ขุนเขาบอก :
เรื่องหมูๆหมีๆหมาๆ......
คนอ้วนเหมือนหมู..เคียงคู่หมีกับหมา
ดุ่มเดินนครา..ให้หมามันเห่าหอน
มันเดินดุ่มๆ..เอาไฟสุมพระนคร
โปรโมทโรงละคร..ตอน “หอนชิงเมือง “
ละครย้อนยุค..ใกล้คุกใกล้ตะราง
พระเอกถูสีข้าง..เลือดเป็นยางสีเหลืองๆ
แถจนสี.ขี้ข้างไหม้..กูไม่ได้โกงกินเมือง
กินกันทีไม่กี่เฟื้อง..จ้องหาเรื่องกันทำไม
หมูมาหาหมีหมาช่วย..หวังร่ำรวยกันยกสอง
หมีคือกูหมูคือน้อง..หวังครอบครองอีกสมัย
พระนครหมูนอนมา...คนเลือกข้าใครจะทำไม
เอาอีกามาลากไส้..เน่าเพียงไหนยังดูดี
ละครเร่เรื่องเทวา..ถูกหมูหมานำมาหอน
ร้องและเล่นเป็นตอนๆ..สร้างละครด้วยแสงสี
ด่าผู้อื่นเป็นคนชั่ว..ดันพวกตัวเป็นคนดี
พระนครเปียกปอนสี..เมืองคนดีเทวดา
หมูหมีหมามาสามตัว..มีนายหัวเดินตามหลัง
หมาหมีหมูคู่ติงนัง..ชิงที่นั่งไม้กันหมา
หมีช่วยหมูกู้บัลลังก์..หวังคืนรังนั่งสภา
นายกเงาเขาไม่หา..นายกหมาก็ยังดี
แต่ไฉนไหงมีโพลล์..หมีโมโหโพลล์เปลี่ยนข้าง
แพ้ทุกทีซี้ทุกทาง..โพลล์ทิ้งห่างไม่เห็นสี
หมูโสกีหมีโสกา..แพ้แล้ววาจะทำอย่างไรดี
จบละครสอนชีวี...หมูหมาหมี “หอนชิงเมือง”.....
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar