ร้ายยิ่งกว่าตอแหล...
โดย blablabla เมื่อวันเสาร์ ที่ 10 ธันวาคม 2011
เข้ามาพบ..ประสบซึ้ง..ถึงทุกท่าน
เล่าเรื่องราว..จากวันวาน..ขับขานไข
ทุกข์ขื่นขม..ผสมผสาน..ซ่านทรวงใน
เก็บซ่อนไว้..ให้มิด..แล้วปิดตา....
จะหน้าฉาก..หลังฉาก..มากความคิด
เดินตามสิทธิ์..ครรลอง..ที่มองหา
พูดไม่ได้..ใช่รันทด..หมดน้ำยา
ทุกเวลา..เติมแค้น..จนแน่นทรวง....
หลอกตนเอง..บ้านเมืองนี้..ดีที่สุด
สวยผ่องผุด..สุดสะแนน..กว่าแดนสรวง
มันหลากหลาย..แยบยล กับกลลวง
ชนทั้งปวง..กลับอวดรู้..อุ้มชูมาร....
ยังสร้างภาพ..ลวงตา..บอกว่าใช่
แท้จัญไร..โสมม..สมเล่าขาน
จากวันนี้..ย้อนถึง..ซึ่งวันวาน
พวกสามานย์..ยังตอแหล..ไม่แคร์คน....
๓ บลา / ๑๐ ธ.ค.๕๔ บ่าย-เย็น
อ่านเรื่องราว คาวข่าว เหน็บหนาวยิ่ง
เห็นทุกสิ่ง ทุกเหตุการณ์ พาลสับสน
นี่ประเทศ เขตแดนไทย ใยพิกล
ไล่ฆ่าคน กลางหนทาง ช่างรันทด
แก๊สน้ำตา จากฟ้าโปรย โรยลงไส่
ก็ลูกไทย หลานไทย ใช่ทั้งหมด
โกรธอะไร ไทยทั้งพวก ใช่ปลวกมด
น่าสลด มาเป็นแถว ตั้งแนวยิง
ก็กว่าปี ที่ผ่านไป น่าใจหาย
ทั้งคนตาย คนเจ็บ หนาวเหน็บยิ่ง
คนเสื้อดำ ย้ำอยู่นั่น มันต้องจริง
ที่ไล่ยิง ไล่ฆ่า....หน้าไม่อาย
ช่างตอแหล แล่ถึงไหน มันไม่เปลี่ยน
ค้านสายตา น่าอาเจียน เลี่ยนฉิบหาย
ณ ที่นี่ ที่ตรงนี้ มีคนตาย
เผาวอดวาย คนชุดดำ ทำทั้งนั้น
น่าเสียดาย เป็นลูกช้าง มาสร้างภาพ
มันเหม็นสาบ คนโกหก ทุกยกหยัน
อย่ามาหวัง จะไล่จี้ บี้ลงฑัณฑ์
ด้วยตัวฉัน มีคนหนุน ค้ำจุนไว้
มันเจ็บปวด รวดร้าว เหน็บหนาวเหลือ
ทุกครั้งเมื่อ มันวางโต ยโสใส่
ช่างไม่รู้ ว่าเวรกรรม ใครทำไว้
สักวันไล่ มาผูกมัด รัดคนทำ
