ดวงตามืดตาบอด...ถูกเขาสอดถูกเขาใส่ เติมฟืนใส่ไฟ...สั่งฆ่าได้ไม่กังขา ไยเช่นนี้เหวย...เฮ้ยเทวดา คนไม่ใช่หมา...ฆ่าได้ฆ่าเอา...... ( เพราะเทวดาตาบอด )

โดย  ขุนเขาจากแดนไกล

ขุนเขาบอก :

พูดอีกทีอาจมีถึงตาย....

เมื่อไหร่คุณจะหยุด...พูดจาโกหก
ละเมอเพ้อพก...เป็นนายกจากสวรรค์
เมื่อไหร่เวรกรรม...จะกระทำหน้าที่มัน
ความผิดมีมหันต์...มันสั่งฆ่าคน

คนเป็นๆกลับต้องตาย...แค่ทำลายสายศรัทธา
เป็นคนจนโดนสั่งฆ่า...โดนอาญาน่าฉงน
อยู่แห่งไหนกันเล่าหนา...คุณและค่าของตัวคน
เพียงแค่คนไม่กี่คน...สั่งฆ่าคนเป็นพันๆ

ตายกี่ร้อยตายกี่พัน...ที่เทียมกันคือชีวิต
ใช่อาญาฟ้าลิขิต...หนึ่งชีวิตเป็นของฉัน
กองทรัพย์สินสูงเทียมฟ้า...มีคุณค่านับอนันต์
มิอาจเทียมชีพของฉัน...สรวงสวรรค์ไม่มีตา

ดวงตามืดตาบอด...ถูกเขาสอดถูกเขาใส่
เติมฟืนใส่ไฟ...สั่งฆ่าได้ไม่กังขา
ไยเช่นนี้เหวย...เฮ้ยเทวดา
คนไม่ใช่หมา...ฆ่าได้ฆ่าเอา

หูเราเจ้ากรรม...ทำไมมันเบาหวิว
วิญญาณที่ปลิดปลิว...หลุดร่างลิ่วรอวันเผา
กรรมกระแทกแหกถึงหู...ถึงได้รู้ว่าหูเบา
ถูกเขาเหลี้ยมถูกเขาเหลา....หลอกลวงเราว่าเขาชัง

มารู้ตัวว่ามัวเมา...แต่ยังเขลาให้เขาเสี้ยม
เหมือนไส้เดือนถูกคมเสียม...เรียกแต่เหลี่ยมมาต้องขัง
พยายามสักเท่าได...เหลี่ยมก็ไม่มรณัง
หวังพึ่งฟ้าคงสิ้นหวัง...ถูกเมฆบังฟ้ายังอาย

ฝนลาลับสลับหนาว...คดีฉาวเหมือนตอผุด
อาญาแรงแดงไม่หยุด...ความชั่วผุดความดีหาย
ถ่มน้ำลายรดแผ่นฟ้า...กลืนกลับมามันน่าอาย
เตรียมรับกรรมเถิดสหาย....พูดก็ตายพูดก็ตาย........พูดอีกทีอาจมีถึงตาย....