นี่คือความต้องการอันสูงสุดของประชาชน ก้าวแรกของคนวันเสาร์ฯก้าวแรกของ ครก. 112 ก้าวเล็กๆ แต่สั่นสะเทือนถึงขั้น โยกคลอนอาณาจักรยิ่งใหญ่ได้ ขบวนการประชาธิปไตยไทยในสแกนดิเนเวีย ขอเสนอให้กษัตริย์ภูมิพล จงได้ยกเลิก ม.๑๑๒ เสีย ก่อนที่ประชาชนจะหมดความอดกลั้น เพราะแผ่นดินไทยเป็นของคนไทยทุกคนไม่ใช่ของกษัตริย์ภูมิพลและครอบครัวเท่านั้น!

โดย ลูกชาวนาไทย เมื่อวันอาทิตย์ ที่ 27 พฤษภาคม 2012

วันนี้ผมไปร่วมฟังการแถลงของ ครก. 112 ที่ ห้องประชุมศรีบูรพา ม.ธรรมศาสตร์ ที่แถลงการผลการณรงค์ล่ารายชื่อเพื่อสนับสนุน 112 ซึ่งครบ 112 วันแล้ว สรุปได้รายชื่อทั้งสิ้น เมื่อ 15.00 น. ของวันที่ 27 พฤษภาคม 2555 จำนวน 39,185 รายชื่อ ซึ่งเป็นการรวบรวมมาจาก ภาคอีสานประมาณ 30,000 คน ภาคใต้ได้น้อยที่สุดคือ 118 คน
จากผลการรวบรวมที่ได้มาค่อนข้างมากนี้ สร้างความแปลกใจให้กับคนจำนวนมาก แม้แต่ตัวผมเอง เพราะข่าวที่ได้ยินบอกเล่ากันมานั้น ยังได้ไม่ครบหมื่นรายชื่อ ซึ่งข่าวนั้นคงเป็นช่วงแรกๆ นั่นเอง แต่เมื่อผลสรุปออกมาถึงเกือบ 40,000 คนนี้ ผมค่อนข้างแปลกใจกับกระแสตอบรับของประชาชนจำนวนมากเช่นกัน
ทำให้ผมนึกได้ว่า ตอนที่ "กลุ่มคนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ" เริ่มปราศรัยที่สนามหลวงเพื่อต่อต้านเผด็จการครั้งแรกในปี 2549 นั้น คนพูดมีแค่เก้าอี้ตัวเดียว คนฟังไม่กี่สิบคน ใช้โทรโข่งพูด ซึ่งหากใครเห็นในวันนั้นแล้ว คงประเมินไม่ได้ว่า มันจะสร้างผลสะเทือนอย่างมหาศาล เมื่อผ่านกาลเวลาไปเรื่อยๆ การลุกขึ้นสู้กับระบอบเผด็จการระบอบอำมาตย์ที่ผ่านมา 6 ปี มีเรื่องราวใหญ่โตมากมาย มีการชุมนุมของคนหลายแสน กระเทือนโครงสร้างทางการเมืองของไทยลึกที่สุดในประวัติศาสตร์ทีเดียว
เหตุการณ์การต่อสู้เผด็จการนี้ เริ่มต้นครั้งแรกมาจากคนยืนพูดบนเก้าอี้ มีโทรโข่งตัวเดียว คนฟังจำนวนไม่ถึงร้อยคนเท่านั้น ตามทฤษฎี Chaos Theory เรียกว่า Butterfly Effect คือ ปรากฎการณ์ใด ๆ แม้เล็กๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผลของมันจะใหญ่โตเกินคาด
การรณรงค์ล่ารายชื่อ เพื่อแก้ไข ม. 112 นี้ ผ่านมาได้ 112 วัน เริ่มจากกลุ่มคนเล็กๆ ที่สะเทือนมาจาก "การจับอากง และคำพิพากษาจำคุก 20 ปี" แค่ ไม่ถึงสี่เดือน มันก็สะเทือนขนาดนี้
คิดดูว่า ผลของมันในอีก 1 ปี 2 ปี หรือ 5 ปี จะรุนแรงแค่ไหน ผมว่ามันสั่นสะเทือนแรงพอๆ กับ หรือมากกว่า "วันเริ่มต้นของคนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ"
นี่คือ การเริ่มต้นของสิ่งที่ใหญ่กว่า จะเรียกว่า ปฎิวัติประเทศไทย หรือไปถึงจุดไหนไม่มีใครทราบ แต่ผมเชื่อไม่มีอำนาจใด สะกัดกั้นมันได้อย่างแน่นอน ไม่ว่าจะลากกองทัพ ลากศาล ลากม็อบพันธมิตรมาต่อต้านก็ตาม
จะลดผลสะเทือนของมัน ต้องลดที่เงื่อนไข ไม่ใช่การต่อต้าน ต้องแก้ไข 112 เพื่อทอนกระแส
ไม่อย่างนั้นคลื่นมันจะขยายตัวไปเรื่อยๆ จนโค่นอะไรต่อมิอะไรแน่นอน ยิ่งต้านจะยิ่งโต และผมเชื่อว่ามันจะไม่หยุดแค่ 112 เพราะยิ่งต้านยิ่งสร้างเงื่อนไขให้เจ็บแค้น กลายเป็นเงื่อนไขต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่จบ
วันนี้ แค่เป็นวันต้นๆ ของการต่อต้าน 112 เท่านั้น
แต่ผมไม่เชื่อว่า ระบอบอำมาตย์จะมีสายตาที่ยาวไกลพอที่จะเห็นแนวโน้มใหญ่ข้างหน้าได้
พวกเขาตัดสินใจตามความดื้อและสัญชาติญาณ
6 ปีมานี้ เราจึงเห็นการ "โค่นทักษิณในวันที่ 19 กันยายน 2549" พัฒนามาเป็นแก้ไข 112 ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ ในสังคมซาบซึ้งแบบประเทศไทยนี้
แต่มันได้เกิดขึ้นแล้ว คิดหยุดมันนั้นอย่าหวังเลยว่าจะสำเร็จ!

ที่มา ประชาไท "‘ครก. 112’ แถลงรณรงค์ครบ 112 วัน เตรียมยื่น 3 หมื่นชื่อต่อรัฐสภาอังคารนี้"
 ภาพประกอบ  คำเกิ่ง แห่งทุ่งหมาหลง