ได้เป็นไทกันเสียที....หนึ่งนารีขี่อัสดร.......สุรเสียงเพียงคำผ่าน...สั่นสะท้านมองโกเลีย อำมาตย์ใหญ่เริ่มใจเสีย...สองผัวเมียใจสะเทือน ความฉิบหายมากรายใกล้...ความเป็นไทเริ่มเสถียร บัลลังก์ลั่นวันเร่งเดือน...กงกรรมเกวียนเหมือนเป็นใจ คลื่นลมใหญ่ใกล้ถึงฝั่ง...เตรียมกำลังไว้ตั้งมั่น เตรียมรวมใจไว้โรมรัน...ตั้งกองพันวันบรรลัย ประกาศก้องพี่น้องกู...ต้านริปูสู่สมัย ถูกย่ำยีความเป็นไท...ศักดิ์ศรีไพร่เรียกไทคืน

 

ขุนเขาบอก :

ได้เป็นไทกันเสียที....หนึ่งนารีขี่อัสดร........

เมื่อนารีขี่พยัคฆ์...พร้อมปกปักษ์มวลมหา(ประชาชน)
ประกาศลั่นนครา...สั่นเบื้องฟ้าตุลาการ
สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน...ปานแดดิ้นพวกแปลงสาร
เตรียมราญรอนถอนกัลป์กาล...ดับบ่วงมารสะท้านสะเทือน

สุรเสียงเพียงคำผ่าน...สั่นสะท้านมองโกเลีย
อำมาตย์ใหญ่เริ่มใจเสีย...สองผัวเมียใจสะเทือน
ความฉิบหายมากรายใกล้...ความเป็นไทเริ่มเสถียร
บัลลังก์ลั่นวันเร่งเดือน...กงกรรมเกวียนเหมือนเป็นใจ

คลื่นลมใหญ่ใกล้ถึงฝั่ง...เตรียมกำลังไว้ตั้งมั่น
เตรียมรวมใจไว้โรมรัน...ตั้งกองพันวันบรรลัย
ประกาศก้องพี่น้องกู...ต้านริปูสู่สมัย
ถูกย่ำยีความเป็นไท...ศักดิ์ศรีไพร่เรียกไทคืน


ลั่นสองหูเสียงปูก้อง...เชิญพี่น้องป้องรักษา
ความเป็นไทใช่ไก่กา...ปิดแผ่นฟ้าเอามันคืน
ผู้ชั่วชาติอำมาตยา...หากหาญกล้าหากขัดขืน
ดินทั่วไทไร้ที่ยืน...หากขัดขืนอหังการ

ทหารใหญ่ใครหาญกล้า...ปวงประชาออกหน้าสู้
องค์กรเถื่อนเปลี่ยนตราชู...หากหาญสู้มีประจาน
พันธมิตรหมดสิทธิ์ท้า...ยังค้างคาคดีศาล
ฝ่ายค้านปลวกพวกจัณฑาล...คิดก่อการได้เห็นดี

สู้เสียทีนารีสาว...ทางสู่ดาวอยู่ตรงหน้า
ก้าวเถิดปูสู่ดารา...หยุดอิงฟ้ากันเสียที
อัสดงตรงหน้าเจ้า...โรครุมเร้าเขาต้องหนี
ได้เป็นไทกันเสียที....หนึ่งนารีขี่อัสดร........