย ที่ปกปิดไม่ให้ประชาชนได้รู้....คืออำมาตย์ทรราชวางแผนขายชาติขายประชาชนให้กับจีนนำประเทศชาติเและประชาชนข้าสู่ยุคทาสของแดนสนธยาล้าหลัง เพียงเพื่อสนองอำนาจตันหาแลกกับการอยู่รอดของสถาบัน อำมาตย์ช่างสารเลวเห็นแก่ตัวใจดำอำมหิตไม่มีวันสิ้นสุดเสียจริงๆ...

จดหมายถึงแม่ประยงค์(ฉบับที่สอง)
โดย สายลมรัก

บายดีน๊ะจ๊ะแม่ประยงค์ จดหมายฉบับนี้ฉันเขียนมาหาก็เพราะไม่รู้จะเล่าเรื่องราวอึดอัดใจให้ใครฟัง รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง กับทิศทางของประเทศที่ฉันพอได้เห็นได้ยินมา มันอัดอั้นตันใจว่า ประเทศชาติของเราจะติดอยู่กับกับดักและวังวนในอำนาจ

ช่วงนี้หากแม่ประยงค์ สังเกตุดี ๆ จะมีการโฆษณาชวนเชื่อ ออกมาค่อนข้างมาก ฉันเองเมื่อก่อนก็ไม่ค่อยจะรู้สึกอะไร แต่พอดูซ้ำ ๆ เข้า ยิ่งรู้สึกว่า มันไม่ใช่เป็นการทำความเข้าใจ แต่เป็นการขยายลัทธิ ปลอบใจตนเองว่า ให้เชื่อถือในผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง ว่านี่เป็นการมาถูกทาง นี่เป็นการรักษาเอกราชของชาติ ซึ่งฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า เรากำลังจะเสียเอกราชให้ใคร ฉันไม่รู้ว่า แม่ประยงค์ จะมีความสุขเหมือนคนในกรุงหรือเปล่า ที่เขาจัดให้มีการละเล่น ดนตรี เริงระบำรำฟ้อน รับประทานอาหารฟรีกันเสร็จ ก็ทิ้งขยะเอาไว้แล้ว ก็กลับบ้านใครบ้านมัน ทหารก็เอาไปตั้งเบิกเบี้ยจากคลังหลวงกันเพลิดเพลินใจ

เมื่อวานนี้ ฉันได้อ่านข่าวจากวิทยุกระบอกเสียง ตัวแทนของรัฐถาธิปัตย์ ฟังข้อขัดข้องใจ ตัวแทนของภาคเอกชนที่เขาทำมาค้าขายกับประเทศของเราอยู่ เขาถามว่า เมื่อไหร่จะยกเลิกกฏอัยการศึก เพราะเขาจะไม่สามารถ นำการลงทุน หรือนักท่องเที่ยว เข้ามาในสยามประเทศได้ เขายังบอกต่อไปอีกด้วยว่า บางประเทศเขามีกฏหมายห้ามไว้เลยว่า ไม่ให้นำเงินเข้ามาลงทุนในประเทศที่ประกาศใช้กฏหมายทหาร

ฉันก็นั่งจับใจความว่า จะเลิกเมื่อไหร่ แต่ไม่มีคำตอบจากสวรรค์จ๊ะแม่ประยงค์ ผู้แทนสยามซึ่งเป็นทหารตอบไปว่า เป็นเหตุจำเป็น ที่ต้องใช้และยังคงต้องใช่ต่อไป ขอให้ตัวแทนของนานาอารยประเทศ จงไปแจ้งแก่รัฐบาลของท่านด้วย

ฉันฟังแล้วก้ได้แต่หมดหวัง สิ้นหวัง เพราะมันขัดกับกรมโฆษณาชวนเชื่อเสียเหลือเกิน ที่ออกมาปาว ๆ ว่า สยามดีขึ้นทุกอย่าง ทั้งการลงทุน นักท่องเที่ยว และ คนในประเทศทั้งหมด เห็นพ้องกับท่านผู้นำประเทศเกินแปดสิบเปอร์เซ็นต์

แต่ทำไม ถึงไม่ยอมยกเลิกกฏหมายที่ใช้สำหรับประเทศอยู่ในสภาวะสงครามก็ไม่รู้ เหมือนกันจ๊ะ แม่ประยงค์

แม่ประยงค์รู้มั้ยว่า บางทีเราอาจจะต้องส่งลูกหลานของเราไปเรียนภาษาจีน ภาษาเจ๊กส์ ที่เมื่อก่อน เรารังเกียจนัก รังเกียจหนา เมื่อก่อนเราจะด่าว่า เป็นพวกไร้มารยาท ขากถุย งก เอาเปรียบคนไทย ค้าขายก็ไม่เคยเสียเปรียบ เพราะฉลาดกว่า คนไทยที่รักสบาย

แต่แม่ประยงค์ ฟังที่ฉันเล่าแล้วอย่าเพิ่งเป็นลมล้มพับไม่สมประดีไปซะก่อนหละ ตอนนี้ เรากำลังจะเป็นทาส เจ๊กกันแล้ว เพราะมีข่าวลือกันทั้งกรมขนส่งรางว่า


รถไฟความเร็วสูง ที่เราจะให้จีนสร้าง อาจจะเปลี่ยนเส้นทางบางแห่ง เพื่อเป็นผลให้นำสินค้าจากจีนวิ่งผ่านจากสยามไปยัง พม่า และลงใต้ไปยัง กลันตัน ตรังกานู ได้ตรงมากขึ้น หรือเป็นประโยชน์กับจีนมากขึ้น นอกเหนือจากจะต้องให้สัมปทาน สองข้างรางหรือเสียเอกราชในแผ่นดิน เป็นเวลาถึงห้าสิบปีไม่ได้ ไม่รู้พวกเขาจะคิดภึงการเอาตัวรอดจากยุคล่าอาณานิคมในยุคล้นเกล้ารัชกาลที่ ๕ กันบ้างหรือไม่

ฉันยังเห็นกรมโฆษณา ออกมาบอกประชาชนว่า เราจะพึ่งจีน เราจะคบจีน คงเป็นเพราะโกรธฝรั่ง ที่เขาไม่เอาด้วยกับ การละเมิดสิทธิมนุษย์ชน เพราะเขาคงไม่เข้าใจคำว่า ประชาธิปไตยแบบไทย ๆ หรือ ประชาธิปไตยในอาเซียน หน้าตามันคล้ายกับตัวอะไรที่เขาไม่รู้จัก

เขาบอกว่า จีนจะมาลงทุน จีนจะมาท่องเที่ยว แม่ประยงค์ ก็น่าจะรู้จักนิสัยใจคอของ เจ๊ก ของจีนดี ไม่ใช่หรือ เขาไม่มาแบบเสียเปรียบแน่ ๆ สยามเคยมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ จากชาวยุโรป เพราะพวกนี้ ตั้งใจจะมาใช้เงิน แต่จากจีนนั้นฉันมั่นใจว่า ผลมันจะไม่ออกมาอย่างที่เรากำลังพยายามหลอกตัวเอง นอกจากรายได้ไม่เข้าเป้าแล้ว ยังจะทำให้ทรัพยากรธรรมชาติเสื่อมโทรม เพราะเจอนักท่องเที่ยวไม่มีคุณภาพนี้ ทำลายอีกด้วย

ฉันหวั่นใจจริง ๆ แม่ประยงค์ สยามประเทศของเรา กำลังพากันเดินหลงทางไปทางไหนก็ไม่รู้

เราได้ผู้เก่งการรบ มาทำทุกอย่าง ไม่ว่าระบบ เวียง วัง คลัง นา การศึกษา และการต่างประเทศด้วย

ทั้ง ๆ ที่ เหล่าขุนนางน้อยใหญ่ หรือคนมีความรู้ ในสยามประเทศก็รู้เต็มอกว่า มันไม่ใช่หนทางที่ถูกต้อง


ฉันดูแล้วคนเหล่านี้ นับวันก็ยิ่งหลงตัวเอง ว่าเก่งไปเสียทุกอย่าง ทุกเรื่อง อีกไม่นานก็คงจะเกิดเรื่อง ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่า จะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้ แต่ที่ฉันดูประวัติศาสตรของประเทศต่าง ๆ ที่ทำแบบนี้ แผ่นดินจะลุกเป็นไฟทุกที

แม่ประยงค์ ช่วยฉันสวดมนต์อ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิให้ช่วยประเทศด้วยน๊ะจ๊ะ

หากแม่ประยงค์ยังไม่เบื่อเสียก่อน ฉันจะเขียนจดหมายมาส่งข่าวแม่ประยงค์บ่อย ๆ จ๊ะ

คิดถึงแม่ประยงค์

พี่ดำ คลองบางหลวง