ขุนเขาบอก :
เป็นธุลี”ใต้ตีนจนสิ้นใจ”......
เมื่อฝูง”กาขาวบินมา” ฝูงกาดำพา”บินหนี”
ฝูงกาขาว”ป่าว”ปฐพี ข้าคือคนดี”ผู้มีบุญ”
องค์เทพเทวา”ฟ้าประทาน” อาญาสิทธิ์ท่าน”เกื้อหนุน”
สรวมแต่งชุดขาว”ป่าวคุณ” เทิดทูลเหนือฟ้า”เหนือแผ่นดิน”
กาขาวพราวฟ้า”ข้าหม่น” รอยลยุติธรรม”พร่ำหา”
เหลือบไรไต่ตอม”พารา” นราหน้าเจือน”เปื้อนมลทิน”
ยุติธรรมช้ำใจ”ไม่เผาผี” คนดีเหมือนไข่”ในหิน”
อ้างเขา”เราคนดีศรีแผ่นดิน” เสื่อมสิ้นยุติธรรม”คำลวง”
หงส์เหิรเกินท้า”กาขาว” เหิรหาวหลบไล้”ไรหาง”
เปลี่ยนฟ้ากาขาว”หลงทาง” ไรหางหงส์ฟื้น”คืนทวง”
ฟ้าหม่นทนช้ำ”กรำเลือด” โกรธเกลียดเก็บไว้”ไม่หวง”
รอวัน”ฝันลาฟ้าลวง” เดินควงพระยม”จมดิน”
คนดีขี้หอม”มีที่ไหน” ซื้อไมค์”ใช้เงินภาษี”
โปร่งใสเหลือทน”คนดี” แสนสี่พอเพียง”พอกิน”
แผ่นดินไร้”ยุติธรรม” ระยำกันเป็น”นิจสิน”
กาขาวบินล้อ”ธรณิน” กัดกินสินชาติ”สิ้นแผ่นดิน”
รุ่งเรืองวิไล”ไม่เหลือแล้ว” พ่อแก้วแม่แก้ว”ไม่เห็น”
ปักษ์ใต้”ยังไม่ร่มเย็น” ฆ่าเข่น”แย่งธรณิน”
แดงเหลืองเพียงหลบ”อัยการ” รัฐบาลหน้าด้าน”ปานหิน”
แต่งขาว”แย่งข้าวกันกิน” หนักแผ่นดิน”เป็นรัฐมนตรี”
ความดีมีไว้ซื้อขาย สุดท้ายขายแค่สองสลึง
นายกหน้าตาถมึงทึง สองสลึงได้เป็นคนดี
กาขาวกาดำ”ช้ำชอก” ถูกหลอก”หลงเจ้ามือผี”
หลงเล่น”หวังเป็นคนดี” เป็นธุลี”ใต้ตีนจนสิ้นใจ”......
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar