จากกรณีขบวนเสด็จ ราชวงศ์รักประชาชนจริงหรือไม่?
จากกรณีขบวนเสด็จ ราชวงศ์รักประชาชนจริงหรือไม่?
เวลามีขบวนเสด็จหลายคนอาจจะนึกภาพออกว่าจะต้องมีการปิดถนน ปิดการจราจร เพื่อเคลียร์เส้นทางการเดินรถให้กับทางราชวงศ์ ทำให้เกิดปัญหาการจราจรติดขัดขึ้นอย่างหนัก ซึ่งในบางครั้งนั้นก็เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่คนทั่วไปนั้นรีบเร่ง ซึ่งนอกจากจะเคลียร์ถนนแล้วก็ยังมีการไล่ตะเพิดทั้งคนทั้งสัตว์ออกจากบริเวณสะพานลอยและบริเวณใกล้เคียงเยี่ยงหมูเยี่ยงหมาเพื่อไม่ให้มาเกะกะสายตาของราชวงศ์อีกด้วย ดังนั้นวันนี้พวกเราจึงอยากจะชวนทุกคนมาขบคิดกันว่ามันมีความจำเป็นมากมั้ยที่พวกเราจะต้องยอมเดือดร้อนให้คนเพียงไม่กี่คนนั้นสบาย และการที่ราชวงศ์ทำให้ประชาชนเดือดร้อนแบบนี้ ราชวงศ์รักประชาชนจริงๆน่ะหรือ หรือแค่แสร้งว่ารักเพื่อใช้เป็นแค่สิ่งของอำนวยความสะดวกให้แก่ตนเอง
ในแง่ของความเป็นสาธารณะของถนน แน่นอนว่าถนนที่ใช้สัญจรทั่วไปนั้นเกิดจากการอนุมัติงบประมาณซึ่งก็คงไม่ต้องถามว่าเงินที่ใช้สร้างนั้นมาจากไหน พูดง่ายๆมันก็มาจากเงินที่เรียกว่าภาษีที่ประชาชนทุกคนรวมหัวกันจ่ายเข้าประเทศเพื่อมาพัฒนาประเทศยังไงล่ะ ใช่แล้ว เงินสร้างถนนเหล่านั้นไม่ได้มาจากทรัพย์สินของราชวงศ์แม้แต่บาทเดียว แต่เป็นเงินที่ประชาชนใช้สร้าง ดังนั้นเหตุไฉนแล้วทางเชื้อราชวงศ์จึงเป็นเพียงคนกลุ่มเดียวที่สามารถใช้ถนนทุกสายได้อย่างอิสระเสรี ในขณะที่คนจ่ายเงินสร้างถนนยังต้องมาติดแหง็กอยู่ในรถ เพื่อให้คนที่ไม่ได้จ่ายเงินสร้างสร้างถนนมาขับรถไปไหนมาไหนอย่างสบายใจ แถมคนจ่ายยังต้องมาโดนไล่ออกจากพื้นที่เหมือนหมูเหมือนหมาอีก
ไม่เพียงแค่บนถนนเท่านั้น บางทีนั้นก็ถึงขั้นต้องมีการปิดน่านฟ้าเพื่อให้เครื่องบินพระที่นั่งได้บินก่อน ลงจอดก่อน ทำให้ผู้ที่ต้องเดินทางทางอากาศนั้นต้องเสียเวลาในการเดินทางอีกด้วย เพราะบางครั้งจะมีการปิดถนน/ปิดน่านฟ้าเพื่อให้คนหยุดนิ่งรออยู่นานนับชั่วโมงกว่าขบวนเสด็จจะมาถึงและผ่านไป นี่คืออีกตัวอย่างหนึ่งของการที่ราชวงศ์นั้นประพฤติตนราวกับว่าตนเองเป็นเจ้าของทุกอย่างในประเทศนี้ ซึ่งจริงๆแล้วก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
นอกจากคนทั่วไปจะเดือดร้อนแล้ว สัตว์ทั่วไปที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็ได้รับความเดือดร้อนเช่นกัน หากทุกคนยังพอจำได้ มีสุนัขข้างถนนหลายตัวต้องโดนวางยาโดนจับฉีดยาให้สลบ บางตัวถึงตาย เพื่อไม่ให้มาเดินเกะกะสายตาคนเหล่านั้น สิ่งนี้ค่อนข้างโหดร้ายและทารุณมาก ต่อให้ทางราชวงศ์จะไม่ได้เป็นคนสั่งให้ทำก็ตาม แต่นี่มันก็เกิดเป็นคำถามว่า ถ้าขบวนเสด็จไม่ทำตัวเรื่องมาก คนและสัตว์ทุกหย่อมหญ้าจะเดือดร้อนขนาดนี้หรือไม่
ในแง่ของความสิ้นเปลือง ในการเสด็จบางครั้งนั้นก็จะเป็นการเสด็จเพื่อไปทรงงานพิธีต่างๆ โดยค่าใช้จ่ายในการเสด็จนั้น บางครั้งมีค่าใช้จ่ายหลักหลายแสนบาทเลยทีเดียว เนื่องจากว่าการรับเสด็จต้องมีการจัดเตรียมสถานที่และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆอีกด้วย ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้วคนๆนึงจำเป็นต้องใช้เงินสิ้นเปลืองขนาดนี้เลยหรือเปล่า แล้วทำไมถึงกล้าที่จะมาเป็นตัวอย่างสอนให้ผู้อื่นประหยัดและพอเพียงกัน
จากแง่มุมต่างๆที่ยกมาจึงสามารถพอสรุปได้ว่าแท้จริงแล้วบรรดาราชวงศ์นั้นไม่ได้มีความรักใคร่เอ็นดูพสกนิกรอย่างแท้จริงมาโดยตลอดไม่ว่าจะผ่านมากี่ยุคกี่สมัย เพราะราชวงศ์นั้นไม่เคยจะสนใจความเดือดร้อนของพสกนิกร และพร้อมที่จะลอยหน้าลอยตาใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรีและสะดวกสบายอย่างไม่ต้องแคร์ว่าใครจะเดือดร้อนหรือรีบเร่งแค่ไหนก็ตาม เช่นนี้แล้วจึงไม่สามารถเรียกได้ว่าราชวงศ์รักพสกนิกร แต่ต้องเรียกว่าราชวงศ์นั้นรักเพียงแค่ตนเองเท่านั้น
แต่โดยทั่วไปแล้วการวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมของราชวงศ์เช่นนี้นั้นไม่สามารถพูดได้และไม่เคยถูกตั้งคำถามอย่างเป็นทางการถึงปัญหาเพราะมีมาตรา 112 เข้ามาปิดปากคนทั่วไป และปัญหาของขบวนเด็จนั้นก็แทบจะพูดถึงไม่ได้เลยในรัฐสภา ทำให้ปัญหาของขบวนเสด็จนั้นยังคงมีอยู่และไม่ถูกแก้ไขสักที ดังนั้นเราทะลุฟ้าจึงต้องมายกเพดานในการวิพากษ์วิจารณ์สถาบันพระมหากษัตริย์ผ่านบทความนี้ เพื่อเป็นอีกหนึ่งแคมเปญในการรณรงค์ยกเลิกมาตรา 112
รับเงินภาษีประชาชน = บุคคลสาธารณะ
บุคคลสาธารณะ = ต้องถูกวิพากษ์วิจารณ์ได้
—
#ทะลุฟ้า
#ยกเลิก112
#ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar