รอวันเปลื้อง.ถินกาขาว.”สู่ชาววิไล”......รอ.รอ และ รอ.....

ขุนเขาบอก :

รอวันเปลื้อง.ถินกาขาว.”สู่ชาววิไล”......

เมื่อเทวา.ส่งผีห่า.มาชิงเมือง
โปรยฝนเหลือง.เปลื้องนคร.ก่อนรุ่งสาง
แผ่นดินไหม้.ไฟอาฆาต.ชาติอับปาง
คนแบ่งข้าง.ท้องช้างเปื้อน.เลือดนองเนือง

สี่คนหาม.สามคนแห่.มือแม่อุ้ม
พ่อคอยคุ้ม.หุ้มแพรพรรณ.ทาชันเหลือง
มือสรวมปลอก.ลอกทิ้งสิ้น.กบิลเมือง
สุรเสียง.จากเบื้องฟ้า.อาญาแรง

สวรรค์เบี่ยง.เพียงคำขอ.คนช่อฉล
สั่งรี้พล.ปล้นเมืองใหญ่.ให้แช่แข็ง
ความเป็นไท.ไม่คงเหลือ.เจือสีแดง
ไว้เติมแต่ง.สีแห่งชาติ.อนาถใจ

ไร้ขื่อแป.ก็แค่ลาน.ใช่บ้านปลูก
ผิดเป็นถูก.ปลูกตามสั่ง.บ้านพังไหม
ขื่อเป็นแม่.แปเป็นพ่อ.หนอเมืองไท
พายุใหญ่.ไร้ขื่อแป.พังแน่นอน

เจียนสิ้นชาติ..สิ้นแผ่นดิน.สิ้นอายุ
จึงได้รู้.องค์เทวา.หน้าสมร
สถิตย์องค์.ตรงทางเบี่ยง.เลี่ยงนคร
ไม่อิงอร.นอนดูไฟ.มันไหม้เมือง

เยี่ยงนี้เล่า.เจ้าดอกเหลือง.จึงเรืองรุ่ง
แดงลูกทุ่ง.ถูกมุ่งร้าย.พ่ายสีเหลือง
องค์เทวา.หน้าผ่องใส.ได้คืนเมือง
รอวันเปลื้อง.ถินกาขาว.”สู่ชาววิไล”......รอ.รอ และรอ.....