นักปราชญ์ว่าให้นั่งบนภูดูเสือกัดกัน....สงบใจอยู่ในร่ม...รอพระยมล้มพระยา...สร้างจัญไรเพื่อบรรลัย...หวังเป็นใหญ่คนกราบหมา สั่นสะท้านฐานกานดา...หวังกลับมาเป็นเจ้าเมือง กราบแต่หมาข้าไม่รู้...สำนึกกูคือสีเหลือง ระเบิดบ้านระเบิดเมือง...แถมคุยเขื่องเรื่องความดี อ้างฤทธีเยี่ยงนี้เล่า...ทั้งที่เขาใกล้เป็นผี เจ้าพระยามหานที...รีบหลบลี้นทีแรง ฤารู้แดงกำแหงหาญ...ฤาทหารหาญกำแหง ปฎิวัติจัดการแดง...จึงลาแล้งเจ้าพระยา

ขุนเขาบอก :

สงบใจอยู่ในร่ม...รอพระยมล้มพระยา...

อย่าหลงกลคนเสื้อแดง...อย่าออกแรงไม่จำเป็น
อย่านำปูสู่ยุคเข็น...ไม่จำเป็นไม่ยาตรา
เขาเงื้อง่าจักฆ่าเรา...คนหูเบาเจ้าของหมา
ไม่อิงเคล้าเจ้าพระยา...จากพาราสู่ธารา

มหากาพย์ปราบเสื้อแดง...ธาราแรงแบ่งมหา
ประชาชนคนพนา...เยื้องยาตราเข้าล้อมเมือง
สีเหลืองแดงแรงปะทะ...หายนะคนเสื้อเหลือง
เหตุการณ์แรงแดงล้อมเมือง...ทหารเหลืองเยื้องยาตรา

มหาชนเข้าปล้นเมือง...ด้วยแค้นเคืองเจ้าของหมา
ทหารใหญ่ไร้ราคา...ถูกตราหน้าว่าขายตัว
เมืองเจียนล่มด้วยจมปลัก...อ้างความภัคอยู่เหนือหัว
มาตราแรงหวังแดงกลัว...เตรียมแผนชั่วครองนรา

สร้างจัญไรเพื่อบรรลัย...หวังเป็นใหญ่คนกราบหมา
สั่นสะท้านฐานกานดา...หวังกลับมาเป็นเจ้าเมือง
กราบแต่หมาข้าไม่รู้...สำนึกกูคือสีเหลือง
ระเบิดบ้านระเบิดเมือง...แถมคุยเขื่องเรื่องความดี

อ้างฤทธีเยี่ยงนี้เล่า...ทั้งที่เขาใกล้เป็นผี
เจ้าพระยามหานที...รีบหลบลี้นทีแรง
ฤารู้แดงกำแหงหาญ...ฤาทหารหาญกำแหง
ปฎิวัติจัดการแดง...จึงลาแล้งเจ้าพระยา

วันบรรลัยใกล้ประทุ...มุทะลุจักเสียหมา
เพียงอย่าท้อรอเวลา...นกแสกมาค่อยถ้าแดง
ไม่นานดอกบอกพระยม...เขาอุ้มสมคนกำแหง
ท้องนภาทาสีแดง...เขาอ่อนแรงแดงฤทธิรณ.........สงบใจอยู่ในร่ม...รอพระยมล้มพระยา...