จดหมายถึงแม่ประยงค์.....จากหนุ่มคลองบางหลวง...ได้เขียนระบายความรู้สึกเกี่ยวกับความจริงเรื่องราวที่ได้รู้ได้เห็นได้สัมผัสด้วยตัวเองที่กำลังดำเนินไปในเมืองสารขันธ์ของครอบครัวองค์รานีและองค์ราชันย์....

จดหมายถึงแม่ประยงค์

จาก  สายลมรัก
แม่ประยงค์จ๊ะ


ช่วงนี้ฉันเป็นยังงัยก็ไม่รู้ ใจคอมันกระชุ่มกระชวย อยากจะลุกขึ้นมาใส่เสื้อราขประแตน โจงผ้าม่วง เข้าไปทำงานเสียเหลือเกิน บ้านเมืองของเราในเพลานี้ ดูท่าจะเหมาะกับระบบ ก่อนยุค เวียง วัง คลัง นา เสียด้วยซ้ำ 
หลายปีมานี้ ฉันเห็นระบบผลัดกันชี้หน้า ด่า กล่าวหาด่วยคำพูดปด จนลูกหลานของเราชาชิน กับวิถีชีวิตที่แตกต่างกับเราในวัยเด็กเป็นอย่างมาก ทำทุกอย่างเพื่อเข้าสู่อำนาจ โดยไม่ต้องสนใจวิธีการ ดูจะเป็น ความยอมรับได้ของคนในเมืองไปซะแล้ว

ฉันอดคิดถึงสมัยก่อนไม่ได่ ตอนเราเด็ก ๆ ชาวบ้านของสยามประเทศ เป็นสิ่งเราต้องพยายามสอนให้เขารู้จักความศิวิไล ความเจริญ รู้จัก กฏ กติกา มารยาท ตั้งแต่ให้เลิกกินหมาก จนไปถึงระบบตัวแทนที่ประเทศเจริญแล้วเขาใช้
หมดเงินหมดทองจากคลังหลวง ลงทุนลงแรงไปไม่รู้เท่าไหร่ พอชาวบ้านเข้าใจลึกซึ้ง ก็กลับพยายามชักจูงชาวบ้านว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่ดี ซ้ำร้ายถึงขนาดมีการฆ่าชาวบ้านกันกลางเมืองหลวงด้วย
แม่ประยงค์ รู้มั้ย สิ่งหนึ่งที่เป็นตัวเร่งให้บ้านเมืองของเราตกต่ำถึงเพียงนี้ ก็เพราะเรามีนักเรียนนอก หัวหน้าพรรคเก่าแก่ แกคอยช่วยทำลายมาตลอด สภามี แกก็ไปเล่นนอกสภา หากทำครั้งเดียวฉันก็ไม่ว่า แต่ทำซ้ำกันถึงสองครา ฉันทำใจไม่ได้จริง ๆ ห่วงลูกหลานกลัวว่าจะเอาแบบอย่าง ฉันนึกไม่ถึงจริง ๆ ว่า อุตส่าห์ ข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนจบถึง เกรท บริเตน แต่จะทำได้แค่บทนางอิจฉา ในละครวังหลวง แค่นั้น

โกหกอะไรก็ได้ เพื่อให้ได้เข้าสู่อำนาจ ดูจะเป็นค่านิยมของ คนคนนี้ พรรคนี้ไปแล้ว

แม่ประยงค์รู้มั้ยจ๊ะ เพลานี้ เขาก็พยายามตีบท ไม่รู้ไม่เห็น ไม่มีส่วนเกียวข้องกับการยึดอำนาจครั้งล่าสุดจนฉันแปลกใจ แต่พอคิดดี ๆ ฉันก็พอเข้าใจหัวอก ของคนเหล่านี้ดี
ก็ใครจะกล้าสารภาพกับแม่ยกของตัวเองได้หละว่า เป็นคนชักจูง เปิดประตูให้โจรเข้ามาปล้น
นับจากนี้ไป คงขยิบตาให้โจรยิก ๆ ว่ารีบตัดสิทธิ คู่แข่งขัน ถ้าจะให้ดี เอาไปติดคุกทั้งพรรค จะได้ไม่มีคู่แข่งในครั้งหน้า
แต่ฉันดูแล้ว วาสนา ถ้าจะไม่ถึง เพราะโจรเริ่ม เสพติดกับอำนาจ ท่าทางจะไม่ตอบแทนบุญคุญ อย่างที่หวังไว้เสียแล้ว
อย่างน้อยก็จะวางรากฐานเพื่อสืบทอดอำนาจ พวกข้าราชการอย่างพวกฉันเอาไว้ ก็ห้าปึขึนไป

ฉันว่ามันเป็นกรรมนะแม่ประยงค์ วางแผนเผาบ้านคู่แข่ง แต่ดันลืมไปว่า ตนเองก็อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ไฟเลยลามมาเผาตัวเองวอดวายไปด้วย

ฉันบ่นเสียยาวเลย เอาไว้อารมณ์ดี ๆ ฉันจะเขียนจดหมายมาหาแม่ประยงค์ใหม่

พี่ดำ คลองบางหลวง
14 สิงหาคม 2014 - 11:27
..............................................
จดหมายตอบจากแม่ประยงค์


พ่อดำบางหลวงจ๊ะ


ฉันดีใจนะที่ได้เห็นพ่อดำอีกครา  เห็นห่างหายไปนานมาก หลังเกิดวุ่นวาย
การขบถในเมืองหลวง  เจอะหน้าแม่เล็กๆ   ก็ถามถึงอยู่เนืองๆ  จึงได้ทราบว่าพ่อดำไปดีแล้ว


ฉันชอบความศรีวิไลนะจ๊ะ  ให้กลับมานุ่งซิ่นห่มสไบ  หรือจะแต่งชุดราตรียาวเฉิดฉายกรีดกรายไปลีลาศ    ในวังหลวง ก็พอได้อยู่  แต่ก็แค่ชั่วครั้งคราวเท่านั้นแหละฉันยังอยากนุ่งยีนส์ สวมเสื้อยืด ใส่แตะ และครึ้มๆก็อยากสะพายย่ามด้วย


สาเหตุที่เรื่องของเรื่องในเมืองนี้ มันเดินมาถึงจุดนี้จนได้  ฉันว่าใครต่อมิใครก็รู้ๆกันอยู่  .. อะไรทุกอย่างเกิดจากการ   อยากได้อำนาจ แย่งชิงอำนาจ พอได้มาครองก็ยึดติดอำนาจ  บ้าอำนาจ หวงแหนป้องกันไว้ โดยมิต้องพักคำนึงถึง   ความถูกต้องผิดชอบชั่วดีประการใด จัดว่าหน้ามืดตามัวเสียแล้ว
และที่บทบาทมันแผกออกไปจากนานาอารยะเขา  จะว่าไปก็เพราะความหลงใหลปิดหูหลับตาของพลเมืองไทยน่ะแหละจ้ะ


พ่ออย่าไปเจาะจงว่าแต่ หัวนอกหุ่นเชิด อยู่แค่คนสองคนเลยจ้ะฉันมองว่าเกือบหมดกรมกองทั้งนั้นแหละ  ส่วนมากที่เผอิญผ่านเมืองนอกมา ได้ไปรับรู้ซึมซับกลไกการทำประเทศให้เจริญรุ่งเรือง
แต่ ไม่รู้กระโหลกทำด้วยอะไร สงสัยจะเป็นกะลา หรือไม่ก็เทด้วยเรซินคือพอเคลือบพออยู่ไปนานๆเข้า
แค่ตั้งโชว์ไม่ต้องใช้งานด้วยซ้ำ ... ในที่สุดก็เสื่อมสี ออกขุ่นๆมัวๆจากที่เคยใสปิ๊งเหมือนภาชนะแก้ว  ก็กลายเป็นขมุกขมอมไม่น่าดูถึงขั้นไม่อยากเหลียวแลไยดีอีกเลย


กระโหลกเรซินจริงๆด้วยแหละนะ เพราะจะเอาแต่ฉาบฉวยผลงานดีๆที่ผลาญทุนพ่อแม่ หรือทุนหลวงไปถึงเมืองนอก  เห็นแต่ซึมซับเอา เรื่องห่วยๆ กลับมาปฏิบัติทั้งนั้นเลย   ไปเมืองนอก แต่กลับมาทำงานเหมือนพวกคอกนา น่าเย้ยหยันนะจ๊ะ    ส่วนคนดีๆที่มีให้เห็นอยู่ในจำนวนน้อยกว่า ฉันก็ขอชื่นชมอย่างยิ่งจ้ะ   อยากสนทนาในเรื่องที่สนทนากันไม่ได้ซะด้วยซี(ตรงนี้)
อยากบอกว่า หากได้มีเวลาพบปะกันสักทีหนึ่ง   ก็คงจะเป็นการที่ดีมิใช่น้อยแต่ก็คงต้องล่วงไปถึงเดือนหน้า โน่นแหละจ้ะ
โชคดีนะจ๊ะ พ่อดำ อีกสักไม่น้อย คงต้องเรียกว่าท่านขุนแล้วกระมัง

แม่ประยงค์ (ชญานุชบันทึกแทน)14 สิงหาคม 2014 - 11:27


..................................................................
(จาก"ราษฎรไทย") ฝากยินดีต้อนรับ"สายลมรัก"ในการกลับมาร่วมเดินทางกันอีกครั้งหนึ่งเมื่อชาติต้องการจากเพื่อนร่วมชาติและเพื่อนร่วมเดินนิรนามทางจากแดนไกล...ถึงเพื่อนร่วมเดินทางทุกท่านอิสรภาพเสรีภาพและความปลอดภัยคือสิ่งที่ควรหวงแหนในการเดินทาง  ด้วยความห่วงใยเสมอ.. ..