โศกนาฏกรรมจากเหตุการณ์สังหารหมู่ปลงพระชนม์กษัตริย์พิเรนทรา(Dipendra) และพระบรมวงศานุวงศ์เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2544 โดยมกุฏราชกุมารไม่พอพระทัยที่พระมารดาขัดขวางไม่ให้ทรงหมั้นกับสาวที่ทรงพอพระทัยเพราะเห็นว่าสาวนั้นเป็นลูกนักการเมืองที่เคยเป็นศัตรูมาก่อนตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ จึงเกิดการสังหารหมู่ที่พระตำหนักขณะเสวยอาหารมื้อค่ำ มีผู้บาดเจ็บล้มตายกว่าสิบคน
ภายหลังกษัตริย์คยาเนนทรา (Gyanendra) ซึ่งเป็นพระอนุชาขึ้นครองราชย์ ก็ถูกมรสุมทางการเมืองโหมกระหน่ำไม่มีว่างเว้น สาเหตุหนึ่งมาจากความเคลือบแคลงสงสัยในการขึ้นครองราชย์
แม้ว่าเนปาลมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์ แต่กษัตริย์คเยนทราก็ไม่ยอมมอบอำนาจให้ประชาชน พระองค์พยายามใช้อำนาจของกษัตริย์เข้าแทรกแซง สั่งยุบสภาหลายครั้ง พระองค์เข้ายึดอำนาจ ล้มล้างการปกครองแบบประชาธิปไตย จับกุมนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม รวบอำนาจเอาไว้เบ็ดเสร็จเหมือนจะย้อนยุคกลับไปสู่ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์
ทำให้บ้านเมืองเต็มไปด้วยความวุ่นวาย นักศึกษาและประชาชนเดินขบวนประท้วงแทบทุกวัน มีการปะทะกับเจ้าหน้าที่ เกิดการบาดเจ็บล้มตายไม่น้อย กษัตริย์จำกัดเสรีภาพพลเมืองและเพิ่มการควบคุมสื่อ นักการเมืองถูกกุมขังและควบคุมการประท้วง โดยอ้างว่ารัฐบาลล้มเหลวในการจัดการกลุ่มลัทธิเหมา ผู้ประท้วงกว่า 500,000 คนเข้าเดินขบวนประชาธิปไตยทั่วทั้งเนปาล เมื่อวันที่ 7 เม.ย. 2549 ตามด้วยการดื้อแพ่งหยุดจ่ายภาษี และการประท้วงอีกหลายครั้ง รัฐบาลได้ประกาศเคอร์ฟิวห้ามประชาชนออกมาชุมนุม ใช้มาตรการขั้นเด็ดขาดสลายการชุมนุมจนมีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตจำนวนมาก
กระทั่งเที่ยงคืนวันที่ 24 เมษายน 2549 กษัตริย์คยาเนนทราได้ยอมประกาศคืนอำนาจให้ประชาชน ผ่านสถานีโทรทัศน์ว่าจะฟื้นฟูสภาผู้แทนราษฎรที่ล้มเลิกไปและขอให้พรรคการเมืองทั้ง 7 พรรคกลับมาร่วมรับผิดชอบดูแลประเทศชาติ ทำให้วันรุ่งขึ้นชาวเนปาลจำนวนมากออกมาชุมนุมแสดงความยินดีต่อชัยชนะของประชาชนตามท้องถนน ต่อมาชาวเนปาลก็ได้ออกมาเฉลิมฉลองเปิดศักราชใหม่ของระบอบสาธารณรัฐ โดยรัฐบาลใหม่ของเนปาลเตือนให้กษัตริย์คยาเนนทราต้องออกจากพระราชวังในวันที่ 28 พฤษภาคม 2551 โดยสมัชชาแห่งชาติเปิดประชุมครั้งแรก พร้อมคำประกาศเลิกสถาบันกษัตริย์ ถือเป็นการสิ้นสุดราชวงศ์ชาห์แห่งเนปาลที่ปกครองประเทศมานานถึง 239 ปี
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar