ขุนเขาบอก :
ไอ้หอกนี้เป็นใคร...ถึงทำได้ถึงเพียงนี้....
เมื่อผู้ดีตีนมันแดง...ต้องตะแคงตีนมันเดิน
เมื่อผู้ดีมั่งมีเงิน...ออกมาเดินข้างถนน
มาร้องแรกแหกกระเชอ...คุณและเธอดูพิกล
มาเรียกร้องมาฟ้องคน...ดิ้นทุรนหาคนดี
ดีมันแพงแดงมันไพร่...สีขี้ไคลไพร่สถุล
สีอำมาตย์ราชนิกุล...สีของคุณมีศักดิ์ศรี
ประมาณค่าหามิได้...เปรียบคนไพร่แค่กุลี
อนาถแท้แค่ใส่สี...เป็นผู้ดีได้ทันที
กฎหมายแรงแดงจองจำ...เหลืองมันทำจำแต่ชื่อ
ศาลตายายคล้ายคำลือ...ว่ามีมือมาเช็ดสี
เลือดสีแดงยังแห้งกรัง...คนที่สั่งยังอยู่ดี
ยังเลือดเย็นเป็นคนดี...เสื้อมีสียังคุ้มครอง
วินิจฉัยไม่ชัดเจน...อ้างว่าเป็นคำสั่งสาน
ไม่มีขื่อไม่มีคาน...เป็นเพียงสานของเราสอง
สั่งกันได้สั่งกันดี...สั่งกันทีมีเลือดนอง
คนรับสั่งยังติ๊งต๊อง...รับสนองสั่งทันที
นายมันว่าข้ามันพลอย...บุญเหลือน้อยคนครหา
เหลิงอำนาจอำมาตยา...หลงคิดว่าข้ามีสี
ตีพม่าด่าขแมร์...อวดพ่อแม่เป็นคนดี
ช่างกล้าหาญปานฉะนี้...ดูให้ดีมีบรรลัย
เลือดเจียนนองถึงท้องช้าง...มันยังสร้างความฉิบหาย
อยุธยาถูกทำลาย...ด้วยมีนายไม่เอาไหน
พระเจ้าตากฝากมาบอก...ถึงไอ้หอกแห่งเมืองไท
ประชาชนทนไม่ไหว...เห็นทีไซร์ “ ต้องเสียกรุง “.......ไอ้หอกนี้เป็นใคร...ถึงทำได้ถึงเพียงนี้....
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar