lördag 5 januari 2019

"รวยกระจุกจนกระจาย" ความจริงสะท้อนภาพชีวิตภายใต้การปกครองในระบอบTyranny(เผด็จการณ์ทรราชย์) .

ผมขับตี 5 ถึง 5 ทุ่ม-ก็พอดีแฟนผมเลิกงานเค้าทำงานห้างเลิก สี่ทุ่มครึ่ง'
'ผมเหนื่อยนะ แต่ยังไงวันหนึ่ง ผมว่าผมจะชนะ' คนขับแท็กซี่บอก
>>>>ผมไม่รู้ว่าชนะหมายถึงอะไร ระบบทุนนิยมกำหนดชัยชนะให้เราแบบง่ายๆ ลูกเรียนจบคือชนะ ผ่อนรถหมด คือชนะ ผ่อนบ้านหมดคือชนะ พาแม่ไปเที่ยวได้คือชนะ จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พ่อได้คือชนะ

ผมนั่งแท็กซี่กลับบ้านในวันที่ 2 มกราคม เปิดประตูเข้าไปตกใจเล็กน้อยมีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักผมฟูนั่งเล่น แท็บเล็ตอยู่ที่นั่งข้างคนขับ
'ลูกสาวครับ ไม่มีคนอยู่บ้านผมเลยเอามาทำงานด้วย' คนขับอธิบายพร้อมหัวเราะ ระยะทางกลับบ้านแค่ 15 นาทีแต่บทสนทนากับคนขับแท็กซีน่าคิดมาก
เขามาอยู่กรุงเทพได้ 27 ปีแล้วตั้งแต่อายุ 20 ขับแท็กซีมาโดยตลอด น้ำเสียงของเขาดูสดใสไม่เหนื่อยล้า
'ผมไม่มีบ้านให้กลับหรอกครับ ตั้งแต่พ่อแม่ตาย ก็มีแต่พี่ชายเขาก็มีครอบครัวของเขา เราก็ทำมาหากินของเรา ไม่ได้กลับไปเลย เคยไปที่นครพนมมั้ย? ' เขาถามผม ผมบอกว่าเคยนานแล้วน่าจะมากกว่าสิบปี
'เขาว่าสะพานสวยมากเลยนะแต่ที่บ้านผมเอง ผมยังไม่เคยเห็น เคยดูแต่ในเนต รู้มั้ยว่าพระอาทิตย์กับพระจันทร์มันอยู่ตรงกันที่ริมโขงนครพนม ผมเคยนั่งดูตอนเด็กๆตอนเช้ามืด'
ผมถามเขาเรื่องรายได้จากการขับแท็กซี่เขาตอบด้วยความภูมิใจ 'ผมไม่เคยคิดจะซื้อเลยนะแท็กซี่ มันไม่คุ้มเช่าสบายใจกว่าผมเช่าวันละ 700 ขับได้ 24 ชั่วโมงเลย ถ้าวันไหนดีครึ่งวันก็ได้แล้ว
'มันก็พอไหว ผ่อนบ้านได้เลี้ยงลูกเลี้ยงเมียได้ เจ้าตัวเล็กนี่ ป.3 แล้ว ผมให้ดูแต่คลิปภาษาอังกฤษจะได้เก่งๆ' ลูกสาวตัวน้อยดูการ์ตูนภาษาอังกฤษหัวเราะตลอดทาง

'ผมขับตี 5 ถึง 5 ทุ่ม-ก็พอดีแฟนผมเลิกงานเค้าทำงานห้างเลิก สี่ทุ่มครึ่ง'
'ผมเหนื่อยนะ แต่ยังไงวันหนึ่ง ผมว่าผมจะชนะ' คนขับแท็กซี่บอก
ผมไม่รู้ว่าชนะหมายถึงอะไร ระบบทุนนิยมกำหนดชัยชนะให้เราแบบง่ายๆ ลูกเรียนจบคือชนะ ผ่อนรถหมด คือชนะ ผ่อนบ้านหมดคือชนะ พาแม่ไปเที่ยวได้คือชนะ จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พ่อได้คือชนะ
ทำไมเราต้องต่อสู้ทั้งชีวิตเพื่อให้ได้สิ่งที่เป็นสิทธิของเราอยู่แล้ว?
ทำยังไงให้ผู้ใช้แรงงานที่มีบ้านเกิดในระบบทุนนิยมได้มีเรือนตายเป็นรัฐสวัสดิการ
ทำยังไงให้ลูกหลานเราที่เกิดมาได้สิทธิในสิ่งที่เราต้องสู้ทั้งชีวิตแล้วให้พวกเขาสามารถไขว่คว้าฝันของพวกเขาเองได้

รัฐสวัสดิการถ้วนหน้าครบวงจร เดี๋ยวนี้ ตอนนี้
ผมลองไป search ภาพสะพานมิตรภาพนครพนมมาประกอบ สะพานธรรมดาแต่คงเร้าอารมณ์คนจากบ้านมาแบบไม่ได้กลับจริงๆแบบพี่คนขับแท็กซี่

(หมายเหตุ-ร้องขอ"รัฐสวัสดิการ"จากเผด็จการทรราชย์???เป็นไปไม่ได้  แค่คิดก็ผิดแล้ว..ตราบใดที่ประเทศไทยยังปกครองภายใต้ระบอบTyranny(เผด็จการทรราชย์)...
สังคม "รัฐสวัสดิการ"แบบสแกนดิเนเวีย เป็นรัฐที่คนในสังคมได้รับสวัสดิการบริการเท่าเทียมกัน(จากเงินภาษีของประชาชน) ทำให้คุณภาพชีวิตขั้นพี้นฐาณของประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดี(เกือบเท่าเทียมกัน)ไม่เหลื่อมล้ำแตกต่างกันมากนัก (คนจนน้อยมากแทบจะมองไม่เห็น) เป็นสังคมในระบอบประชาธิปไตยที่พัฒนาแล้ว การจัดเก็บเสียภาษีรายได้เข้ารัฐ(ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้) ตามตารางระบบจัดเก็บภาษีรายได้ของประชากร (เก็บภาษีรายได้ขั้นต่ำสุดประมาณ28-30% คนรายได้สูงก็เสียภาษีมากและได้คืนบำนาญสูงกว่าคนรายได้น้อย)  โดยรัฐนำเงินภาษีเหล่านั้นมาสร้างงานให้ทุกคนมีอาชีพมีงานทำมีรายได้(จัดเก็บภาษีเข้ารัฐ)  มีที่พักอาศัย (ให้เช่า-เช่าซื้อ) ให้การศึกษาอย่างเท่าเทียมกัน(เรียนฟรี)  เจ็บป่วยได้รับการรักษาเท่าเทียมกัน และประชากรทุกสาขาอาชีพเมื่อหยุดทำงาน(เกษียณอายุแล้ว)ก็มีบำนาญกินทุกคนจากเงินที่จ่ายให้รัฐขณะที่ยังทำงาน(ไม่ว่า ข้าราชการ เจ้าหน้าที่รัฐ  ้คนขับแท็กซี่ พ่อค้าแม่ค้า คนกวาดถนน ฯลฯ  ( การให้เงินคนจนแจกสิ่งของให้???จึงไม่ใช่ที่มาระบบรัฐสวัสดิการ...
ระบบรัฐสวัสดิการที่แท้จริงจะเกิดขึ้นได้นั้น   ปัจจัยหลักสำคัญขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของคนส่วนใหญ่ในสังคมนั้นๆเข้าใจปัญหา .มีความต้องการอภิวัฒน์เปลี่ยนแปลงสังคมเข้าสู่ระบอบใหม่ที่ดีกว่าเดิม  โดยประชาชนเพื่อประชาชน. ร่วมกันลุกขึ้นปฎิเสธไม่ยอมรับการปกครองในระบอบเก่า.)

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar