เปิดตัวเพลงใหม่งานรำลึก”จิตร ภูมิศักดิ์” อ.ราชภัฏสกลนครเผยแต่งแค่ 15 นาที ให้ชื่อ “จิตรเดียวกัน” (คลิป) #มติชนออนไลน์ #รำลึกจิตรภูมิศักดิ์
“ชาญวิทย์” เสียงสั่นเอ่ยถึง “อ.ยิ้ม-จินตนา” กลางงานรำลึกจิตร ภูมิศักดิ์ รับสัจธรรมชีวิต(คลิป) #มติชนออนไลน์ #ชาญวิทย์ #จิตรภูมิศักดิ์
คลิกดู-เขาตายในชายป่า! รำลึก "จิตร ภูมิศักดิ์" บ้านหนองกุง ครวญเพลงแสงดาวแห่งศรัทธากึกก้อง (คลิป)
เขาตายในชายป่า! รำลึก “จิตร ภูมิศักดิ์” บ้านหนองกุง เพลงแสงดาวแห่งศรัทธากึกก้อง (คลิป)
https://www.matichon.co.th/news/943068
เขาตายในชายป่า! รำลึก “จิตร ภูมิศักดิ์” บ้านหนองกุง เพลงแสงดาวแห่งศรัทธากึกก้อง (คลิป)
https://www.matichon.co.th/news/943068
- .............................................
- บทกวีของ จิตร ภูมิศักดิ์
- พิมพ์ในนิตยสารต่างๆ ในช่วงทศวรรษ 2500
- จิตร ภูมิศักดิ์
- (พ.ศ.2473-2508)
- บทกวีที่เด่น และเป็นตำนาน ของจิตร ภูมิศักดิ์ ที่ผู้คน กล่าวขวัญถึง อยู่เสมอ ในยามต่อสู้กับ อำนาจเผด็จการ หลากหลายรูปแบบ ก็คือ บทกวี คำเตือน...จากเพื่อนเก่า” ซึ่งจิตร เขียนวิพากษ์วิจารณ์ นักหนังสือพิมพ์ ที่ขายตัว” เพื่อแลกกับเงิน แทนที่จะยึดถือ ความจริง และสัจจะ กลับใช้ปากกา ป้ายสีข้อหา คอมมิวนิสต์ ให้แก่ประชาชน ผู้รักชาติ นอกจากนี้ ยังปกป้อง และพิทักษ์ อำนาจเผด็จการ บทกวีเหล่านี้ เคยถูกอ่านบ่อยครั้ง บนเวทีการต่อสู้ สนามหลวง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และอื่นๆ ช่วงหลัง เหตุการณ์ 14 ตุลาคม เมื่อขบวนการ เคลื่อนไหวต่อสู้ ของประชาชน ถูกบิดเบือน ให้ร้าย จากหน้าหนังสือพิมพ์ ดังเช่นบทนี้
- มวลชนย่อมเป็นคน มิใช่ควายที่โง่งม
- ทองแท้หรืออาจม เขาย่อมรู้กระจ่างใจ
- ใครชั่วสกุลถ่อย จะถูกถุยทั้งเมืองไทย
- รัศมีที่เรืองไกร จะสิ้นแววที่เคยงาม
- รักเสือต้องรักศักดิ์ เยี่ยงพยัคฆ์สง่างาม
- อย่าเพียงพยักตาม ต่อแส้เงินที่กวัดไกว
- รักเพื่อนจึงเตือนมั่ง ถ้าไม่ฟังก็ตามใจ
- ป้ายสีลาดโคลนไป เยี่ยงนักสู้แบบเฮงซวย
- กวีการเมือง, (หน้า 54)
- กวีอีกบทหนึ่ง ที่จะละเว้น เสียมิได้ ก็คือ บทกวี ซึ่งโด่งดัง คู่มากับ อีศาน ของนายผี ที่ผู้คนมักตั้งชื่อเรียกว่า เปิบข้าว อันที่จริงเป็นส่วนหนึ่งของบทกวีชื่อ วิญญาณหนังสือพิมพ์ ซึ่งมีใจความ สะท้อนอัจฉริยะ ในการถอดความจริง อันทุกข์ยาก ของชาวนา กับอุดมการณ์ แห่งชนชั้น ผู้ถูกกดขี่ ผสานมาเป็น กวีอมตะ และในที่สุด มีผู้นำมาแต่ง เป็นบทเพลงกินใจ และปลุกระดม มโนสำนึก ในความสำคัญ ของชนชั้นชาวนา ได้ดียิ่ง ทำนอง และจังหวะเพลง เป็นไปอย่างเรียบๆ เท่านั้น แต่เนื้อหา ถ้อยคำแรงพอ ที่จะเหนี่ยวนำ ให้ผู้คนนิ่งฟังเพลง ด้วยความเจ็บปวด และสะท้อนใจ
- เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ
- เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
- ข้าวนี้น่ะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
- เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
- จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ....
(กวีประชาชน)
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar