ถึงฆาต...

กาหลิบ: ถึงฆาต...

ถึงเวลานายประยุทธ์มุดดินอยู่
กับนายหมูนาฬิกาพาฉิบหาย
เป็นยามเก่าของเจ้าสัวไม่กลัวตาย
แต่ตลาดดันวายไม่ได้การ

คว้าเอายามเฝ้าประตูเพราะกูป่วย
หวังให้ช่วยอวยไล่ฝ่ายบริหาร
กรรมเจ้าสัวตามทันฟันกบาล
ยามก็พล่านพรวดจะหนีไม่มีวัน
ยิ่งทำท่าท้าทายยิ่งตายช้า
เปรียบดังหมาเห่าหอนไม่ผ่อนผัน
เขาดูดเลือดเหือดจากร่างแต่กลางวัน
พอดวงจันทร์เจิดนภาถึงคราตาย
นี่แหละบาปเนรคุณคนขุนเลี้ยง
คือปวงชนแท้เที่ยงไม่เอียงสาย
กลับเลือกตามยามเฝ้าของเจ้านาย
ถึงคราวตายท้ายที่สุดไร้พุทโธ...
............................

กาหลิบ : รวมสี

เอาสองสีรวมกันมันไม่แปลก
เชื่อมรอยแตกประวัติศาสตร์ชาติไหนไหน
แต่จะรวมกันได้ไม่อายใจ
เราต้องได้ความจริงไม่กริ่งเกรง

เขาฆ่าเราเราไม่ถามตามเรื่องหรือ
ทั้งเขาคือเงื่อนปมการข่มเหง
คนเสื้อแดงรับได้ใจนักเลง
ถ้าเล่นเพลงยุติธรรมเลิกอำพราง
Truth and Reconciliation
เอาจริงยันเลิกมั่วทั้งหัวหาง
ยอมรับผิดแล้วเปิดหงายบายศรีวาง
อาจมีทางให้อภัยจากใจแดง
แต่จู่ๆ เกมล้มให้ก้มกราบ
ศิโรราบนอนหงายทั้งใจแห้ง
ก็แน่ชัดขัดเคืองทั้งเหลืองแดง
นี่บทเรียนราคาแพงไม่รู้จำ!
..................................