สุดท้ายปลายรุ้งมีลุงกับป้า....... " คือ เหี้ยสั่งฆ่า อีห่าสั่งยิง เป็นผีเข้าสิง เป็นเจ้าหลอกลิง " สมองเลอะเลือน เหมือนโดนคำสาบ อัจฉริยะภาพ เป็นบาปมหันต์ ดวงจิตฟั่นเฟือน มิเห็นเดือนตะวัน เวรกรรมตามทัน มันผู้สั่งการ

ขุนเขาบอก :

สุดท้ายปลายรุ้งมีลุงกับป้า.......

ข่าวคราวเงียบหาย ไปหลายเพลา
กินอยู่กับหมา หรือว่าไปไหน
เป็นผักเป็นปลา หรือว่าเป็นอะไร
อยู่ดีไฉน หรือใกล้อเวจี

ดีดสีตีเป่า คละเคล้าด้วยเล่ห์
หน้าโรงลิเก เกลื่อนสัมภเวสี
หวังเพียงเจ้าของ ปรองดองเสียที
ก่อนดับชีวี อเวจีสีเทา

ล่องเจ้าพระยา ถึงคราธาตุแตก
ยินเสียงนกแสก ร้องแขวกก่อนเผา
เวรกรรมทำงาน ทรมานไม่เบา
พี่เขาน้องเขา เอาไปฆ่าฟัน

สมองเลอะเลือน เหมือนโดนคำสาบ
อัจฉริยะภาพ เป็นบาปมหันต์
ดวงจิตฟั่นเฟือน มิเห็นเดือนตะวัน
เวรกรรมตามทัน มันผู้สั่งการ

ซมซานทรมาน มานานหลายปี
จบกันเสียที อเวจีสังหาร
อยู่ต่อไม่ไหว ไพร่ตีกระบาน
หมอบราบกราบกราน ทรมานลูกตา

เลี้ยงหมาเลี้ยงแมว กินแห้วเพื่อชาติ
ดีกว่าผูกขาด แบ่งชาติภาษา
ปล่อยลูกหลานไพร่ ทำไรไถนา
บ้านเมืองพัฒนา เทวดาลาที

สุดท้ายปลายรุ้ง มีลุงกับป้า
เล่นจ๊ะจิงจา หน้าตาสุขขี
ไม่ยึดไม่ติด หยุดอำมหิตเสียที
คืนค่าความดี แล้วชีวีจะสุขเอย..............เอิงเอย....