ต้องสาปแช่งทุกวัน มันผู้ฆ่าคน...... ฆ่าพี่ชายกลายเป็นเทวา แต่ฆ่าประชาเป็นหมาหัวเน่า เป็น "เหี้ยสั่งฆ่า เป็นห่าสั่งยิง" เป็นผีเข้าสิง เป็นเจ้าหลอกลิง สั่งฆ่าคนมาแล้วหลายร้อยชีวิต บาดเจ็บอีกหลายพัน จากธรรมศาสตร์จนถึงราชประสงค์ เป็นนักฆ่ามนุษย์ที่สุดโหดเหี้ยมแห่งยุค ในที่สุดก็หนีความตายไม่พ้น ก่อนจะตายก็จะได้ยินแต่เสียงคนก่นด่าสาปแช่งจากทั่วสารทิศของประเทศว่า "เหี้ยสั่งฆ่า อีห่าสั่งยิง " ...

โดยขุนเขาจากแดนไกล

ขุนเขาบอก :

ต้องสาปแช่งทุกวัน มันผู้ฆ่าคน......

เลือดสีแดงไหลเป็นสาย ร้อยความตายราชประสงค์
ดวงวิญญาณที่ตายโหง ยังอยู่โยงยังโหยหา
ยังแช่งฟ้ายังแช่งดิน รอตัดสินความอาญา
คนบาดเจ็บนับคณา รอพิพากษาอาญาความ

คนสั่งฆ่าต้องติดคุก ตราบชั่วลูกตราบชั่วหลาน
คนรับฆ่าทรมาน ให้ลูกหลานต้องแบกหาม
สุดชีวิตต้องรับกรรม ทั้งผู้ทำผู้สั่งการ
ร่างนอนรอทรมาน ยมบาลยังมองเมิน

เดินไม่ไหวไปไม่พ้น ฐานฆ่าคนโดนยื้อร่าง
รอรับกรรมที่ตนสร้าง นอนซมร่างไร้สรรเสริญ
แม้นเงินทองกองท่วมหัว กรรมของตัวต้องเผชิญ
ทรมานนานเหลือเกิน กว่าเผชิญอเวจี

รอยเลือดแดงที่แห้งเหือด เซ่นความเกลียดไพร่สถุน
ศักดินาข้าสกุล ยามหมดบุญกลายเป็นผี
ไม่ว่าไพร่ไม่ว่านาย ยามตกตายวายชีวี
สกุลใหญ่ไพร่กุลี ตายเป็นผีย่อมเท่าเทียม

พึงสังวรเถิดมนุษย์ ท้ายที่สุดต้องถูกเผา
กรรมที่เห็นเป็นของเรา ร่างถูกเผากลิ่นหื่นเหียน
ทรมานก่อนท่านตาย เหม็นร่างกายสะอิดสะเอียน
เป็นกงกรรมเป็นกงเกวียน ฆ่าคนเกลื่อน “ นครา “........ต้องสาปแช่งทุกวัน มันผู้ฆ่าคน......