สู่ความฝัน.อันสูงสุด...เหนือมนุษย์.ประดุจเทพ มนุษย์นี้.เทียบขี้เล็บ...ราศีเทพ.จักมัวหมอง เอาไม้สั้น.ไปรันขี้...เทพเทวี.มิหมายปอง ปล่อยข้าไพร่.ให้ปรองดอง...คนแซ่ซ้อง.ครองชฎา หวังสุดท้าย.ที่ปลายทาง...ไม่แบ่งข้าง.ไม่แบ่งสี มารผจญ.พ้นเสียที...สู่ดิถี.ปีสมัย วิไลเรือง.เมืองอมร...อรชร.ขจรไกล นำพารา.สู่วิไล...ปรองดองไซร์....ไทยรุ่งเรือง......เหนื่อยหนัก พักเสียทีก็ดีเหมือนกัน.....

---

ขุนเขาบอก :

เหนื่อยหนัก พักเสียทีก็ดีเหมือนกัน.....

รุ่งเรืองเอย.จักรุ่งเรือง...บัดนี้เมือง.จักเรืองรุ่ง
กลิ่นพะยอม.หอมจรุง...ประเทศรุ่ง.สู่สมัย
อคติ.อำมหิต...คร่าชีวิต.ความเป็นไท
ถอนรากโคน.พ้นเผ่าไท...ศิวิไล.สู่นรา

นราคอน.นครรุ่ง...ฟ้าอยู่สูง.ไม่ยุ่งเยื้อน
ไกลกังวล.พ้นดาวเดือน...เสมอเหมือน.เทพรักษา
สถิตสูง.ดังยุงทอง...ลอยละล่อง.ท่องนภา
ไม่รั้งฉุด.มนุษย์มนา...นครา.ประชาครอง

สู่ความฝัน.อันสูงสุด...เหนือมนุษย์.ประดุจเทพ
มนุษย์นี้.เทียบขี้เล็บ...ราศีเทพ.จักมัวหมอง
เอาไม้สั้น.ไปรันขี้...เทพเทวี.มิหมายปอง
ปล่อยข้าไพร่.ให้ปรองดอง...คนแซ่ซ้อง.ครองชฎา

ไม่รั้งฉุด.หยุดเหยียบย่ำ...เปลี่ยนสีดำ.เป็นเป็นขาว
ปล่อยนารี.ขี่รุ้งยาว...อาชาขาว.พราวเวหา
นำชาติรุ่ง.มุ่งสู่ดาว...สตรีสาว.ผู้พราวตา
ความเป็นไท.ที่หวยหา...คืนประชา.สู่สากล

เหลืองเจ้าเอย.เคยเรืองรุ่ง...แดงเคยมุ่ง.สู่มุ่งหมาย
พ้นสิงหา.ฟ้ามลาย...เริ่มผ่อนคลาย.ขยายผล
กันยายน.คนชรา...หลีกหนีหน้า.ฟ้าไม่ยล
ตุลาคม.ลมแลฝน...ฤทธิรณ.พ้นกรุงไทย

หวังสุดท้าย.ที่ปลายทาง...ไม่แบ่งข้าง.ไม่แบ่งสี
มารผจญ.พ้นเสียที...สู่ดิถี.ปีสมัย
วิไลเรือง.เมืองอมร...อรชร.ขจรไกล
นำพารา.สู่วิไล...ปรองดองไซร์....ไทยรุ่งเรือง......เหนื่อยหนัก พักเสียทีก็ดีเหมือนกัน.....

ขุนเขา, 4 minutes ago