การปรองดองคือเกมต่อรองของหัวหน้าเผด็จการจอมโจรอำหิต "เหี้ยสั่งฆ่า ห่าสั่งยิง " ที่ไม่ยอมลงจากบัลลังก์ เพราะกลัวความลับสุดยอดของตัวเองจะถูกเปิดเผย ....

จุดเริ่มต้นของความวุ่นวายทั่งหมดในเมืองไทยมาจากโจรกลุ่มนี้ที่ปล้นประชาธิปไตยของชาวไทยไปเมื่อวันที่  19 กันยายน  2549  การปรองดองเป็นเพียงการเสแสร้งของหัวหน้าโจรเมื่อเพลี่ยงพลํ้า  เพื่อชื้อเวลาพอได้โอกาศหัวหน้าโจรก็สั่งให้พวกทาสขุนศึกที่เป็นสุนัขรับใช้เล่นงานฝ่ายประชาธิปไตยอีกเช่นเคยเหมือนกับที่ทำมาในอดีตครั้งก่อนๆ ซึ่งมีบทเรียนมาแล้ว  เราอย่าได้หวังอะไรกับการปรองดองเลย

ขวางเส้นทาง ปรองดอง ต้องสั่งปราบ

ให้พังพาบ สมใจ ไอ้ตอแหล

มันสร้างเรื่อง บิดเบือน มิเชือนแช

ไม่เปลี่ยนแปร ความแหลกเหลว..เลวระยำ....

สั่งล้อมกรอบ สามานย์ สันดานสถุน

เติมคุกรุ่น ให้ประชา ช่างน่าขำ

สมชื่อพรรค โคตรจัญไร จิตใจดำ

คิดเหยียบย่ำ ซ้ำเติม เพิ่มอัปรีย์....

ปรองดอง..เพื่อผองชน บนเส้นด้าย
จ้องทำลาย มุบมิบ จนริบหรี่
มันปราบฆ่า โหดร้าย มาหลายปี
กลับย่ำยี และขัดขวาง ทุกท่วงทาง....

จากหน้ามือ เป็นหลังตีน ลิ้นสองแฉก

หวังชำแรก สร้างสับสน ให้หม่นหมาง

เคยกอดคอ สับปลับ ลับ ลวง พราง

ต้องอับปาง ล่มสลาย ฉิบหายพลัน....

ฝั่งหนึ่ง..มุ่งปรองดอง เฝ้ามองหา

หวังนำพา หนุนเกื้อ เพื่อสร้างสรรค์

ฝั่งหนึ่ง..จุดมุ่งหมาย..ทำลายกัน

จ้องฟาดฟัน..ให้จม..ล้มปรองดอง....

๓ บลา / ๒๙ มี.ค.๕๕

มันคิดว่า มันใช่ไหม ใหญ่กว่าชาติ
ลิ่วกะล้อ หน่ออำมาตย์ บังอาจขวาง
ยังแถมท้าย ลายมันลอก ออกหูกาง
ออกมาอ้าง เสียงส่วนน้อย ต้องคอยฟัง

มันคิดถาก ลากคนไทย เข้าไต้ตุ่ม
มันขยุ้ม คนทำดี ตีความหวัง
กิริยา วาจาถ่อย พล่อยเสียจัง
หูแทบพัง กเฬวราก ขากออกมา

คิดบ้างไหม ไทยชน ทนไม่ไหว
จะลุกไล่ เหี้ยห่าหก ตกหน้าผา
ควรจะรู้ วันถอยถด หมดเวลา
ไม่ต้องมา ทำเป็นเล่น เด็ดเส้นใย

มันดึงดัน ปั่นประเทศ ทุเรศนัก
มันไม่รัก ประชาชน คนส่วนใหญ่
มันลืมกฎ ใครรักชอบ ตอบน้ำใจ
มันลืมไทย ได้ประจักษ์ ใครรักเรา

เห็นแก่ตัว ชั่วชาติ บังอาจนัก
เมื่อไม่รัก ใครจะเผื่อ เยื่อใยให้
เมื่อหยามเหยียด เกลียดชัง ก็พังไป
ไม่มีใคร จะมาทน คนไร้รัก