ขอมอบภาพนี้แด่ ภูมิพล เจ้าของ ม. ๑๑๒ นี่คือภาพประชาชนผู้บริสุทธ์เหยื่อของความโหดเหี้ยมอำมหิตของ ม. ๑๑๒ เราฝากให้ท่านดูเป็นตัวอย่างไว้ ขณะนี้ท่านยังมีชีวิตอยู่ประชาชนเกือบทั้งประเทศไม่มีศรัธาในสถาบันกษัตริย์ของท่านอีกแล้ว พวกเขาได้พากันสาปแช่งท่านและครอบครัวของท่าน พร้อมทั้งสมุนเหี้ย ให้พวกท่านทนทุกข์ทรมาณทั้งกายและใจตายไปเป็นสัตว์เดรัจฉานในนรกอเวจี อย่าได้ผุดได้เกิด ต่างจากอากงซึ่งเป็นคนดีเมื่อเขาถูกกลั่นแกล้งประชาชนผู้รักความยุติธรรมได้ออกมาเรียกร้องช่วยเหลืออากงทั้งที่ไม่รู้จักอากงเป็นการส่วนตัว เมื่อเขาเสียชีวิตลงประชาชนทั้งประเทศโศกเศร้าเสียใจกับอากงและครอบครัวของเขา ท่านเจ้าของ ม.๑๑๒ ต้องรับผิดชอบ ว่าท่านจะยกเลิก ม. ๑๑๒ เองหรือจะให้ประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศยกเลิกให้ทั้งระบอบเผด็จการภูมิพล .....?

วันอังคารที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ด่วน! เผยภาพศพอากงจากนิติเวช พร้อมจดหมายถึงทนายความ

11  เมษายน  2555

สวัสดีครับ คุณอานนท์ ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยที่ไม่เคยเขียนจดหมายไปหาเลย  เหตุเพราะว่าผมเขียนไม่ค่อยเก่ง คิดอะไรไม่ค่อยออก สายตาก็ไม่ดีเลย  เลยไม่ค่อยอยากเขียน กับหลานๆผมก็ไม่เคยเขียนไปนะ ทั้งๆที่คิดถึงพวกเขามาก อาจเพราะว่าคุณหนุ่มเขาทำหน้าที่นี้แทนผมไปก็ได้ เขียนไปคุยเรื่องของผมให้หลานๆฟังอยู่เรื่อยๆ ผมเลยไม่ได้เขียนไป คุณหนุ่มเขียนเสมือนผมเขียนแหล่ะ

ผมเองสบายดีครับโดยเฉพาะช่วงนี้ ที่รู้ข่าวว่าคุณอานนท์จะทำเรื่องขออภัยโทษรายบุคคลให้พร้อมๆกับเพื่อนครอบครัว  112  ทั้ง  11  คน ผมดีใจและมีความหวังมากๆที่จะได้รับอิสรภาพในเร็วๆนี้ พร้อมๆกับเพื่อนๆที่ร่วมอดทนต่อสู้กันมาและผมเชื่อว่าทางออกทางนี้ดีที่สุด เพราะคดีอย่างผมยังไงก็ไม่มีทางที่จะนิรโทษกรรมกับเขาหรอก ทุกวันนี้ผมก็ออกกำลังกายตอนเช้าๆทุกวัน บางวันผมก็ทำคนเดียว แต่บางวันผมก็ทำกับคุณหนุ่ม เรื่องความเป็นอยู่พวกเราก็กินด้วยกันที่แดน 8 พวกเราเกาะกลุ่มกันดีครับ ก็มีหนุ่ม หมี สุริยันต์ ไมตี้ และเพื่อนๆที่ชื่นชอบคนเสื้อแดงอีกหลายคนคอยดูแลกันและกัน คุณอานนท์อย่าได้กังวล ที่ผ่านมาผมยอมรับว่าเหนื่อยมากๆ เหนื่อยที่จะมีชีวิตอยู่ เหนื่อยที่จะต่อสู้เพื่อค้นหาความยุติธรรมให้กับตัวเองและคนในครอบครัว ผมหมดกำลังใจหลายครั้ง คิดถึงแต่ลูกเมียและหลานๆ ก็มีแต่คุณหนุ่มที่จะคอยชาร์ตแบตให้ คุณหนุ่มจะบ่นว่าเสมอ ผมเป็นพวกแบตเสื่อมชาร์ตได้ไม่กี่นาทีก็ต้องกลับมาชาร์ตอยู่เรื่อยๆคิดแล้วก็เห็นใจหนุ่มเขานะ แต่ผมก็ท้อจริงๆในแต่ละวันผมจะเฝ้ารอ อุ้มาเยี่ยม บางวันพาหลานๆมา ทำให้ผมมีกำลังใจยิ้มได้บ้าง นี่แหล่ะคือความสุขของผมสามารถหาได้ตลอดเวลาที่ผ่านมา

คุณอานนท์ไม่ต้องห่วงผมนะครับ ผมจะพยายามอดทนและมีกำลังใจสู้ต่อไป หวังแต่เพียงว่าคุณอานนท์และรัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์จะช่วยกันผลักดันการขออภัยโทษของพวกเราในกรณีพิเศษเพื่อว่าผมจะได้กลับไปอยู่กับหลานๆลูกเมียเสียที ผมบอกตามตรงเลยนะครับว่าผมคิดถึงหลานๆมากที่สุดเลยครับ ผมเขียนจดหมายถึงหลานทีไรผมก็น้ำตาไหลทุกทีเลย  เลยไม่อยากเขียนไปหา

คุณอานนท์ครับ ฝากกราบขอบคุณคนที่มาเยี่ยมให้กำลังใจผมและนักโทษ  112  ทุกคนด้วยครับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผมจะได้รับข่าวดีในเร็ววันนี้

ขอขอบพระคุณมากครับ

( นายอำพล  ตั้งนพกุล )

ขอขอบคุณภาพจากหนังสือพิมพ์ข่าวสด