โดย เคนจิ
"ผม
เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมน่ะครับ ผมผ่านประสบการณ์ร้อน-ฝน-หนาวมา62รอบ
เห็นอะไรมาเยอะ โดยเฉพาะคนก่อทำชั่วไว้เยอะ ต่อให้มีเงินกองเป็นภูเขาเลากา
เวลาเขาหมดกรรมดี เจ้ากรรมนายเวรไล่ทัน
สมบัติ-อำนาจมากมายก็ไม่สามรถช่วยเขา
กรณี2ผัวเมียก็ไม่ได้แตกต่างจากมนุษย์ปุตุชนทั่วไป"
แต่จริงๆพวก
เราไม่รู้ไฟนอก ไฟในครอบครัวนี้เพราะเขามีอำนาจ บารี บริเวร
ทรัพย์สินในมือมากมาย
แต่จริงๆเวรกรรมได้เล่นงานเขามาเรื่อยๆเริ่มตั้งแต่2523
ที่เขาเริ่มฮุบสมบัติชาติ ก๊าช-น้ำมันและก่อนหน้ากู้เงินมาสร้างเขื่อน
โดยเอาประเทศไปจำนองและให้ประชาชนใช้หนี้แทน แต่ผลประโยชน์
ครอบครัวของเขาและบริวารปล้นเอาไปอย่างหน้าด้านๆ
ขยายอาณาจักรตั้งแต่บริษัทปูนซีเมนต์และบริษัทยักษ์ใหญ่นานา
จนเวลานี้เป็น100กว่าบริษัทฯ(แต่ในนามตัวแทนโดยผ่าน300ตระกูลดัง)
ปี2523
หากคนรุ่นเก่าและอยู่ในสายทหารสนใจเรื่องนี้จะพอทราบ
เพราะมีการวางยานายทหารติดตามท่านหนึ่ง ด้วยยาพิษจนตายและตกเป็นข่าว
ครั้งนั้นป้าถึงกับบ้า และ2ผัวเมียเหมือนแก้วแตก ถึงกับทะเราะกันอย่างหนัก
สุดท้ายมีการตัดขาดจากกันในฐานะผัวเมีย
แต่ปิดบังสังคมภายนอกโดยการแยกกันอยู่
ครอบครัวป้ากับลุงจากนั้นมามีเรื่องราวหน้าชื่นอกตรมมาตลอด
แต่กรรมที่
หนักที่สุดคือ
เวรกรรมที่เขาคือผู้อยู่เบื้องหลังในการ"สั่งฆ่าประชาชน"ผู้บริสุทธิ์
ทั้งผู้รับใช้ใกล้ตัว ประชาชน ที่เห็นต่างจากเขาเพื่อรักษาอำนาจ ผลโยชน์
ในใจเขากะจะฮุบประเทศนี้ทั้งประเทศโดยไม่แบ่งปันใครเลย(แนวคิดเขาผมว่าผิด
มนุษย์มนาน่ะครับ) เขาเป็นจอมวางแผน จ้าวเล่ห์(ดูจากปลายจมูกตามตำราเป๊ะ)
ที่ผ่านมา
หลายปีที่ย้ายเข้าไปพักรักษาตัวที่ตึกริมน้ำ
เขาอยู่ได้เพราะ"สเต้มเซลล์"และเวลานี้ก็จะตายเพราะ"สเต้มเซลล์"เช่นเดียว
กัน เพราะมันคือเลือด วิญญาณ ของอนาคตของเด็กที่พร้อมจะเกิดลืมตามาดูโลก
แต่เขาดันไปทำลายอนาคตพระพรมลิขิตของเด็กๆ
ยังไงเสียวิญญาณเหล่านี้เขาไม่ยอมง่ายๆหรอกครับ
ครอบครัวเขา
เดือนๆปีๆ ต้องเสียเงินเพราะค่าพิธีกรรมมิใช่น้อย
เขาเชื่อฝังหัวว่าเขามิใช่คนธรรมดา อยู่เหนือมนุษย์คือไม่มีวันตาย
อะไรที่ทำให้เขาอยู่ยงคงกะพันยาก แพงเท่าไรเขาจ่ายไม่อั้น ทั้งของเก๋
ของจริง เขาโดนหลอกเอาเงินไปก็มิใช่น้อย
แปลกแต่จริง
วันๆ
เขาเที้ยวเสาะแสวงหาอาจารย์ดีๆพระเกจิดังๆครอบครัวนี้เขารู้หมดไม่ว่าในโลก
นี้มีพระเกจิ อาจารย์ดัง ดีอยู่ที่ไหนดั้นด้นหา หากอาจารย์
พระเกจิดังๆไม่ให้ความร่วมมือก็สั่งเก็บเสีย
เราพอคงจำกันได้เมื่อ30กว่าปีก่อน ที่พระเกจิ
อาจารย์ดังทางภาคอีสานที่นั่งเครื่องบินรับกิจนิมนต์
เข้ากรุงเทพฯแต่โชคร้ายเครื่องบินมาตกแถวๆลำลูกกา(สาเหตุทราบภายหลังว่า
น้ำมันหมด ทั้งที่เตรียมการน้ำมันพอเพียงและสำรองไว้เพียงพอทั้งขาไป ขากลับ
ไม่สัญญาณว่าเครื่องจะตก เกวัดมิเตอร์ปกติ)
งานนั้นผู้อยู่บนเครื่องบินตายเรียบรวมทั้งคุณหญิงโยมอุปฐาก
พระเกจิท่านรู้ตัวว่าเอาท่านมาตายถึงกับสั่งเสียญาติโยมว่า
กูไปแล้วคงไม่มีโอกาสกลับอีกแล้ว ให้ไปหาที่วัดพระศรีมหาธาตุ(บางเขน)
พระท่านรู้ตัวแต่ขัดขืนไม่ได้นี่ก็บาปหนักอีกข้อ ที่ฆ่าพระครับ
และบาปที่ให้
ครอบครัวเขาเสื่อมสุดและประชาชนหู-ตาสว่างมากขึ้นก็เห็นจะเป็น
การกักน้ำวางแผนถล่มรัฐบาลปูเพื่อทำรัฐประหาร
โดยคิดแค่เอาชนะและเอาอำนาจกลับ แต่ลืมไปว่าผลมันกระทบกับคนทั้งประเทศ
สัตว์เลี้ยง ลูกเล็ก เด็กแดง คนแก่
กำลังเจ็บไข่หนีไม่ทันต้องมาตามหายไปกับน้ำเป็นร้อยๆชีวิต
ผมเห็นภาพหมูว่ายน้ำหนีตาย ทั้งน่ารักและปนสงสาร
ทั้งหมดที่พอ
นึกได้และผมที่เล่ามาคือลหุกรรมที่ครอบครัวบ้านหลังนี้ที่เขาก่อทั้งสิ้น
นี่ยังไม่ถึง20%ครับ
เพราะมีเรื่องเล่นแร่แปรธาตุและแผนชั่วอีกเยอะที่ถูกปกปิด
บัดนี้ครอบ
ครัว 2ผัว-เมียเสมือนหนึ่งตายทั้งเป็น อยู่บนกองเงิน กองทองสมบัติมากมาย
แต่มันไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย
ผมว่าหากเขาเลือกได้ระหว่างมีชีวิตอยู่และต้องตายจากโลกนี้ไป
ผมว่าเขาคงเลือกอย่างหลังมากกว่า เพราะทั้งอับอาย ทุกข์จากการเจ็บป่วย
ลูกๆเป็นพิษ บริวารเป็นพิษ แต่ตายยังไม่ได้เพราะ ยังห่วงสมบัติ
อำนาจผลประโยชน์ที่ครอบครองอยู่และที่สำคัญ"กูแพ้ไม่ได้โว๊ย"
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar