ขุนเขาบอก :

อาคมหุ้นลม”เทวดา”.....


 


หุ้นตกเพราะพกแต่ลม...อาคาพ่อมดสี่เสา
หวังโค่นเจ้าคนย่องเบา...ปล้นเขาแย่งเอาบัลลังก์
ฝนตกขี้หมูมันไหล...จัญไรแอบอยู่เบื้องหลัง
ซ่องสุมคุมกองกำลัง...ตราตั้งนั่งนครา

นายว่าขี้ข้ามันพลอย...พื้นฝอยคอยหาความหวัง
อยากเป็นเจ้าของบัลลังก์...คำสั่งแอบอ้างฤทธา
เงื้อง่าหวังฆ่าให้ตาย...หญิงชายมักมากตัณหา
ยอมแตกแยกนครา...ไพร่ข้ากินหญ้ากินเฟือง

ดั่งเทพกลับชอบเสพสม...ชื่นชมมนุษย์นักหนา
อุเหม่ร้องเทวดา...เริงร่ามายาล่มเมือง
เรืองฤทธิ์ก็ผิดพลั้งได้...ทาสไพร่ให้ใส่สีเหลือง
หวังห้ามหยุดความขุ่นเคือง...ใช้เหลืองละลายสีแดง

ตะแบงไปกลับได้กองขี้...ฤทธีใกล้เสื่อมสลาย
ดิ้นรนไม่พ้นความตาย...เหลืองหายกลับกลายเป็นแดง
ยื้อไปก็ได้แค่นั้น...คืนวันรอคำแถลง
ลือกันว่ายังแข็งแรง...หุ้นแดงแย้งแพทย์สภา

โกหกพกลมชมเจ้า...เลิกเหล้าหวังเจ้ามาหา
ซึมซาบแค่ภาพลวงตา...เทวาไม่ใช่เทวา
ประยุทธ์ยังสัปยุทธ์...มนุษย์ยังคงกราบหมา
ทวยเทพยังเสพกามา...เทวดายังบ้าคำชม

สุดท้ายเกือบตายคือกู...หุ้นกูอยู่ๆก็หาย
ล้อเล่นความเป็นความตาย...ใกล้ตายขยายหลอดลม
สิบจุดกลายเป็นร้อยจุด...ตกรุดปากบูดปากขม
ชายตามองหายาดม...อาคมหุ้นลม”เทวดา”.....

ขุนเขาจากแดนไกล