ความทรงจำเสี้ยวหนึ่ง
ผมติดอยู่เขมรประมาณ 3 เดือน ระหว่างนี้ก็รอคำตอบจากทางฝรั่งเศส ความจริงเวลา 3 เดือนไม่นาน แต่ในสภาพการณ์เช่นนั้น มันช่างรู้สึกนานจริงๆ
ระหว่างนี้ เมื่อไม่มีอะไรทำ ผมก็คุยกับเพื่อนร่วมห้องบ้าง หรือไม่ก็คุยกับวัฒน์ และ "จ่า" บ้าง ส่วนใหญ่ก็เรื่องในขบวนเสื้อแดง อย่างหนึ่งที่ผมติดใจถามไถ่ก็คือ ทำไมในเมื่อช่วง กปปส อาละวาดนั้น เราจึงปล่อยให้มีการใช้กำลังเล่นงานตอบโต้พวกเขา ในเมื่อขณะนั้น เป็นรัฐบาลของเรา การมีความรุนแรงเกิดขึ้น มันยิ่ง "เข้าทาง" พวกนั้นใหญ่
คุยไปคุยมา ก็อดวกเข้าเรื่อง "ไม้หนึ่ง" ไม่ได้ ทุกคนบ่นว่า "ไม้หนึ่ง" ไม่ควรไปทำอย่างนั้น วัฒน์ยังว่า ถ้าเป็นสมัย พคท เขาจะอนุญาตให้มีอาวุธได้ ต้องผ่านการอบรมมาอย่างดี จะใช้สุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ "จ่า" เล่าว่า "ไม้หนึ่ง" พยายาม recruit คนของเขา เพื่อเอาไปตั้งกองกำลัง เคยมีเรื่องมีราวกับเขา
ทุกคนในที่นั้น บ่นเรื่องการใช้อาวุธ ว่าทำให้เสียงาน แต่ไม่มีใครรู้ว่า เหตุใดจึงมีการใช้
ต่อมา เมื่อผมมาฝรั่งเศสแล้ว ผมจึงรู้ความจริง วันนั้น เรานั่งคุยกับ 4-5 คน มีผม แอนดรู "เสี่ย" และพี่.... ตอนหนึ่งผมบ่นเรื่องอาวุธขึ้นมา แอนดรูบอกว่า เขาเห็นว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของ agent provocator (พวกฝ่ายตรงข้ามที่จงใจใช้อาวุธเพื่อทำให้คนเข้าใจผิด) ผมถามว่า เขาคิดว่า เป็นฝีมือเสื้อแดงเท่าไร เป็นฝีมือพวก agent provocator เท่าไร เขาว่า เขาคิดว่า เป็นของเสื้อแดงและพวกตรงข้ามอย่างละครึ่งต่อครึ่ง พี่... ก็หัวเราะ และบอกว่า 95% เป็นของคนเสื้อแดงแหละ พี่...เล่าต่อว่า เรื่องนี้แรกๆคุณทักษิณก็ไม่อนุญาตให้มี แต่เมื่อเห็นน้องสาว (ยิ่งลักษณ์) โดนเล่นงานมาก เลยให้มี
ผมเศร้าใจ คนที่ประกอบเป็นขบวนเสื้อแดงนั้น ส่วนใหญ่ที่สุด เป็นพวกชาวบ้าน ชาวนา พวกนี้ตกอยู่ใต้การนำที่ไม่ได้เรื่อง ถูกใช้อย่างไม่คุ้มค่าเท่าไร แล้วแต่ว่า "นายใหญ่" จะใช้ไปทางไหน แล้วตอนหลัง ก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุน ที่ลาว ก็ราว 20-30 คน ที่เขมรอีก
Thai E-News
ภาพ เหลือง+แดง=ส้ม
9h
·
คนหนึ่งเจ้าขุนมูลนาย
อีกคนง่ายง่ายเท่ากันหมด
คนหนึ่งปล้นอำนาจกวาดลาภยศ
ล้านล้านเสียงร่วมกำหนดเลือกอีกคน
สุจิตต์ วงษ์เทศ
มติชนรายวัน
5 มิถุนายน 2565
สุจิตต์ วงษ์เทศ ( ไม่ใช่ศิลปินแห่งชาติ ) เขียนไว้เมื่อปี่แล้ว
นำมาใช้อย่างตรงแก่ใจในวันเลือกตั้ง - วันนี้
---------
ชื่อภาพ เหลือง+แดง=ส้ม
เทคนิค สีอะคริลิกบนผ้าใบ
ขนาด 60 X 80 ซม.
ปีสร้าง พ.ศ.2565
ผู้สร้าง สุชาติ สวัสดิ์ศรี
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar