บทกลอนเปิดโปงแผนชั่วของปีศาจอัจฉริยะกำมะลอ คิดว่าหงส์จึงได้หลงด้วยลายย้อม ช่างแปลกปลอมท่วงทีดีนักหนา แท้เป็นเหี้ยเรี่ยดินสิ้นราคา ปลอมมหาวารีขยี้คน

ขุนเขาบอก :


ก็แค่ของปลอมที่ไร้ราคา.......


การวางแผน ที่เหนือแผน คือไร้แผน
แผนซ้อนแผน หากไร้แผน แสนสับสน
แผนลึกล้ำ สักเพียงได หากไร้คน
ไร้มวลชน คนร่วมแผน แสนยากเย็น


ความขัดแย้ง ที่แบ่งไทย ใครผู้เริ่ม
คุณผู้เพิ่ม เติมเชื้อไฟ ใครก็เห็น
คุณเชื้อเจ้า เขาแค่ไพร่ ไยเลือดเย็น
คนเขาเห็น คุณเข่นฆ่า ประชาชน


ทุกเหตุการณ์ ที่พานพบ ทุกศพร่าง
คุณผู้พราง วางแผนสร้าง อย่างฉ้อฉล
สร้างภาพเห็น เป็นรูปร่าง อย่างแยบยล
เหมือนใช่คน คุณปล้นฆ่า ประชาไทย


ใช้ตัวช่วย สวยแต่รูป จูบไม่หอม
ภมรตอม ดอมดมรูป จูบไม่ไหว
เสื่อมทั้งคน หม่นทั้งรูป จูบยังไง
ชนชาวไทย ใช่ม้าลา ขี้ข้าคุณ


เลิกหลบเร้น เป็นมือผี ผู้มีศักดิ์
ผู้บุญหนัก แต่หักหาญ ปานสถุล
เหยียบย่ำคน จนดั่งไพร่ ไร้สกุล
ให้เทิดทูล คุณผู้นำ กำมะลอ


อภัยได้ อภัยเถิด ประเสริฐล้น
ค่าของคน คุณปล้นได้ เยี่ยงไรหนอ
หลายขวบปี ที่คุณได้ หรือไม่พอ
หรือต้องรอ ให้เวรกรรม กระทำตน


การวางแผน ที่เหนือแผน คือไร้แผน
เขาเปลี่ยนแค้น เป็นแรงใจ ใช้เหตุผล
เพิ่มความรัก ความเข้าใจ ในตัวตน
รวมมวลชน คนรักเขา เข้าต่อกร


ริดคำสอน รอนคำสั่ง ที่ฝังใจ
ปลุกคนไทย ให้รักกัน บั่นคำสอน
ลบภาพสร้าง ร่างภาพนั้น นิรันดร
คือขั่นตอน แผนที่สร้าง อย่างแยบยล


โอ้สิ้นแล้ว ไม่แคล้วตาย หายนะ
แพ้ชนะ อยู่ที่แผน แสนฉงน
ความพ่ายแพ้ เกิดแก่เรา เจ้าแห่งคน
หนีไม่พ้น โดนตราหน้า “เทวดาปลอม”..........ก็แค่ของปลอมที่ไร้ราคา.......