โดย Big 60
ไม่ใช่เราอยากเห็น แต่เป็นพวกท่านต่างหากอยากเห็น โดยลงทุนเอาประเทศมาเล่น ที่ว่าพวกท่านอยากเห็น เพราะพวกท่านเริ่มมันเองมาตั้งแต่ต้นไม่ใช่เราเริ่ม เอาไปเทียบกับเหตุการณ์ถนอม-ประภาสไม่ได้ อันนั้น พวกเขาเริ่มเองและอยากเห็นเองจึงฆ่านักศึกษาเอง พวกท่านเริ่มกู้ชาติด้วยการยึดทำเนียบ ยึดสนามบิน ทั้งๆที่เป็นรัฐบาลมาจากการเลือกตั้งที่ชนะถล่มทะลาย ไม่ใช่จากการยึดอำนาจ แต่พอไม่สามารถล้มได้ ท่านจึงเข็นทหารออกมายึดอำนาจ ยึดอำนาจแล้วเอาไม่อยู่ ท่านก็เข่นฆ่าประชาชนเหมือนเดิม
จะเห็นได้ว่าทุกอย่างท่านเริ่มทำเองมาแต่ต้น ไม่ใช่เราอยากทำ ท่านค่อยๆบีบทุกอย่าง ให้แคบลงเล็กลง เพื่อไม่ให้ประเทศมีทางออกอย่างอื่นนอกจากแตกหักกับท่าน ที่มีอาวุธและกำลังพล ซึ่งท่านก็รู้ผลล่วงหน้าอยู่แล้วว่ามันจะเป็นยังไง มันไม่มีทางหนีพ้นวันมหาวิปโยคไปได้ เพราะท่านสร้างท่านบีบให้มันเป็นแบบนี้ เพื่อคงอำนาจ คงพวกพ้อง คงความเอาเปรียบสังคมเอาไว้ให้ได้ ที่จริงพวกเราไม่ได้รังเกียจที่พวกท่านมีอำนาจ แต่เรารังเกียจความเห็นแก่ตัว รังเกียจการเอาเปรียบ กดขี่ รังแก พี่น้องร่วมประเทศที่ท่านทำต่างหากมันไม่เกิดก็คงไม่ได้ เพราะเป็นความปรารถนาของพวกท่าน พวกท่านโลภมากเกินไป จะเอาทุกอย่าง จะได้ทุกอย่าง โดยไม่หันมองพี่น้องร่วมประเทศเลย กินตะกละตะกราม รวยล้นฟ้า ยศฐาห้อยคอยิ่งกว่าพวงมาลัยนักร้อง ทั้งๆผลงานก็ไม่เคยมี ความดีก็ไม่เคยทำ ครั้งนี้เราไม่โง่เหมือนในอดีตอีกแล้ว คิดจะฆ่าเราง่ายๆเหมือนเดิมคงไม่ได้อีกแล้ว เลือดมันต้องแลกเลือด ชีวิตมันต้องแลกชีวิต เมื่อท่านต้องการเราก็จะให้ แต่ไม่ใช่ให้ฟรี ท่านต้องลงทุนด้วยชีวิตเหมือนกัน อย่าได้ผยองว่าเก่งกาจขนาดนั้น โจรไต้ท่านยังเอาไม่อยู่เลย ยังคิดจะเล่นพี่น้องร่วมประเทศอีก
มาเถอะมา ถ้าอยากได้ เราจะให้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทุกครั้งมันก็เกิดจากพวกท่าน ไม่ใช่พวกเราอยากให้เกิด มีสักครั้งใหมที่พวกเรายึดอำนาจที่พวกท่านได้มาโดยชอบธรรม มีแต่ต้องคอยทวงถามอำนาจของเราที่พวกท่านยึดไปทุกครั้ง มันเบื่อหน่าย ที่จะอดทน ต้องลำบาก ซ้ำซากแบบนี้ ไม่จบไม่สิ้น จบๆมันวันนี้แหละดี ไม่เจ็บเรื้อรัง มันไม่มีหรอก แสงสุดท้ายที่ปลายทาง ความหวังลมๆแล้งๆ พวกท่านเคยยอมเสียอะไรเพื่อไครที่ใหน เคยเห็นแต่พวกท่านจะต้องได้ทุกอย่าง แม้จะต้องแลกด้วยประเทศ
มาเถอะ ออกมาเยอะๆ มาให้ครบ หมดเวลาออมชอม ครั้งนี้ท่านจะได้เห็นยุทธการใหม่ๆ ที่เราคิดไว้ให้พวกท่านโดยเฉพาะ "ยุทธการเมืองปล่าวล้อมตีควายในคอก" เองมาข้ามุด เองหยุดข้าแหย่ เองแย่ข้ากระทืบ เอาให้นอนหยอดน้ำข้าวต้ม จะได้ไม่ลุกขึ้นมาสร้างความเสียหายให้ชาวโลกเขาอีก
โดย พิณลำโขง
ร่วมด้วยช่วยต้าน รัฐประหารแช่แข็ง
ดูแคลนเสื้อแดง หวังแย่งจะปกครอง
แช่แข็งกดขี่ กระฎุมพียิ้มย่อง
กร่างใหญ่ลำพอง ท่วงทำนองอหังการ
ประชาชนคือชาติ อมาตย์อย่าเสิบสาน
ทำตัวอันธพาล ทายท้าประชาชน
กร่างมิอาจจบ จะรบกันสักหน
หากมิจำนน ประชาชนผู้เป็นใหญ่
คราวนี้ไม่ยอมแพ้ แก่อมาตย์หน้าไหน
จะนองเลือดคงทำใจ แลกประชาธิปไตยให้ได้มา.
ไม่ใช่เราอยากเห็น แต่เป็นพวกท่านต่างหากอยากเห็น โดยลงทุนเอาประเทศมาเล่น ที่ว่าพวกท่านอยากเห็น เพราะพวกท่านเริ่มมันเองมาตั้งแต่ต้นไม่ใช่เราเริ่ม เอาไปเทียบกับเหตุการณ์ถนอม-ประภาสไม่ได้ อันนั้น พวกเขาเริ่มเองและอยากเห็นเองจึงฆ่านักศึกษาเอง พวกท่านเริ่มกู้ชาติด้วยการยึดทำเนียบ ยึดสนามบิน ทั้งๆที่เป็นรัฐบาลมาจากการเลือกตั้งที่ชนะถล่มทะลาย ไม่ใช่จากการยึดอำนาจ แต่พอไม่สามารถล้มได้ ท่านจึงเข็นทหารออกมายึดอำนาจ ยึดอำนาจแล้วเอาไม่อยู่ ท่านก็เข่นฆ่าประชาชนเหมือนเดิม
จะเห็นได้ว่าทุกอย่างท่านเริ่มทำเองมาแต่ต้น ไม่ใช่เราอยากทำ ท่านค่อยๆบีบทุกอย่าง ให้แคบลงเล็กลง เพื่อไม่ให้ประเทศมีทางออกอย่างอื่นนอกจากแตกหักกับท่าน ที่มีอาวุธและกำลังพล ซึ่งท่านก็รู้ผลล่วงหน้าอยู่แล้วว่ามันจะเป็นยังไง มันไม่มีทางหนีพ้นวันมหาวิปโยคไปได้ เพราะท่านสร้างท่านบีบให้มันเป็นแบบนี้ เพื่อคงอำนาจ คงพวกพ้อง คงความเอาเปรียบสังคมเอาไว้ให้ได้ ที่จริงพวกเราไม่ได้รังเกียจที่พวกท่านมีอำนาจ แต่เรารังเกียจความเห็นแก่ตัว รังเกียจการเอาเปรียบ กดขี่ รังแก พี่น้องร่วมประเทศที่ท่านทำต่างหากมันไม่เกิดก็คงไม่ได้ เพราะเป็นความปรารถนาของพวกท่าน พวกท่านโลภมากเกินไป จะเอาทุกอย่าง จะได้ทุกอย่าง โดยไม่หันมองพี่น้องร่วมประเทศเลย กินตะกละตะกราม รวยล้นฟ้า ยศฐาห้อยคอยิ่งกว่าพวงมาลัยนักร้อง ทั้งๆผลงานก็ไม่เคยมี ความดีก็ไม่เคยทำ ครั้งนี้เราไม่โง่เหมือนในอดีตอีกแล้ว คิดจะฆ่าเราง่ายๆเหมือนเดิมคงไม่ได้อีกแล้ว เลือดมันต้องแลกเลือด ชีวิตมันต้องแลกชีวิต เมื่อท่านต้องการเราก็จะให้ แต่ไม่ใช่ให้ฟรี ท่านต้องลงทุนด้วยชีวิตเหมือนกัน อย่าได้ผยองว่าเก่งกาจขนาดนั้น โจรไต้ท่านยังเอาไม่อยู่เลย ยังคิดจะเล่นพี่น้องร่วมประเทศอีก
มาเถอะมา ถ้าอยากได้ เราจะให้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทุกครั้งมันก็เกิดจากพวกท่าน ไม่ใช่พวกเราอยากให้เกิด มีสักครั้งใหมที่พวกเรายึดอำนาจที่พวกท่านได้มาโดยชอบธรรม มีแต่ต้องคอยทวงถามอำนาจของเราที่พวกท่านยึดไปทุกครั้ง มันเบื่อหน่าย ที่จะอดทน ต้องลำบาก ซ้ำซากแบบนี้ ไม่จบไม่สิ้น จบๆมันวันนี้แหละดี ไม่เจ็บเรื้อรัง มันไม่มีหรอก แสงสุดท้ายที่ปลายทาง ความหวังลมๆแล้งๆ พวกท่านเคยยอมเสียอะไรเพื่อไครที่ใหน เคยเห็นแต่พวกท่านจะต้องได้ทุกอย่าง แม้จะต้องแลกด้วยประเทศ
มาเถอะ ออกมาเยอะๆ มาให้ครบ หมดเวลาออมชอม ครั้งนี้ท่านจะได้เห็นยุทธการใหม่ๆ ที่เราคิดไว้ให้พวกท่านโดยเฉพาะ "ยุทธการเมืองปล่าวล้อมตีควายในคอก" เองมาข้ามุด เองหยุดข้าแหย่ เองแย่ข้ากระทืบ เอาให้นอนหยอดน้ำข้าวต้ม จะได้ไม่ลุกขึ้นมาสร้างความเสียหายให้ชาวโลกเขาอีก
โดย พิณลำโขง
ร่วมด้วยช่วยต้าน รัฐประหารแช่แข็ง
ดูแคลนเสื้อแดง หวังแย่งจะปกครอง
แช่แข็งกดขี่ กระฎุมพียิ้มย่อง
กร่างใหญ่ลำพอง ท่วงทำนองอหังการ
ประชาชนคือชาติ อมาตย์อย่าเสิบสาน
ทำตัวอันธพาล ทายท้าประชาชน
กร่างมิอาจจบ จะรบกันสักหน
หากมิจำนน ประชาชนผู้เป็นใหญ่
คราวนี้ไม่ยอมแพ้ แก่อมาตย์หน้าไหน
จะนองเลือดคงทำใจ แลกประชาธิปไตยให้ได้มา.
หวงที่สุดคือสิทธิ์ รักสุดชีวิตคือประชาธิปไตย
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar