วันชีพปลิดปลง โรงลิเกวาย.........ทำไมต้องรอให้หัวหน้าคณะลิเกลวงโลกเหี้ยหง่อยสื่ขาตาเดียวต้องตายก่อน เรารอประชาธิปไตยที่สมบูรณ์มา ๘๐ ปีแล้วยังไม่พออีกหรือ จงพร้อมใจกันลุกขึ้นมาปลดปล่อยตัวเอง โดยเรียกร้องให้แก้ ม ๑๑๒ ที่กดหัวเราอยู่นั้นออกเสีย ก่อนที่จอมเผด็จการอำมหิตจะเข้าสู่กองฟอน....

ขุนเขาบอก :

วันชีพปลิดปลง โรงลิเกวาย..........

เมื่อสู้แล้วแพ้ ก็ได้แต่รอ
ชีวีนี้หนอ รอไม่ถึงร้อย
ขี้ไพร่ใต้ฟ้า ตั้งตารอคอย
คงไม่ถึงร้อย ควันลอยออกเมรุ

จะไพร่หรือเจ้า ต้องเข้ากองฟอน
จะนั่งจะนอน คอนขึ้นรถเข็น
ต้องตายแน่ไซร์ เตรียมไว้โลงเย็น
นอนให้คนเข็น เป็นผีเหมือนกัน

เป็นคนเหมือนกัน แบ่งชั้นวรรณะ
แบ่งกระทั่งพระ อาสนะจังหัน
ศักดินาหรือไพร่ ตายได้เหมือนกัน
ถึงสี่หมื่นวัน มันตายทุกคน

จุดธูปจุดเทียน เตรียมเปลี่ยนฟ้าใหม่
สุริยะใส สาดไล้ขุมขน
เตรียมตัวกันไว้ เหล่าไผทชน
เทวดาหรือคน ไม้พ้นร้อยปี

เริ่มนับถอยหลัง มรณังสังขาร
นับนาทีกาล รอท่านเป็นผี
หยุดการเคลื่อนไหว เหล่าไพร่กุลี
รอวินาที ชีวีปลิดปลง

จบตำนานกาล ปิดม่านฟ้าหม่น
สิ้นอิทธิพล สิ้นคนลุ่มหลง
ลิเกโรงใหญ่ จวนใกล้ลาโรง
วันชีพปลิดปลง โรงลิเกวาย..........