.....กับดักขวากขวางเต็มทางเดิน เรื่องมากมาย เพียงอย่าท้อ...ต่อสู้มัน...".ถึงเพื่อนร่วมอุดมการณ์และประชาชนผู้รักประชาธิปไตยทุกท่าน การต่อสู้เรียกร้องให้ได้มาเพื่อความเสมอภาคเท่าเทียมกันของความเป็นมนุษย์ในสังคมไทยนั้นได้ก้าวหน้าไปมากในช่วงเวลาระหว่าง ปี พ.ศ ๒๕๔๙ - พ.ศ ๒๕๕๕ ประชาชนมีการตื่นตัวโดยติดตามข่าวสารเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคมไทย โดยเพื่อนร่วมอุดมการณ์ได้นำเอาหลักฐานความจริงต่างๆมาเปิดเผยให้ประชาชนได้รับรู้ ซึ่งตลอดเวลาสื่อมวลชนชั่วสมุนอำมาตย์เลวในประเทศไทยได้พากันปกปิด ปิดหู ปิดตา ประชาชนไม่ทำหน้าที่สื่อสารมวลชนที่ดีเปิดเผยตามความเป็นจริง ยังไม่สามารถหยุดยั้งการตื่นตัวค้นหาความจริงต่างๆของประชาชนได้ ดังนั้นพวกท่านจงร่วมกันเดินหน้าต่อสู้เรียกร้องให้ได้ประชาธิปไตยที่แท้จริงที่บรรพบุรุษของเราได้ต่อสู้มาก่อนหน้านี้หลายชั่วอายุคน เรื่องการบริหารประเทศและการแก้ปัญหาต่างๆยกให้เป็นหน้าที่ของรัฐบาล ส่วนการต่อสู้เรียกร้องให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตยเป็นหน้าที่ของประชาชนไทยและเพื่อนร่วมอุดมการณ์ทุกคน....."

มีกับดัก ขวางทาง ทุกย่างก้าว

ทั้งปวดร้าว หมองหม่น ระคนไหว

คิดท้อถอย หรือฮึดสู้ อยู่ที่ใจ

หากประมาท จะพังได้ ในทันที....

จากผู้หญิง ตัวน้อยๆ ค่อยๆ ก้าว

แม้เหน็บหนาว ก็ยิ้มสู้ กู้ศักดิ์ศรี

ด้วยยึดมั่น แน่วแน่ แต่สิ่งดี

มากทวี สู่พี่น้อง ผองประชา....

อีกพวกคิด โสมม จ้องล้มรัฐ

แก้ รธน. ยังเซซัด ขัดแข้งขา

จ่อคิวอยู่ เรื่องน้ำท่วม อ่วมพารา

ล้วนรุมเร้า เข้าหา ตามราวี....

พรบ. ปรองดอง อาจต้องพับ

มือเร้นลับ ปักธงไว้ ให้ถอยหนี

พวกม๊อบเหลือง เริ่มโห่ร้อง จ้องโจมตี

พรรคอัปรีย์ ยิ่งคุ้มคลั่ง หวังทำลาย....

อีกปัญหา เศรษฐกิจ พิษหนักหน่วง

คือผลพวง จากทั่วโลก วิปโยคหลาย

องค์กรเถื่อน ก็ร่วมสร้าง ทางวุ่นวาย

เรื่องมากมาย เพียงอย่าท้อ...ต่อสู้มัน....

๓ บลา / ๒๗ ก.ค.๕๕

"กำลังใจหาซื้อไม่ได้ แต่ให้กันได้"

โดย  BBBBB

โอ้ว่า ประชาธิปไตย เดินทางไกล แปดสิบปี
ล้มคว่ำ ย่ำป่นปี้ ถึงวันนี้ ยังคืบคลาน

ไม่มี วันเติบโต ทั้งหิวโซ โง่งุ่นง่าน
จะโต ก็ริดราน กิ่งก้านเก่า ก็เน่าหนอน

ปฏิวัติ รัฐประหาร คือตัวมาร ที่กัดกร่อน
เข้ามา เพื่อไชชอน หาประโยชน์ สมโภชน์ตัว

อ้างว่า เขาโกงกิน เข้ามาปลิ้น ปอกกินทั่ว
วางมาด ให้หวาดกลัว แท้กระสือ คือพวกมัน

เจ็บตาย ก็หลายร่าง มากระจ่าง ดั่งตะวัน
ที่แท้ ยักแย่ยัน เพราะชนชั้น อำมาตยา

หวงสิทธิ์ หวงสมบัติ จึงขจัด เสียงประชา
เห็นชน แค่รากหญ้า ไม่มีค่า จึงย่ำยี

บัดนี้ ชนรู้เท่า จึงเลือกเอา นวลฉวี
น้องปู รู้ท่าที เร่งมือทำ ประจำงาน

ผดุง เผดียงชาติ ให้ผงาด ทุกกิจการ
แก้ไข ครั้งชลธาร ไหลหลั่งอ่วม ท่วมธานี

เดือดร้อน ทุกหย่อมหญ้า ยังต้องฝ่า มือ-ปากบี้
กระหน่ำ ทุกทางที่ ล้วนลำบาก ฝ่าขวากหนาม

เราไพร่ เอาใจช่วย ร่วมอำนวย ทุกโมงยาม
สาบแช่ง พวกหยาบหยาม จงล้างล่ม จมสลาย