สีทอง เริ่มหมองมัว.....เติมหวาดกลัว คืบคลานมา
ด้วยแสง สุดแรงฤทธิ์.....อ้างถูกผิด แล้วตราหน้า
คำรัก เคยศรัทธา......ต้องเบือนหน้า เจ็บปวดใจ
เหมือนคลื่น ความบ้าคลั่ง......กระทบฝั่ง จนหวั่นไหว
เปิดโปง ประจานใคร......สว่างโร่ ทั่วพารา
เงามืด ยังปกปิด.......แผ่อำมหิต ทั่วแผ่นฟ้า
สันดาน ผู้มารยา......เผยดวงหน้า เหล่าทุรชน
ความดี ไม่เหลือซาก.....ปากต่อปาก เสียงด่าบ่น
เทวดา มายากล.......หลอกผู้คน ให้งมงาย
เหลือเงา ความมืดดำ......ยิ่งตกต่ำ ย้ำฉิบหาย
อับปาง รอชีพวาย......ด่าวดิ้นจม ทุกข์ทรมาน
ตาชั่ง เปื้อนรอยชั่ว.....สร้างหม่นมัว สมกล่าวขาน
อัปรีย์ คำบนบาน.......สนิมร้าย ประจานเมือง
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๒๗ พ.ย.๕๔
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar