ขุนเขาบอก :
ดูลิเก “ สบายจุงเบย “.........
เมื่อรู้ตัวว่าจะแพ้...ไม่ต้องแก้มันสิ้นเรื่อง
แดงกร่นด่ากันทั้งเมือง...ควรหลีกเลี่ยงปะคารม
ธรรมนูญโจรมันปล้นชาติ...เกิดพิพาทด่ากันขรม
ติดกับดักจักระทม...ยอมขื่นขมโดนด่าทอ
แก้ก็ตายไม่แก้ก็ตาย...ยังไม่สายรอเผาผี
หลีกเลี่ยงวันมิคสัญญี...รอเผาผีค่อยถักทอ
หลีกเลี่ยงหลุมคลุมด้วยมีด...แผลถูกกรีดไม่มีหมอ
พลาดพลั้งพลันมันบั่นคอ...ฆ่าทั้งหมอฆ่าทั้งเรา
รายมาตราถ้าจะดี...ไม่เผาผียังมีหวัง
เรายังอยู่คู่บัลลังก์...คนที่นั่งยังเป็นเรา
เติมแต่งนิดประดิดประดอย...แก้นิดหน่อยรอวันเผา
มาตราไหนภัยของเรา...อย่าดูเบาเผาทันที
อยู่ครบเทอมค่อยเติมใหม่...เล่นกับไฟภัยมหันต์
มันคือไฟบรรลัยกัลป์...ถึงอาสัญบั่นชีวี
อึดยังไงไม่ถึงร้อย...วันเหลือน้อยยากหลีกหนี
อายุนามตามทฤษฎี...ไม่กี่ปีมีเฮฮา
ต้องทำใจแล้วไพร่เอ๋ย...อยู่อย่างเคยอีกสมัย
อีกสักนิดจักเป็นไร...ธรรมนูญใหม่ไร้ชฎา
โรงลิเกเทกระโถน....ธรรมนูญโจรคนไม่หา
ไร้ลิเกไร้เทวา...ขายชฎาขายโรงลิเก
สบายๆรายมาตรา...สรุปว่าหน้าไม่หงาย
ไม่เสียไพร่ไม่เสียนาย...รอความตายค่อยฮาเฮ
ทางดำเนินแสนเพลินใจ...แก้กันไปสบายเก๋
ไม่กี่ปีมีฮาเฮ...ดูลิเก “ สบายจุงเบย “.........
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar