รัฐบาลเหล่ของกษัตริย์หอยทรราชย์เหมือนหมาจนตรอกกัดไม่เลือกแม้แต่ คน‘หาเช้ากินค่ำ.

ซิงเกิลมัม ‘หาเช้ากินค่ำ’ ขายของ ขายสัญลักษณ์ แค่นั้นก็จะโดนจับ โดนเล่นงานทางกฎหมาย หาเงินประกันตัวไม่ได้ก็เข้าคุกไป

‘หาเช้ากินค่ำ’ คำของ Mutita Pla Chuachang ผู้สื่อข่าวมือฉมังเมื่อครั้ง ‘เสื้อแดง’ โดน ๑๑๒ กันระนาว เดี๋ยวนี้แค่ระแนงเพราะเห็นแจ้งว่ามั่ว และใช้เป็นเครื่องมือการเมือง ‘ฟัน’ ฝ่ายตรงข้าม จนระคายเคืองเบื้องบาจา จึงหันไปหาไปใช้ ๑๑๖ มากกว่า

เธอพูดถึง “ซิงเกิลมัม มีลูก ๒ คน มอสองกะปอสี่” ที่ได้ไปเยี่ยม “ห้องเช่าหว่องๆ หน่อย ตึกดูเก่ามาก แต่กว้าง ลมพัด ของระเกะระกะหน้าห้องทุกห้อง ราคาเช่าไม่ถึง ๒ พัน หมกตัวในย่านหนอนปลาร้าคนหนาแน่น”

ขณะนี้ ‘มัม’ ยังถูกควบคุมตัวอยู่ในค่ายทหาร และมีคนจะพาลูกทั้งสอง คนหนึ่งอายุ ๑๔ ปี อีกคน ๙ ขวบ เข้าไปเยี่ยมแม่วัย ๓๐ ปี อาชีพ ‘วินมอเตอร์ไซค์’ ซึ่งถูกทหารพาตัวไปไม่รู้ข้อหา เพียงแต่ว่าเธอมีเสื้อยืดสีดำหน้าอกปักแถบเล็กๆ สีขาวแดงหลายตัวไว้ในครอบครอง

แถบขาวแดงนั้นนัยว่าเป็นสัญญลักษณ์ ‘สหพันธรัฐไท’ อันแสนจะระคายเคืองต่อความมั่นคงของผู้ปกครอง จึงต้องถึงกับไปหิ้วกันถึงบ้าน โดนแล้วสองราย ยังไม่รู้จะมีมาอีกกี่ราย

รายแรกเป็นช่างเสริมสวย บ้านอยู่แถวเขตประเวศ ทหารสี่ห้าคนไปถามหาเสื้อยืดแต่เช้า ได้ไปตัวนึงจึงนำตัวเธอพร้อมลูกเล็กอายุ ๑๑ ขวบขึ้นรถตู้ไป ส่งลูกที่โรงเรียนแล้วเอาผ้าปิดตาพาแม่ไปที่ไหนไม่รู้ มารู้ตอนได้กลับบ้านค่ำแล้ว ว่าเป็น มทบ.๑๑

สำหรับรายลูกสองนี้อยู่แถวด่านสำโรง ปากน้ำ ทหารเป็นฝูงแห่กันไปที่ ‘ห้องเช่าหว่องๆ’ นั่นตั้งแต่ยังไม่ตื่นนอนกัน “เจ้าหน้าที่ทั้งหมดได้เข้ามาค้นในห้อง โดยไม่ได้ถอดรองเท้า และได้เหยียบไปบนที่นอนที่ปูอยู่บนพื้นด้วย” โดยสันดาน

“หลังการตรวจค้น ทหารได้นำกระสอบที่บรรจุเสื้อทั้งหมด ถุงสำหรับแพ็คเสื้อ สมุด ๑ เล่ม และคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก ๑ เครื่อง ซึ่งเป็นของลูกชายคนโตไป” ด้วย วันรุ่งขึ้นลูกชายคนโตเล่าว่าแม่โทรมาหาตอนบ่ายสี่โมง ไม่ทราบว่าใช้โทรศัพท์ของใคร บอกให้ “ดูแลน้องให้ดี ๆ และใช้จ่ายอย่างประหยัด”

ก่อนหน้านี้ตอนสายของวันวาน หลังจากกลุ่มทหารนำตัวแม่ไปแล้ว มีนอกเครื่องแบบสี่นายกลับไปที่ห้องเช่า นำเงิน ๕๐๐ บาทให้ไว้กับลูกชายซึ่งไปได้ไปโรงเรียนเนื่องจากเหตุที่เกิดขึ้น

(รายละเอียดจาก http://www.tlhr2014.com/th/?p=8784 และ https://prachatai.com/journal/2018/09/78598?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter)

ใจความที่ทหารบอกกับหญิงที่โดนจับมีเสื้อตัวเดียวไป มทบ.๑๑ แล้วปล่อยตัวโดยไม่มีการตั้งข้อหาว่า “ห้ามเธอใส่และห้ามซื้อเสื้อเพิ่มอีก อีกทั้งทหารยังบอกว่าทหารได้คุมตัวคนขายแล้วและได้มีการซัดทอดถึงผู้ผลิตแล้ว” นั้นน่าจะหมายถึงหญิงรายปากน้ำ

ซึ่งมุทิตาบรรยายในโพสต์เรื่อง ‘บันทึกลับจากคนชั้นกลางระดับต่ำ’ ของเธอว่า “คนพวกนี้เริ่มมีความคิดทางการเมือง อาจเป็นความคิด radical หน่อย แต่ก็แค่คิด

ปฏิบัติการจริงคือการหากลุ่ม คุยกัน ขายของ ขายสัญลักษณ์ แค่นั้นก็จะโดนจับ โดนเล่นงานทางกฎหมาย หาเงินประกันตัวไม่ได้ก็เข้าคุกไป...ชีวิตดี๊ดี”

(https://www.facebook.com/search/top/?q=mutita%20pla%20chuachang)

ใช่สิชีวิตคนที่ต้อง “หาเงินตั้งแต่เช้าถึงค่ำเพื่อกินภายในวันนั้น ได้แค่นั้น เช้ามาหาใหม่ ห้ามป่วย ห้ามตาย” ภายใต้การปกครองด้วย ‘กฎหมาย’ แบบสำนัก จปร. ที่หนักหนาสากรรจ์กับคนในฝั่งฟากหนึ่ง แต่ละมุนละม่อมกับพวกที่อยู่ฝักฝ่ายเดียวกัน

การปกครองที่กำลังพล ‘ขยัน’ ไปเยี่ยมบ้าน นัดคุย และ ปรับทัศนคติ อะไรก็ตามที่ไม่ต้องตรงกับของคณะผู้ปกครองซึ่งยึดอำนาจเขามา โดยเฉพาะกับนักการเมืองที่มีแนวคิดทางประชาธิปไตย เรื่องสิทธิเสียงในการแสดงความคิดเห็น ‘แย้ง’ คณะรัฐประหาร