มิตรสหายเปรียบเปรย อนาคตเป็นของคนรุ่นใหม่อีกสิบปี ประวิตรจะอายุ 87 ทักษิณ-อนุพงษ์ 83 ประยุทธ์ 78 ธรรมนัส 67 ธนาธร 54 เพนกวิน-รุ้ง 34
แต่ตลกร้าย ถ้าบีทีเอสได้ต่อสัมปทานรถไฟฟ้าสายสีเขียวไปอีก 37 ปี ถึงปี 2602 ถ้าชาติหน้ามีจริง หลายคนคงไปเกิดใหม่แล้ว ประยุทธ์ ประวิตร อนุพงษ์ ตายแล้วแหงๆ แต่จะได้เกิดหรือเปล่าไม่ทราบ (พอดีไม่เชื่อชาติหน้า) ม็อบคนรุ่นใหม่ก็กลายเป็นปู่ย่าตายาย กว่าจะหมดสัมปทาน ที่ยาวข้ามชาติ ชั่วชาติ ชั่วชีวิตคน
ถามว่าจะต่อสัมปทานเพื่ออะไร ในเมื่อยังเหลืออีก 7 ปี ใช้สัมปทานปลดหนี้? แล้วสร้างหนี้ทำไม ผู้ว่าฯ กทม. กำลังจะเลือกตั้งใหม่ ทำไมต้องรีบปิดบัญชี ไม่รอผู้ว่าฯ ที่ประชาชนเลือกมา รัฐบาลก็อยู่อย่างมากอีกปี เอ๊ะหรือมีข่าวไล่ มท.1
ขอบคุณภูมิใจไทย? รัฐมนตรีไม่ร่วมประชุม ก็ไม่รู้ขอบคุณได้จริงไหม ทำไม ส.ส.กลุ่มมาดามเดียร์ไม่ไว้วางใจเรื่องประมูลรถไฟฟ้าสายสีส้ม อย่าให้เห็นนะว่าหมูไก่บินว่อนก่อนเลือกตั้งใหม่ เคลียร์จบทั้งสองสายแล้วค่อยยุบสภา
นี่ก็คล้ายประมูลรถไฟ 3 สนามบิน พร้อมที่ดินมักกะสัน 128 ไร่ ซึ่งทำก่อนเลือกตั้ง 62 ก่อนย้ายเก้าอี้จาก คสช. มาเป็น ครม.ใหม่ไม่กี่เดือน
คนไทยเห็นเรื่องอย่างนี้แล้วมีปฏิกิริยาอย่างไร “จำนำข้าว!” จะมีคนตะโกนสวนทันที “อีปูโกงจำนำข้าว” ต้องเป่านกหวีดตามลุงกำนัน หนุนรวมไทยสร้างชาติ รวมธาตุให้ลุงตู่อยู่ต่อ ไม่ต้องยุบสภา ด่าฝ่ายค้านเล่นเกมการเมือง น้ำมันแพงหมูแพงก็ช่างมัน แพงทั้งโลก เมืองไทยยังน้ำมันถูกกว่าหลายประเทศด้วยซ้ำ
เอาที่สบายใจ คนไทยก็มีชีวิตกับดราม่า เจ๊ติ๋ม-สมปอง ปีนโต๊ะ ราดเบียร์ ฯลฯ กันต่อไป ประยุทธ์ก็ลากถูอยู่ประชุมเอเปก ได้หน้าได้ตาประเทศชาติ เป็นโอกาสสปี๊กอิงลิช The day before I am young
สิ่งที่ตัวเองทำไว้ก็ไม่ต้องรับผิดชอบ ม.44 ปิดเหมืองทองอัครา พอเข้าสู่อนุญาโตตุลาการ ก็อนุมัติประทานบัตร 4 แปลง ให้สิทธิสำรวจแร่ 1 ล้านไร่
ภายใต้การเมืองสามานย์แช่นิ่ง หรืออันที่จริงตั้งแต่ 5 ปีรัฐประหาร ที่ไร้การตรวจสอบถ่วงดุล มีการอนุมัติสัญญาสัมปทานมากมาย ผลประโยชน์หลายแสนล้าน ตั้งแต่ธุรกิจพลังงาน ไปจนรถไฟฟ้า รถไฟรางคู่ การก่อสร้างต่างๆ ที่รัฐบาลยิ่งลักษณ์-ชัชชาติ วางโครงการไว้ 2 ล้านล้าน ประยุทธ์เอามาทำ แล้วพวกเชียร์ลุงก็บอกว่านี่ไงผลงาน
โครงการเหล่านี้ไม่มีใครตรวจสอบ ไม่มีใครโวย ถ้าเอกชนฮั้วกันลงตัว เรื่องอะไรจะโวย อิ่มหมีพีมันด้วยกันทั้งนั้น คนดีย์ในสังคมไทยเชื่อว่านักการเมืองโกง ทหารไม่โกง แล้วทหารเอาเงินที่ไหนมาทำพรรคการเมือง
เรามี ป.ป.ช.แล้วไง ป.ป.ช.ไล่จับนายก อบต.ขึ้นศาลวันละตั้งหลายคน
การใช้อำนาจให้ประมูล สัมปทาน ในช่วง 8 ปี ผูกพันชีวิตคนไทยไปอีกชั่วชาติ ข้ามชาติ หรือบางอย่างก็เอากลับมาไม่ได้ เช่นถ้าทุบหัวลำโพงสำเร็จ สร้างอภิมหาคอมเพล็กซ์แสนล้าน
คนรวยยิ่งรวยล้น ไม่ได้อิจฉาเขา เราพอเพียง แต่การผูกขาดควบรวม ทำให้สามารถเอาเปรียบ ปิดกั้น ปิดโอกาส กำหนดราคากำหนดคุณภาพได้ตามต้องการ
8 ปีไม่ใช่แค่ความไม่ชอบธรรม ใช้อำนาจย่ำยีสิทธิเสรีภาพ กระบวนการยุติธรรมเสื่อม ไม่ใช่แค่ความทุกข์ยากเดือดร้อน หายนะทางเศรษฐกิจ แต่การใช้อำนาจเอื้อประโยชน์ ให้คุณให้โทษ มีผลผูกพันไปชั่วลูกชั่วหลาน
เลือกตั้งใหม่ เปลี่ยนรัฐบาล ก็ทำอะไรไม่ได้ ซ้ำร้ายจะเป็นค่าโง่ เช่นถ้าต่อสัมปทานสายสีเขียวไปแล้ว พรรคเพื่อไทยจะดำเนินนโยบายรถไฟฟ้า 20 บาทตลอดสาย ก็ทำได้ยากขึ้น
สัมปทานพลังงาน สัมปทานอวกาศ ควบรวมมือถือ ฯลฯ เหมือนกันทั้งนั้น อ้อยเข้าปากช้าง ไม่มีทางล้วงคืน
คนดีย์เชื่อนักการเมืองโกง แต่ตอนนี้นักการเมืองก็อยู่ในรัฐบาลเกินครึ่ง หลายเรื่องก็ทำกันโจ๋งครึ่ม นักการเมืองที่เคยร้องยี้ทั้งนั้น ยังหนุนรัฐบาลอยู่ได้
บางคนเถียงว่า ฝ่ายค้านก็ไม่ดีกว่ากัน โดยเฉพาะพวกนักการเมืองเก่า อยากเป็นรัฐบาลจนตัวสั่น อดอยากปากแห้ง
โดยตัวบุคคลอาจจะมี ไม่รับประกัน แต่ประเด็นสำคัญคือถ้าพวกเขาได้เป็นรัฐบาล ก็ไม่ใช่แค่ได้รับเลือกจากประชาชน แต่ยังต้องเป็นที่ยอมรับของกระแสสาธารณะ พูดง่ายๆ ว่า ทำอะไรไม่ชอบมาพากลก็โดนด่า ถูกตรวจสอบอยู่เสมอ โดยโลกออนไลน์ ซึ่งน่ากลัว
ต่างกับรัฐประหารสืบทอดอำนาจ ที่ไม่แยแส ไม่ต้องแคร์กระแสประชาชน เพราะอยู่บนฐานอำนาจรัฐราชการ 250 ส.ว. องค์กรอิสระ กระบวนการยุติธรรม ใครด่าก็ช่างมันโดยนักการเมืองก็ได้อานิสงส์ไปด้วย
ยิ่งใกล้เลือกตั้ง จะยิ่งแจกสะบั้นหั่นแหลก ทั้งแจกเงินคนจนและแจกสัมปทานคนรวย
ที่มา: ข่าวสดออนไลน์ www.khaosod.co.th/politics/news_6885231
ประธานสภาอุตสาหกรรมพูดถึงการยุบสภาเลือกตั้งใหม่ว่า น่าจะดี เพราะทำให้รัฐบาลกลับมามีเอกภาพ อาจมีวิธีทำงานใหม่ คนใหม่ๆ “อย่างไรก็ไม่เลวร้ายไปกว่านี้แล้ว”
สะท้อนกันตรงๆ ว่าการบริหารเศรษฐกิจของรัฐบาลตอนนี้ “เลวร้ายถึงจุดต่ำสุด” ขนาดภาคธุรกิจเอกชนซึ่งไม่สนใจความชอบธรรมทางประชาธิปไตย ที่ผ่านมาก็อยากเห็นการเมืองนิ่ง ไม่มีขัดแย้งวุ่นวาย ไม่เดือดร้อนกับรัฐประหารสืบทอดอำนาจ 8 ปี แต่ตอนนี้ชักไม่ไหวแล้ว,
ปัญหาเศรษฐกิจปากท้องไปถึงจุดที่สินค้าแพง อาหารแพง น้ำมันแพง จ่อขึ้นค่าแก๊สค่าไฟ ก็พูดได้นะว่าเงินเฟ้อทั้งโลก แต่คนไทยไม่มีกำลังซื้อ ธุรกิจย่อยล้มหาย พืชผลขายไม่ออก เกษตรกรต้องทิ้งผลผลิตเช่นกะหล่ำปลี
น้ำมันขึ้นตามตลาดโลก ก็ใช่ แต่ทำไมต้องคงภาษีสรรพสามิต 5.99 บาท ทำไมต้องผสมไบโอดีเซล ทั้งที่น้ำมันปาล์มแพง รถบรรทุกออกมาเรียกร้อง เพราะถ้าแพงอย่างนี้จะต้องขึ้นค่าขนส่ง ซึ่งจะกระทบต้นทุนสินค้า ประยุทธ์กลับบอกว่าทุกคนเดือดร้อนหมด ไม่ใช่รถบรรทุกกลุ่มเดียว อ้าว กลายเป็นรถบรรทุกผิด
ในทางการเมือง ก็ดูเหมือนเสถียรภาพง่อนแง่น พรรคร่วมรัฐบาลขัดแย้ง รัฐมนตรีภูมิใจไทยไม่เข้าประชุม ครม.ต่อสัมปทานรถไฟฟ้าสีเขียว พรรคพลังประชารัฐแตกเป็นพรรคเศรษฐกิจไทย ซึ่งโหวตสวนรัฐบาลใน พ.ร.บ.สุราก้าวหน้าของฝ่ายค้าน พรรคเล็กร่วมรัฐบาลก็ทำท่าจะรวมกลุ่มต่อรอง เพราะนี่เป็นโอกาสสุดท้าย สมัยหน้ายากจะกลับมา
สภาล่มซ้ำซาก เพราะพรรคฝ่ายค้านไม่แสดงตนตอนนับองค์ประชุม จนเกิดดราม่าทะเลาะกันเอง โดนประชาชนด่าเพราะไม่อยู่โหวตร่างกฎหมายที่ช่วยกันเชียร์ แต่ถึงที่สุด ก็สะท้อนความอ่อนแอของรัฐบาล ตัวเองครองเสียงข้างมากแต่ไม่สามารถระดม ส.ส.มาประชุมเกินกึ่งหนึ่ง
กระนั้น ประยุทธ์ก็ยังลอยนวลได้อีกนาน ไม่ต้องยุบสภา เพราะหนึ่ง กว่าจะถูกอภิปรายไม่ไว้วางใจแบบลงมติ ก็เดือนพฤษภา เพราะสอง อาศัยช่องว่าง แก้รัฐธรรมนูญระบบเลือกตั้งแล้ว แต่กฎหมายเลือกตั้งยังไม่เข้าสภา เนติบริกรหาข้ออ้าง ยุบสภายังไม่ได้
ปัจจัยสำคัญคือประยุทธ์ไม่ได้อยู่ด้วยความนิยมหรือผลงาน แต่มีเครือข่ายอำนาจหนุนหลัง ทั้งอำนาจเหนือระบอบ รัฐราชการทหารตำรวจ กระบวนการยุติธรรม องค์กรอิสระ 250 ส.ว. ซึ่งไม่ยอมให้ประยุทธ์พัง ต้องช่วยกันค้ำ จนกว่าจะหาคนใหม่มาเปลี่ยนหน้า แล้วเอาประยุทธ์ไปไว้ในที่ปลอดภัย
โดนด่าเพียงไร ไร้ฝีมือไร้เสถียรภาพเพียงไร ทะเลาะขัดแย้งกันเพียงไร ก็เปลี่ยนประยุทธ์ไม่ได้ “ไม่มีจุดตาย”
พรรคร่วมรัฐบาลแตกอย่างไร ก็ยังอยากเป็นรัฐบาล ไม่มีใครอยากให้ยุบสภา ระหว่างนี้ก็ต่อรองอำนาจ หาคะแนนนิยมหาผลประโยชน์ หาทุนอาวุธกระสุนเลือกตั้ง เป็นไปไม่ได้หรอกที่พรรคร่วมจะประกาศถอนตัว เว้นแต่มีสัญญาณว่าเครือข่ายอำนาจเทประยุทธ์
ส.ส.ในสภาแม้ตีรวน แต่ถ้าเคลียร์ความขัดแย้ง จัดสรรตำแหน่งลงตัว ก็อยู่ได้ แม้ไม่ถึงขั้นหวนมาจูบปาก เพียงแต่สมัยหน้าจะใช้พรรคพลังประชารัฐเสนอชื่อนายกฯ ก็ยาก
ในขั้วอำนาจมีข่าว 3 ป.ทะเลาะกัน ทั้งปัญหาจัดสรรจัดแบ่ง และขัดแย้งทิศทางการเมือง นั่นสะท้อนว่าขั้วอำนาจเริ่มไม่มีเอกภาพ ส่วนหนึ่งเห็นว่าประยุทธ์ไปต่อยาก แต่ก็ไม่รู้จะหาใครแทน
นักวิเคราะห์การเมืองทั้งหลาย เห็นตรงกันว่ารัฐบาลแย่แล้ว แต่มองไม่ออกว่าตรงไหนคือ “จุดตาย” เพราะสามารถบริหารประเทศไปเรื่อยๆ โดยไม่แยแสสภา ไม่แยแสประชาชนด่า ไม่ต้องกลัวรัฐประหารไม่ต้องกลัวองค์กรอิสระ เพราะมาจากรัฐประหาร
ตายทั้งเป็นก็ยังอยู่ได้สบายๆ ชาวบ้านสิตายจริง
การเปลี่ยนประยุทธ์ การยุบสภาลาออกจะไม่เกิดขึ้น
เว้นแต่เครือข่ายอำนาจเจ้าของประยุทธ์
จะเห็นว่าการอุ้มประยุทธ์กระทบเสถียรภาพ จึงค่อยโยน
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar