เรื่องบัดสี ยังมีเล่า อย่างเมามัน…
ยังคงอยู่ ใต้ฝ่าตีน แผ่นดินเทพ
กายยังคง แสนเจ็บ ถูกเหน็บหลาว
ยังคงสูง เทียมฟ้า ดาราพราว
อายุยาว ยังคงยืน ทะมึนเมือง
เรื่องเคืองขัด ยังรัดเกล้า ยังเศร้าสร้อย
คนบุญน้อย ยังสร้อยเศร้า กับเจ้าเหลือง
ยังเป็นไพร่ อยู่ใต้ตีน กบิลเมือง
ยังแบ่งเหลือง แบ่งแดง ยังแย่งกัน
สังคมทราม ยังลามลน คนยังชั่ว
ดีใส่ตัว ชั่วให้เขา เจ้ากระสัน
เรื่องบัดสี ยังมีเล่า อย่างเมามัน
กรรมไม่ทัน มันยังร่าน ยังผลาญเงิน
สู่บอร์ดใหม่ ก็ยังไพร่ ไม่เปลี่ยนหน้า
ยังเบื่อหมา นั่งหน้าเจ้า เรายังเขิน
กฎหมายเจ้า เอามาใช้ ใหญ่เหลือเกิน
ยังใช้เงิน เกินบัญชี ภาษีเรา
กฎไม่คลาย หมายยังแรง แดงยังเดือด
ยังกลืนเลือด ถูกเชือดชนม์ ยังโดนเผา
คนสั่งฆ่า หน้าโกหก นายกเงา
ยังอวยเจ้า ยังเอานาย ไม่วายชนม์
คนหนอคน ไม่พ้นตาย กลายเป็นผี
ชีพชีวี มีวันดับ อย่าสับสน
แต่ยามที่ มีร่างกาย ไม่วายชนม์
ไยผู้คน ก่นด่าเขา ไม่เข้าใจ
ฤาต้องรอ ถึงวันตาย จึงคลายกฎ
หมายจึงหมด กฎจึงคลาย ปลายสมัย
แสงสีทอง ส่องเบื้องฟ้า ประชาไท
ศิวิไล ไม่มีเขา เจ้ากำมะลอ...............เจ้าไหนไม่รู้ แต่กูถูกกินเรียบ......
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar