.....เรื่องราวบั้นปลายชีวิตอันโดดเดี่ยวของฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่....ที่ไม่สามารถเอาชนะหรืออยู่เหนือกฎเกณฑ์ธรรมชาติได้ เรื่องวงจรชีวิตของการ.... เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นกฎที่ทุกคนต้องยอมรับความจริงหลีกหนีไม่พ้น.......ช่างน่าสมเพชกับฮ่องเต้ผู้มีจิตใจโหดเหี้ยมอำมหิตที่ต้องทนทุกข์ทรมานกับเรื่องราวในอดีตเหมือนตกนรกทั้งเป็นมาชั่วชีวิต.....

 By   Sea Eagle,

เมื่อก่อน ตอนฮ่องเต้เริ่มชราภาพ เสนาอำมาตย์ใหญ่น้อยเริ่มคิดการไกล  อุปราชเล่ากงกง. ซ่องสุมกำลัง คิดการณ์ใหญ่

หมกเม็ดกฎหมายสูงสุด แหกกฎจารีตประเพณีและกฎมนเฑียรบาล
ว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์. ด้วยความร่วมมือกับฮองเฮา

แอบอ้างพระราชกระแส. แปรเปลี่ยนพระราชประสงค์
ทำลายล้างเสี้ยนหนามและศัตรู

กว่าจะรู้ตัว มันอาจจะสายไปแล้ว เสนาอำมาตย์ใหญ่น้อย
ท่านเปาท่านอ๋อง จอหงวน. ทหารหาญ ทั้งหลาย
ของเล่ากงกง. มากกว่าเข้มแข็งกว่าฮ่องเต้ผู้ชรา

 

 จนไม่อาจประทับอยู่ในวังหลวงได้อีกต่อไป ต้องระเห็จออกจากวัง
ไป ณทำเล ชัยภูมิที่ดีกว่า. เพราะไม่สามารถทราบได้ว่าฝ่ายใดสนับสนุนข้างใด

บัดนี้ ฮองเฮาสิ้นแล้วไม่อาจเป็นขวัญและกำลังใจ ให้แก่กลุ่มคิดการใหญ่ของแก๊งค์เล่ากงกงได้อีก

ขุนศึกใหญ่น้อย ที่กงกง ชุบเลี้ยงก็ร่อยหรอ อ่อนกำลังลงบางส่วนก็แปรพักตร์ บางส่วนก็หลบลี้หนีหาย เหมือนเห็บหมากระโดดหนีตาย หาที่พึ่งพิงใหม่

เล่ากงกง. ไม่ได้พบฮ่องเต้ผู้ชรา นานมากแล้ว. และไม่อาจอ้าง
หรือกระทำการใดๆ. ในแบบอย่างที่เคยแอบอ้างได้อีก

ในโอกาสสุดท้าย ของหัวเลี้ยวหัวต่อผลัดเปลี่ยนแผ่นดินครานี้

ต้องเลือกเดิน เพียงหนึ่งทางคือ ทำแบบเดิมเหมือนที่เคยทำ
แต่ไม่ง่ายเหมือนเคย. และฝากเนื้อไว้ที่ปากเสือ
หรืออีกทางฝากอนาคตและชะตากรรมของบ้านเมือง กับขุนพลหนุ่มผู้จงรักภักดีที่ถูกเนรเทศ. ไปอยู่ทะเลทรายโกบี. นอกเมืองหลวงอันไกลลิบ

เรื่องนี้อาจจะมีเหตุการ พลิกฟ้าพลิกแผ่นดินและสิ่งดีๆ. ที่นักสู้กู้ปฐพีของพี่น้องเสื้อแดงจะได้รับ ดีสุดๆ หรือ. ร้ายสุดขั้ว. คิดเอาเอง

ผมเขียนเรื่องนี้จากจินตนาการ นะครับอ่านเล่นๆ คลายเคลียด
หลายคืนก่อนฝันเห็น. คนขว้างรองเท้าคู่งามทิ้ง
เห็นบ่นว่าใส่เดินก็เจ็บ. อยู่เฉยๆก็เจ็บ มันมีก้อนกรวดอยู่ในรองเท้า
ตอนนี้ ไม่ต้องเดินแล้วแก่แล้ว. ทิ้งทั้งก้อนกรวดทั้งรองเท้าเสียเลย
เป็นส่วนเกิน และบั่นทอนทำลายตลอดเวลา
ง่วงแล้ว. ฝันดีทุกท่าน