เมฆร้อยพวงฝนร่วงฟ้า......” เทวดาทำ “......... เหี้ยสั่งฆ่า เทวดาสถุล

โดย  ขุนเขาจากแดนไกล

เมฆร้อยพวงฝนร่วงฟ้า......” เทวดาทำ “.........


เมื่อเมฆสาย ปลายทะเล ถูกเล่ห์ร้าย
ความหยาบคาย ของมนุษย์ สุดสถุล
ธรรมชาติ จากเมฆกลาย สายพิรุณ
ละอองฝุ่น บุญไม่คู่ อู่ตะเภา


มันอ้างเอา ร้อยเก้าสิบ หยิบมาฆ่า
มันอ้างฟ้า ไม่ชื่นชม นิยมเขา
มันเอาโชว์ โคกินหญ้า มามัวเมา
อู่ตะเภา ที่ว่าแน่ แพ้มดดำ




ยังโง่งม ยังจมปลัก ภัคดีเทพ
ยังยอมเจ็บ ให้เขาย่ำ ทำไมหวา
ศิโรราบ กราบเล่ห์ เทวดา
โปรยฝนมา เทวาเสก เมฆกำมะลอ


รุ้งรวยสาย ตายด้วยเล่ห์ อเมริกาหาย
เมฆสลาย กลายเป็นลม ระทมหนอ
ถูกติดเบรก เทคโนโลยี ที่เฝ้ารอ
อย่างเพียงพอ รอดูมด ระทดทรวง


บทสุดท้าย ตายไม่รู้ กูไม่สน
พิรุณฝน คู่บุญข้า จากฟ้าสรวง
อย่าหลงเล่ห์ อเมริกัน มันหลอกลวง
เมฆร้อยพวง ฝนร่วงฟ้า......” เทวดาทำ “.........เฮ้อ.....บูชาเทวดากันต่อไป