ใครสั่งฆ่าสุรชัยและผู้ร่วมงานของเขา... ?

ญาติมิตรสุรชัย ด่านฯ นัดทวงศพ แฉหลักฐานต่อ กสม. ๕ มีนานี้

ถึงแม้โบราณว่า ‘ยังไม่เห็นศพอย่าหลั่งน้ำตา’ ทว่ากรณีการเสียชีวิตของ สุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์ ‘กาสะลอง’ ไกรเดช ลือเลิศ และ ‘ภูชนะ’ ชัชชาญ บุปผาวัลย์ สามสหายซึ่งคนรู้จักและใกล้ชิดมั่นใจว่าถูก ‘อุ้มฆ่า’ จากประเทศลาว ที่พวกเขาลี้ภัยการเมืองอยู่

เพียงแต่ญาติมิตรรอนำศพ ๑ ใน ๓ ที่หายไปมาทำพิธีและหลั่งน้ำตา เพื่อส่งวิญญานไปสู่สุขคติในสัมปรายภพตามประเพณี เป็นการรอด้วยอาการทึ่งในความอัปรีย์ของผู้ที่เข่นฆ่าอย่างหฤโหด แล้วยังอุ้มหายซ่อนศพ หรือว่าทำลายให้สิ้นซาก

ในวันอังคารที่ ๕ มีนาคม ๒๕๖๒ เวลา ๑๐.๐๐ น. ที่ศูนย์ราชการถนนแจ้งวัฒนะ อาคารบี ปราณี ด่านวัฒนานุสรณ์ และสมยศ พฤกษาเกษมสุข จะนำหลักฐานทั้งสามศพและกรณีศพสุรชัยถูกอุ้มหาย ไปนำเสนอต่อคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ

เพื่อเรียกร้องให้มีการคืนศพสุรชัยเป็นบรรทัดฐานสำหรับหยุดยั้งการอุ้มฆ่ารายต่อไป

 

การนี้ สมยศ พฤกษาเกษมสุข ได้เขียนข้อความเล่ารายละเอียดและข้อสันนิษฐานการตายของนักต่อสู้เผด็จการทหารไทยทั้งสามไว้เป็นอุทธาหรณ์ ว่า

“การอุ้มฆ่าในประเทศไทยที่นิยมทำกันมากคือการเผานั่งยาง ซึ่งต้องเป็นสถานที่ลับเฉพาะห่างไกลผู้คน แต่ก็มีควันไฟให้สังเกตุเห็นได้ แม้ศพจะถูกทำลายไปแต่ยังทิ้งร่องรอยการเผา และอาจมีเศษกระดูกหรือวัสดุของผู้ตายตกค้างอยู่

การถ่วงแม่น้ำมีความสะดวกกว่าการเผานั่งยาง หากจมลงใต้น้ำลึกศพจะเน่าเปื่อยเป็นอาหารปลา และ กระแสน้ำจะพัดพาจากจุดที่ทิ้งศพไปได้ และหากมีการพบศพหรือซากวัสดุที่ใช้ห่อหุ้มหรือใช้ถ่วงน้ำจมดิน จะไม่พบร่องลอยนิ้วมือแฝงใดๆ เลย เมื่อเปรียบเทียบกับการเผานั่งยาง

กรณีอุ้มฆ่าสุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์ กาสะลอง และภูชนะ เนื่องจากจุดที่อุ้มฆ่าอยู่ในประเทศลาว นอกราชอาณาจักรไทย การสังหารให้ตายแล้วทำลายหลักฐานในประเทศลาวจึงไม่สะดวกและไม่ง่ายเท่าไรนัก

 

แต่ศพได้พบเจอที่จังหวัดนครพนม จากเวียงจันทร์มานครพนมมีระยะห่างกันราว ๔๐๐ กม.มีลักษณะที่เหมือนกันคือที่ทิ้งศพอยู่ใกล้ท่าน้ำ แต่ละจุดที่ทิ้งศพห่างกันราว ๕๐ กม. มีถนนเลียบแม่น้ำโขงตลอดทาง หลังสามทุ่มไปแล้วเป็นที่เปลี่ยวปลอดผู้คน

เหมาะที่สุดในการนำศพมาทิ้งไว้ จึงเป็นไปได้ว่าทั้งสามถูกสังหารในอาณาเขตประเทศไทยและทิ้งศพถ่วงแม่น้ำโขงที่จังหวัดนครพนม

ฆาตกรใช้เชือกไนล่อนและสก๊อตเทปมัดมือ-เท้าและบริเวณลำคอ ที่บริเวณข้อมือทั้งสองข้างถูกใส่กุญแจมือ ห่อศพด้วยตาข่ายและกระสอบป่านที่เย็บติดต่อกัน ๓ ผืน บริเวณหน้าท้องถูกผ่าเพื่อเอาเสาปูนขนาดความยาว ๑ เมตรยัดใส่ในท้องเพื่อถ่วงน้ำ

ใบหน้าถูกทุบเละไม่อาจจำหน้าได้ ทั้งสามศพมัดแน่นหนามีลักษณะการมัดเหมือนกัน การฆ่าอำมหิต มืออาชีพชำนาญการระดับพระกาฬ ที่เตรียมการณ์ไว้ล่วงหน้าเป็นอย่างดี

หาซื้อกระสอบป่านได้ที่ตลาดในตัวเมืองจังหวัดนครพนมที่ร้านจำหน่ายข้าวสาร ตาข่ายเป็นตาข่ายล้อมเล้าไก่หาซื้อได้ที่ร้านจำหน่ายอุปกรณ์เลี้ยงสัตว์ เสาปูนหาได้ตามรั้วบ้านและหาซื้อได้ที่ร้านจำหน่ายวัสดุก่อสร้าง

ยกเว้นกุญแจมือที่หาซื้อในเขตพื้นที่ทั้งสามศพไม่ได้ คาดว่าเป็นกูญแจมือใช้ในค่ายทหารและสำนักงานตำรวจ

แล้วจะให้คิดหรือว่า ฆาตกรรายนี้เป็นโจรป่าห้าร้อยสุดเหี้ย มธรรมดา