หุ่นปั้น...”เทวดา”

(ผมคือใคร? ที่น้ำตาร่วง???)


ขุนเขาบอก :

หุ่นปั้น...”เทวดา”

ปั้นเป็นรูป ชุบเป็นร่าง สร้างเป็นหุ่น
กราบเทิดทูน หนุนเกื้อไว้ ใส่เหนือหัว
เนรมิต ฤทธิรณ ให้คนกลัว
หุ่นเป็นตัว แต่หัวใจ นั้นไม่มี

หุ่นหญิงชาย กลายเป็นเทพ ให้เสพติด
อิทธิฤทธิ์ ผิดมนุษย์ ดุจภูตผี
หน้าบึ้งตึง กึ่งยิ้มหยัน หุ่นมันดี
หุ่นสตรี มีหุ่นชาย ข้างกายกัน

ในห้องหุ่น ขุนนางใน จึงได้เห็น
ความร่มเย็น คนเป็นล้าน สมานฉันท์
ใต้ใบบุญ หุ่นเทวา หยุดฆ่าฟัน
นิจนิรันดร์ หุ่นเคียงคู่ กู้นครา

จะร้อยวัน จักพันปี ไม่มีเสื่อม
ทองลายเลื่อม เชื่อมลายไหม ใส่ภูษา
ประดับเพชร เจ็ดกระรัต รัดชฎา
สวยงามตา นราซ้อง ก้องธรณี

ช่างปั้นดี หุ่นย่อมดี ผีย่อมคุ้ม
ความดีคลุม หุ้มหุ่นไว้ ไม้กันผี
หุ่นรายเรียง เคียงช่างปั้น นั่นคนดี
แต้มชีวี สีเหลืองขุ่น หุ่นเทวดา

นรา(คน)หมอง เจ้าของหุ่น บุญช่างปั้น
เกษมสันต์ ช่างปั้นหุ่น บุญหนักหนา
แอบอิงบุญ หุ่นที่ปั้น หยันประชา
หุ่นเทวา ตาสว่าง ร้างนคร......       

ขุนเขาจากแดนไกล,

...........................................

Equality,

หุ่นธรรมดา หามีฤทธิ์ ลิขิตชี้
มักจะมี ที่ให้ชัก ยักย้ายได้
จะเยื้องย่าง ร่างซ้ายขวา ต้องพาไป
เพราะหุ่นไร้ ใจจิต คิดทำเอง

แต่หุ่นไทย ใจกล้า บ้าบิ่นคิด
แถมมีฤทธิ์ บิดเบือน เอื้อนมุสา
แสร้งไม่รู้ ตู่ทำดี แสนปรีชา
คนถ้วนหน้า พากันชม นิยมกัน

ไทยใจซื่อ ถือธรรมะ ละจริต
เลยไม่คิด ผิดแบบ แอบรู้เห็น
เขาว่าดี ก็ดีไป ใช่ประเด็น
หุ่นซ่อนเร้น เล่นซ่อนแอบ แสบถึงทรวง

แต่บัดนี้ สีเจิดจ้า ตาสดใส
เหล่าคนไทย ใจเป็นธรรม จำต้องรู้
หุ่นพยนต์ คนที่เห็น เป็นศัตรู
ไม่ใช่ครู ผู้ชำนาญ มารแปลงกาย...เขาคือมารแปรงร่างมาสร้าง ไม่ใช่มาแก้ ปัญหา