torsdag 9 februari 2012

กลอนจากชาวบ้าน แด่ “ เหี้ยหง่อย ๔ ขา ให้หมาจูง “

                    ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ
ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ       เสียงเหยีบย้ำของชนชั้น
กระหึ่มก้องนานาพรัน    ว่าฟ้านั้นคือเทวา
ฟ้าสูงมันกดขี่           ว่าดินนี้ไร้เดียงสา
เป็นทาสต้องพึ่งพา     หากขาดฟ้าต้องสิ้นใจ
เราดินต้องเป็นดิน      จักโบยบินได้อย่างไร
แต่ดินก็มีใจ              ประกาศให้ฟ้ามันรู้
ช่องว่างระหว่างชั้น      ถูกแบ่งกั้นปันกันอยู่
ต่ำทรามคือดินกู         ฟ้าอาจชูเพราะคำลวง
ดินนี้เลี้ยงชีวิต            สรรพสิ่งสถิตเล็กใหญ่หลวง
สินทรัพย์ล้ำค่ามีทั้งปวง    แต่ฟ้าช่วงชิงสิ่งนี้ไป
จักโน้มฟ้าให้เทียมดิน      หวังหลอกกินอีกนั้นอย่าหมาย
ช่องว่างระหว่างชั้นอันตราย   จะทำลายให้ยับอยู่กับมือ
                   โดย ชาวบ้าน

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar