ขุนเขาบอก :
เมื่อศาลเจ้ามันเปื้อนสีพอกันทีเลิกศรัทธา.........
อับอายขายหน้า...เมื่อศาลตาศาลยาย
มีคนนำไปขาย...เสียหายเสียของ
เป็นศาลเพียงตา...ไร้ค่าไม่น่ามอง
เป็นเพียงศาลเราสอง...ปกป้องศักดินา
ศาลตาศาลยาย...ขายคนขายร่าง
เลือกคนเลือกข้าง...สร้างแต่ปัญหา
ผู้คนเดือดร้อน...ครึ่งค่อนนครา
เพียงเพราะศาลเพียงตา...คร่าศรัทธาประชาชน
เหนือคนยังมีคน...เหนือฟ้ายังมีฟ้า
เหนือศาลเพียงตา...มีเทวาล่องหน
สิงสถิตปิดหน้า...สั่งคร่าประชาชน
บ้านเมืองโกลาหน...สั่งปล้นอธิปไตย
ตะรางกางตะแลงแกง...ก่ำแดงไปด้วยสี
เลือดนองท้องวิถี...เซ่นคนดีศรีสมัย
ยุติธรรมมันไม่มี...มันย่ำยีประชาไท
หลายยุคหลายสมัย...เพียงคลั่งไคร้เทวดา
คร่าลูกยังไม่พอ...คร่าถึงพ่อคร่าถึงแม่
เวรกรรมแท้ๆ...แม้คนแก่ยังต้องหา
อากงอากู๋...ล้ำเลิกกูโดนอาญา
ศาลเจ้าใส่ชฎา...ขี้ข้าไอ้คนดี
แสนเศร้าเจ้าเอ๋ย...ด้วยข้าเคยแหงนมองฟ้า
บัดนี้สว่างตา...เมื่อแผ่นฟ้ามันเปลี่ยนสี
เปลี่ยนสีแห่งศรัทธา...เมื่อแผ่นฟ้าไร้ปราณี
เมื่อศาลเจ้ามันเปื้อนสี....พอกันทีเลิกศรัทธา.........
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar