ขุนเขาบอก :
หลังคาเก่าเคยคุ้มหัว...บัดนี้รั่วเพราะสายฝน
เคยคุ้มหัวชั่วอายุคน...ผุกร่อนจนยากทดแทน
ดั่งกายคนที่แรงล้า...แก่ชราทั้งขาแขน
เดินไม่ไหวใช้ล้อแทน...ยังหวงแหนอำนาจตน
ไม้ใกล้ฝั่งยังออกผล...เลี้ยงชีพชนด้วยผลช้ำ
เปลือกนอกใสภายในดำ...พิษผลช้ำกระทำคน
ติดตรึงใจผลไม้พิษ...ป้องชีวิตประสิทธิ์ผล
หลงเมามัวชั่วชีพชน...ผลิตผลล้นนครา
โอ้อนาถอำนาจเอ๋ย...บัดนี้เอยวัยสุดท้าย
ยังรักตัวยังกลัวตาย...อำนาจหายร่างกายลา
บรรจงกอดไว้แนบอก...ยังเพ้อพกกะโหลกหนา
หลงคิดเป็นเช่นเทวา...อำนาจข้ายังถาวร
อันแท้จริงแน่นิ่งแล้ว...กำแพงแก้วใกล้สลาย
หลังยื้อยุดฉุดความตาย...นอนทอดกายรอไฟฟอน
บรรจถรณ์เคยนอนสุข...ไฟใกล้ลุกอำนาจหลอน
อภิญญายังอาวรณ์....หลงนิวรณ์สะท้อนใจ
แสนอาลัยต้นไม้พิษ...เคยลิขิตให้ปลิดผล
ใช้เสพติดชีวิตคน...อิทธิพลดั่งหนอนไช
ต้นไม้ใหญ่จวนใกล้ล้ม...พิษสะสมยากข่มไหว
ผลไม้พิษยังผลิใบ...หลังไม้ใหญ่ร่วงใบลา
เล่นตลกโชคชะตา...ลิขิตฟ้าฤาไฉน
ผลไม้พิษเริ่มติดใบ...หลังไม้ใหญใบติดรา
ฤามนุษย์ยังต้องเสพ...พิษแห่งเทพเจ็บนักหนา
ผลไม้พิษปิดบังตา...สว่างตากันเสียที.......
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar