ขุนเขาบอก : คุณธรรม.ในจิตใจ...ไม่เหลือไว้.ให้ได้เห็น ยอมเลือกข้าง.สร้างกรรมเวร...ความร่มเย็น.เสื่อมสลาย นามธรรม.คือเทวา...หลงบูชา.กันแทบตาย รูปธรรม.คือสัตว์ร้าย...ฆ่าคนตาย.ขายวิญญาณ...

ขุนเขาบอก :
“นามธรรม”มันสั่งฆ่า...เห็นกับตา “ รูปธรรม “.........

สรรพสิ่งได.มองไม่เห็น...นั่นย่อมเป็น “นามธรรม “
แต่สีขาว.ฤาสีดำ ...“รูปธรรม”คือมองเห็น
นามธรรม.คือศรัทธา...เทิดบูชา.เกินจำเป็น
รูปธรรม.คือตาเห็น...เลือดกระเซ็น.เป็นคนตาย

คุณธรรม.ในจิตใจ...ไม่เหลือไว้.ให้ได้เห็น
ยอมเลือกข้าง.สร้างกรรมเวร...ความร่มเย็น.เสื่อมสลาย
นามธรรม.คือเทวา...หลงบูชา.กันแทบตาย
รูปธรรม.คือสัตว์ร้าย...ฆ่าคนตาย.ขายวิญญาณ

สัมภเวสี.ยังดีกว่า...เทวดา.หน้าหล่อเหลา
ถูกประเคน.เซ่นของเมา...เทวาเจ้า.ประหัตประหาร
เปรียบมนุษย์.เป็นกากเดน...กินเครื่องเซ่น.เป็นสันดาน
โถมนุษย์.สุดสงสาร...นามธรรมท่าน.ที่บูชา

ตาหูกาย.จมูกลิ้น...สัมผัสสิ้น.รสกลิ่นเสียง
รูปธรรม.แสนลำเอียง...มนุษย์เพียง.ผู้ต้องหา
สิ่งที่เห็น.ด้วยความคิด...ผู้เหลิงฤทธิ์.เทวดา
ยอมหมอบนั่ง.กระทั่งหมา...เทวดา.ประทานพร

มนุษย์เอ๋ย.เฉลยแล้ว...แสงแห่งแก้ว.ใช่แสงสูรย์
มันคือแสง.แห่งอาดูร...หลงเทิดทูน.ยากไถ่ถอน
สุริยน.สุริยัน...แสงอำพัน.ทิฆัมพร
มลังเมลือง.เคียงสิงขร...รีบไถ่ถอน.ความศรัทธา

รูปธรรม.นามธรรม...ทั้งสองคำ.ลึกล้ำเหลือ
ศรัทธาผิด.ยาพิษเจือ...ตายไม่เหลือ.ดั่งเบื่อหมา
ดิ้นทุรน.จนตนตาย...รู้ความหมาย “เทวดา “
“นามธรรม”มันสั่งฆ่า...เห็นกับตา “ รูปธรรม “.........